Maya Kingma is al bijna ‘King (or Queen) of the World’

ZATERDAG – Is de nieuwe Rachel Klamer in de triathlonsport afgelopen nacht opgestaan? Je zou het haast denken nu Maya Kingma in de Japanse stad Yokohama behaalde Maya Kingma zevende is geworden op de derde World Triathlon Series. Daarmee deed ze maar liefst zeven plaatsen beter dan in Leeds vorig jaar. ,,En dan te bedenken dat ik hele slechte fietsbenen had vandaag.’’ lachte ze aan de finishlijn van de zeer belangrijke race.

Ook de start was niet wat Maya ervan verwachtte. ,,Ik lag een fractie later dan de rest in het water. Je ziet dat de dames me vanwege mijn snelle zwemmen steeds meer in de gaten houden, ze komen op de ponton dichterbij me staan.’’ Het duurde even voor Maya in de voor haar doen normale kopgroep zwom. ,,Ik sloot aan bij Jessica Learmonth, nam even over maar zij kwam uiteindelijk als eerste aan de kant. Met de grote favorietes vlak achter ons.’’

Daarna was het zaak een kopgroepje te formeren. Dat gebeurde met de Amerikaanse vrouwen Katie Zaferes, Taylor Spivey, Summer Cook, de Japanse Yuko Takahashi en de twee snelste zwemsters Jessica en Maya. Even later sloot ook de Noorse Lotte Miller nog aan. Voor de Nederlandse brak een zware fase in de race aan. ,,Het ging zo loeihard vooraan. Ik kon op hangen en wurgen volgen en slechts twee keer heb ik de kop over kunnen nemen. Het was volgen en in de laatste twee rondjes kon ik maar één ding doen: volgen want als je ertussen komt te fietsen was ik gezien.’’

Dat de veertig kilometer inderdaad supersnel zijn afgelegd bleek uit de fietstijden van binnen het uur. ,,Maar ook de uiteindelijke voorsprong van twee minuten, die we op het peloton hadden opgebouwd. Ik dacht wel meteen, dit is mijn kans om top 15, misschien wel top 10 te halen.’’

Ze nam een rustige tweede wissel. ,,Het was even alles op een rijtje zetten, kansen afwegen. Eenmaal als zevende in de loopschoenen lag de Noorse Miller niet ver voor me. Tot mijn verbazing kwam ze steeds dichterbij en haalde ik ze bij. Vervolgens was Jessica een volgende prooi. Ik dacht rustig blijven, geen paniek. Ik loop nu zevende van de wereld, laat ik dat zo lang mogelijk vast houden.’’ In het zelfde loopritme als de Britse, waarmee ze zo vaak in het water knokt liepen de toppers naar de finish toe. Dat Katie Zaferes daar als eerste was, was geen verrassing. Zij luidde de Amerikaanse clean sweep in met Summer Rappaport-Cook als tweede en Taylor Spivey als derde. Georgie Taylor-Brown kwam weliswaar nog voorbij Maya en ook Jessica, maar die felbegeerde zevende plaats hield ze vast.

Verbazing en blijdschap vielen over haar heen. ,,Maar later besefte ik dat ook op Bermuda een top tien klassering realistisch was geweest. Superblij dat mijn lopen nu geen terugval opleverde. Nu ruik ik aan die top zes, die nodig is voor de individuele race in Tokyo. Wat zou er mooier zijn dan allebei de races mogen doen. De Mixed Relay biedt Nederland volop kansen en staat op 1, maar ik wil zeker ook als individuele triatlete met Rachel mee naar Japan.’’ Lachend voegt ze er aan toe: ,,Ik ben al in het land van de Rijzende Zon en het bevalt me hier prima.’’

Bij de mannen kon Jorik van Egdom helaas niet terugzien op zo’n geweldige race. De man uit Veenendaal finishte 37e. De winst ging naar de Fransman Vincent Luis voor Henri Schoeman en Bence Bicsak. (later meer)

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.