Tweede dag LCW Beesel zit erop; Dave wint Almere; WC Cagliari; Jony dubbelt – WTJ 1170

ZATERDAG – In de beginjaren was voor WTJ de zaterdag een soort van rustdag. We verzamelden alles om er op zondagavond nog eens rustig op terug te kijken. In de snelheid van 2019 (en van tri- en duathlon) kan dat niet meer. Social media, collega-webmasters: we zitten er met z’n allen bovenop, met de atleet als grote winnaar. Die moest het vroeger nogal eens zonder publiciteit stellen, terwijl de prestaties toch heus niet minder waren. In een dergelijke flow schrijven we tegenwoordig in de weekends menig WTJ vol. Doen we dat niet, raken we hopeloos achter en moet je aan een inhaalrace beginnen waartoe eigenlijk alleen Jorik van Egdom in staat is…

LCW: een andere manier van triathlon doen

Terwijl de ochtendwedstrijden nog vers in ons geheugen gegrift staan, beginnen ook de zaterdagmiddagresultaten binnen te rollen. Zo zijn in Beesel niet alleen de fietsers op de halve afstand terug gekeerd van hun 90 kilometer lange wielerwedstrijd, de dubbelaars hebben de eindstreep ook al te pakken en zitten daarmee op 2/3^e van hun Long Course Weekend. Nu kunnen ze weer uitrusten om morgen met de marathon af te sluiten. Ik onderschat deze triathlon-variant niet en dat doen inmiddels ook meeste nieuwkomers op LCW niet langer. Want waar je een hele op 1 dag afwerkt is geen tijd voor spierpijn en rustmomenten, maar met steeds een nacht ertussen ligt dat dus anders. Voordeel is weer wel dat het koude onderdeel (zwemmen) achter de rug is en er vandaag – net als in Almere – bij heerlijke voorjaarstemperaturen (wat heet 23 graden) gefietst kon worden. Bij zo’n weertje ontstaat al snel een gemoedelijke ambiance van een lekker toertochtje door Limburgs land, publiek langs de kant op terrasjes, biertje bij de hand.

 

Vincent en Nicole aan kop na 2/3^e LCW

Deels is dat zo. Een aantal deelnemers heeft volhouden als doel. Maar er wordt wel degelijk doorgetrapt, want de klassementen zijn toch waardevol genoeg. En er is prijzengeld mee gemoeid, hetgeen ook de stevige buitenlandse inbreng verklaard. Vandaag op dag twee was het de Brit Alastair Luxford, die na 4.50 uur over de meet kwam. Alastair is een veelzijdig sportman, die triathlons met wielrennen, hardlopen en…zeilen combineert. Hij liet Zdenko Krnezic uit Keulen zo’n zeven minuten achter zich. De Brabantse triatleet René Vosters, werd derde. De Reuselaar doet alleen fietsen en lopen. In de tussenstand is het daarom Vincent van Lieshout die aan de leiding gaat met een tussentijd van 6.09 uur. Loopt ie morgen de ‘kale’ marathon binnen de 2.51 uur dan blijft hij onder de negen uur. Jeroen Pollen staat op 3 minuten tweede, Marco Rijk derde op negen minuten.

De wegwedstrijd bij de vrouwen werd gewonnen door de Britse Hendrika Blackwell in 5.36. In dezelfde groep finishte Jane Osborne als tweede, de Nederlandse Marjan van Galen mocht als derde vrouw afstappen. In de tussenstand staat de immer vrolijke Nicole Voet uit Helmond verrassenderwijs aan de leiding. Ze wordt gevolgd door de Britse Kylie Mansfield, gisteren het zwemmen gewonnen. De Duitse Heidi Gummer staat op drie.

Dave en Sharon doen prima OD-tje Almere

Dan terug naar Almere, waar het een komen en gaan is van teams uit de Teamcompetitie. Om 14.45 uur is de 2^e Divisie Zuid begonnen. Tussen het NK duathlon en deze divisies, waren twee series Olympische afstand. Evengoed een sterk veld met de Bemmelse topmaster Dave Rost als eindwinnaar. Dave klokte de snelste zwemtijd, moest Roderick van Zuylen bij het fietsen laten gaan, maar trok de boel weer recht bij het lopen. Derde werd snelste loper van de dag Bouke Kooreman die zo’n beetje van de dertigste naar de derde plek liep. 32.04 op de tien is dan ook wel heel rap. Aan haar snelle zwemmen had Sharon Verstegen het te danken dat ze de Olympic distance won. De Haagse atlete bleef thuisspeelster Katja Duurland vier minuten voor. Opvallend was dat Katja bij het lopen gelijke tred hield met de Amsterdamse Eileen Ke, die derde werd.

De sprint afstand ging naar Jurriaan Schuring uit Rotterdam met op een elfde plaats Nicolette van der Rijst uit Almere als eerste triatlete. O ja, en om dan helemaal up-to-date te blijven aangaande Almere waren het Luc van Ginneken en Antien van der Vegt die de sprint duathlon in het nevenprogramma van het NK wonnen.

(Foto: Start2Finish, podium NK duathlon)

Donald en Jony pakken ITU-punten in World Cup Cagliari

Meteen door naar het Italiaanse Cagliari waar Donald Hillebregt in de World Cup tot een 32^e plaats kwam, precies in de middenmoot op 64 deelnemers. Niet heel opmerkelijk, zal de leek opmerken tot je het podium van Cagliari beziet. De winst ging naar tweevoudige Olympisch kampioen Alistair Brownlee. De tweede plek was voor de winnaar van de Madrileense World Cup Justus Nieschlag en het brons ging naar voormalig studentenwereldkampioen Kevin McDowell van de USA. Vierde man was de snelste loper, de Brit Gordon Benson. Hij won de European Games in Baku destijds.

Ook wat daarna finishte, loog er niet om. Ben Dijkstra bijvoorbeeld: 17^e en de Spanjaard Genis Grau 18^e, vorige week nog de sterkste in Sines ETU-Cup. Het brengt de 32^e plaats van Donald in enig perspectief. ,,Het zwemmen ging heel slecht. Pas in tweede helft het halve veld nog voorbij gecrawld, daarna in derde groep op de fiets maar wel naar de tweede toe kunnen rijden.’’ De kopgroep bleef – net als in Yokohama – echter weg.  Het lopen was echter zijn sterkste vijf kilometer ooit op een World Cup, Donald verloor slechts een minuut op Brownlee. ,,Ja daar was ik blij mee. Zo bleef ik binnen de 5 procent tijdverschil van de winnaar en dus punten voor Tokyo. Jammer dat het zwemmen in het begin zo mis ging, maar kan gebeuren. Fietsen en lopen geeft vertrouwen voor Weert over twee weken.’’

Bij de vrouwen kwam Jony Heerink tot een 31^e plaats en finishte Lotte Wilms een minuut later als 35^e. De winst ging ook al naar TeamGB met Sophie Coldwell. En ook zij moest duelleren met een Duitse: Nina Eim maar ook met de Belgische Valérie Barthelemy. De beslissing viel bij het lopen, waarop de Britse tien seconden voorsprong nam op een groepje met zeven vrouwen. Nina en Valérie maakten er een fotofinish van, nipt gewonnen door de Duitse. Jony was content over haar wedstrijd. ,,Verrassend genoeg was vooral het zwemmen goed. Heerlijk om overal om je heen andere badmutsen te zien. Sinds Rabat zet de progressie door, dus dat is mooi. Hoewel de besten van de wereld nu elders waren.’’

Andere badmutsen gezien

Relativeren is wat onder betreft niet nodig. De Amersfoortse weert zich knap in haar eerste echte seizoen bij de elites en dat zelfs in combinatie met duathlonwedstrijden (Austerlitz, Hoogerheide). ,,Fietsen wordt gelukkig weer beter, maar ik had slechte wissel, kreeg mijn wetsuit lastig over mijn enkels dus hele ronde op zo’n dertig meter van een snelle groep gehangen. Bij een keerpunt kon ik eindelijk aansluiten, maar zij zette zo hard aan dat en ik was al zo leeg dat het niet meer lukte. Wel fijn dat ik dit tempo weer zo lang alleen aankan. Gelukkig nu nog een snelle groep achter me, die me terugbracht. Vlak voor de wissel zelfs bij de achtervolgende groep aangesloten. Lopen nog niet sterk genoeg, maar elke week beter. Dit keer ITU-punten. Yess! Op naar het EK.’’ Lotte zwom, zoals zij dat kan, viel terug naar de tweede groep bij het fietsen en verloor net even te veel tijd (3,5 minuut) bij het lopen om echt lekker in de wedstrijd te zitten. Maar ook voor haar geldt: nieuwe kansen voor eigen publiek in Weert! Veel tijd om bij te kletsen had Jony trouwens niet. Er wachtte een vliegtuig en dat brengt haar vliegensvlug naar Nederland zodat ze morgen kan meedoen in…Almere!!!

Tot zover weer even deze update van de zaterdag.