EK dag 1 in Weert; titels voor Beatrice Mallozzi en Beth Potter – WTJ 1187

VRIJDAG – En toen was het de crux om tussen alle bedrijvigheden door nog een goed wedstrijdverslag te maken. Terwijl de VIPs aan de overkant in Het Bassin nog rustig staan te borrelen, roept feitelijk de plicht van Trikipedia. Anderzijds, is zo’n EK in eigen land ook voor ons een feest en dan wil je er ook met volle teugen van genieten.

Limburg is in elk geval in de ban van de triathlon. En ook al speelden de Nederlandse triatletes vrijdagavond geen echte rol van betekenis, het enthousiasme onder het publiek was er niet minder onder. Grote drukte in hartje Weert, op de Stadsbrug en bij het Blauwe Meertje. Nederland had er de afgelopen negen jaar al een topevenement bij gekregen, maar vrijdag tilden de organisatoren van de Stichting Stadstriathlon Weert hun wedstrijd naar een nóg hoger niveau. Van ETU-Cup naar ETU Europese kampioenschappen. En toch blijft Weert Weert. Een wedstrijd, die zich moeilijk met andere races laat vergelijken en dat heeft meteen ook zo z’n charme. Of je nu race-director Rob Barel binnen haalt of niet, of je speakers als Paul Groves en ondergetekende erbij betrekt: het blijft een karakteristieke wedstrijd.

Kwartiertje later

Die begon overigens niet om 16 uur, zoals gepland, maar een kwartier later. Gek genoeg had een vrachtauto zich kort tevoren nog op het parcours gestationeerd. Toen dat voertuig eenmaal aan de kant was, kon het startschot gegeven worden aan de boorden van het Blauwe Meertje. Het was de Ierse Ella Doherty, die er na 8.47 minuut als eerste weer uitkwam op de voet gevolgd door Gabriela Ribeiro en Anja Weber. Van de Nederlanders zwom Barbara de Koning met een tiende plaats het beste. Om de eerste twee fietsgroepen weer samen te krijgen, knokten met name de Oostenrijkse meisjes om het hardst. Met een kopgroep van 19 werd begonnen aan de vijf kilometer lopen. Het was een kolfje naar de hand van Beatrice Mallozzi. De Italiaanse zette het om een drafje en was meteen weg van haar concurrentes, waarvan de verrassende Zwitserse Nora Gmür tweede werd en de zilveren medaille winnares van Tartu vorig jaar Magdalena Früh uit Oostenrijk brons. Snelste fietster was ook een Oostenrijke Pia Totschnig, die zevende zou worden in de eindrangschikking. Het duurde even vooraleer de Nederlandse vrouwen arriveerden. Barbara de Koning, de op een na jongste van het hele veld, eindigde als 24^e en beste Oranje-lid. De andere Oranjes zaten iets verder in de achterhoede met Kim van ’t Verlaat op een 45^e, Silke de Wolde op een 47^e en Romy Spoelder op een 48^e plaats. Zij zaten op een kleine 4,5 minuut achterstand.

Blauwe Meertje

Terwijl de huldiging zich voltrok, was het aan het Blauwe Meertje al weer tijd voor de vrouwen elite. De verschillen waren na 1500 meter oftewel twee rondjes zwemmen, gering. Tussen nummer 1 – de Spaanse Sara Perez Sala en de Oekraïnse Margaryta Krylova, die bijna als laatste uit het water kwam zat nauwelijks anderhalve minuut. Bij het fietsen ontstond een kopgroep van 18 vrouwen met gelukkig ook Rani Skrabanja erbij. Ze had goed gezwommen en leverde het leeuwendeel van het tempowerk vooraan. Of haar dat later opbrak? Hm, moeilijk te zeggen. De Limburgse wilde de groep vooruit houden en zelf in de top 20 aan het lopen beginnen. Dat lukte.

Dat Beth Potter na een negende zwemtijd vanuit de kopgroep aan het lopen mocht beginnen, was een verrassing. Maar toen het eenmaal zo ver was maakte de Britse het routineus af. Team GB een zevende vrouwentitel bij de elites bezorgend. Sandra Dodet hield dapper stand en liep naar zilver. Claire Michel scoorde brons voor België. Het waren ook die drie lopers, die vanaf het begin op kop lagen. Rani begon daar als achttiende en voorlaatste uit de groep aan. Haar wissel kostte meer tijd dan de concurrentie. En daarna wist de Limburgse ook wel dat ze voor de strijd om de medailles niet in aanmerking kwam. Ze zakte helaas nog wat af, naar uiteindelijk plaats 33. Met een mooi glimlach kwam ze echter binnen. Alles gegeven, beste Nederlandse. Jony Heerink en Lotte Wilms deden een opperbeste tien kilometer lopen, maar waren elders te veel tijd verloren. Gevolg was dat Jony 19 seconden na Rani 36^e finishte en dat Jony uiteindelijk 42^e werd. Zoals gezegd, Marije Dankelman stapte uit.

Na de prijsuitreiking was het aan de band Lev om de juiste triathlonsfeer erin te houden. Morgen weer een dag.