Een laatste terugblik op het EK Weert: een grootse apotheose dankzij The Fabulous Dutch Four – WTJ 1189

MAANDAG – We hobbelen er qua berichtgeving misschien een beetje achteraan, maar het is ook goed om af en toe mee te genieten en na te genieten in plaats van meteen in een pershokje te gaan zitten tikken. Als microfonist heb je de luxe om wedstrijden van heel dichtbij te mogen bekijken, maar evengoed is het ook topsport. Zeker de nieuwe disciplines zoals de dynamische Mixed Relay waarin van alles en nog wat gebeurt. Snel schakelen ook, want bij een EK gaat vrijwel alles in het Engels natuurlijk. En als dan ook de lange reeks prijsuitreikingen van alle agegroupers klaar is, wacht er op het terras een koud biertje. Dan wil je de nijvere organisatoren complimenteren, de collega-speakers bedanken en met atleten en staf nog een ontspannen babbeltje maken.

Ontlading

Want ontlading was er zeker aan het eind van de zondagmiddag in Weert. De druk werd behoorlijk opgevoerd op het Nederlands sterrenteam bij de elites. We stonden immers nog met lege handen in de vier hoofdwedstrijden. Het beste resultaat tot zondag 16 uur was de 24^e plaats van de jonge ster Barbara de Koning. In eigen land is dat natuurlijk toch ietwat teleurstellend, al was op voorhand ook wel bekend dat we niet voor de medailles konden strijden. Dat weet je als je de internationale races (World Cups en ETU-Cups) gevolgd hebt. Alleen een enorme uitschieter had dat mogelijk gemaakt. Zondagmiddag eerst nieuwe kansen bij de junioren. Luna de Bruin opende prima met ons team zo rond de zevende positie. Voor Jesse Cuijpers was een tweede krachtsexplosie in hetzelfde weekend (na zijn prima 28^e plaats vrijdag) toch net even te veel. De pas 16-jarige Jesse hield het hoge tempo in het water niet bij en langzaam zakte het team terug naar de achterhoede. Daar kon Kim van ’t Verlaat die vooral alleen moest fietsen en dus ook lopen, geen verandering meer in brengen. Toen het team daardoor gelapt werd door de kop, was het voor Niels van Lanen helaas niet meer mogelijk om ook nog zijn mini-triathlon af te leggen. Net als de Tsjechen en de Esten moest TeamNL vroegtijdig afhaken. Vooraan waren het de Duitsers met broer en zus Franca en Simon Henseleit, Jonas Osterholt en Katharina Möller die goud haalden. Zilver was er voor Groot-Brittannië, brons ging naar Hongarije.

Bloedstollende finale in bloedheet Weert

De spanning steeg naar een kookpunt in een kolkend Weert waar het tijdens de Mixed Relay drukker dan ooit werd. De televisie stond op scherp, pers en VIPS dromden samen om de apotheose van een bloedheet weekendje Weert mee te maken. De line up van de teams is al iets om kippenvel van te krijgen. Hand in hand lopen de teams op, waarna de eerste zwemmer afbuigt naar het water en de anderen naar het wisselvak lopen. Het werd een bloedstollend nummer, triathlonpromotie ten voeten uit. Een oorverdovend applaus klonk op langs de kade bij de Stadsbrug toen Maya Kingma als eerste uit het Kanaal klauterde op weg naar haar fiets.

Favoriete teams als Zwitserland, GB, Frankrijk en Duitsland haalden haar bij en na het lopen tikte ze als achtste aan bij Marco van der Stel. En laten we het hier maar eens opschrijven: Marco van der Stel is een van ’s werelds beste triatleten op de Mixed Relay. De manier waarop hij Nederland vooraan in de race hield was magistraal. Als derde mocht Rachel Klamer de podiumpositie in het vizier behouden en zo Jorik van Egdom vanuit poll-positie laten vertrekken. Gedaan was het nog niet, want de laatste wissels van de Duitsers, Fransen, Belgen waren ook niet voor de poes. De Portugezen – titelverdedigers – en Britten moesten op dat moment afhaken. Met vier op de fiets in de strijd om 3 plakken. In de tweede wissel was Jorik net even wat later in z’n schoenen dat Justus Nieschlag en Leo Bergere. De Duitser en Fransman waren allebei nog ingevlogen om hun team aan de zege te helpen. Het werd een mooie strijd met Frankrijk na de wereldtitel vorig jaar nu ook de Europese. Dat deden ze met Sandra Dodet, juniorenkampioen Paul Georgenthum, Emilie Morier en dus Leo Bergere. Kort erachter volgde der Mannschaft en daarna ging het dak eraf in Weert bij de finish van Jorik, die door zijn drie teamgenoten werd opgevangen. Brons was binnen, onze zuiderburen ´het Belgium Hammer Team´ verslagen.

Er viel een last van veel schouders, al ervoeren de vier triatleten dat zelf niet zo. Het ‘eind goed, al goed’-verhaal was nog nooit zo mooi als hier in Weert. De huldigingen, het slotfeest. Het werd er zo veel mooier op dan als we buiten alle prijzen gebleven waren. Want, gek genoeg, scoorden we minder medailles dan op het WK Rotterdam twee jaar geleden. In de avonduren keek de hele crew op het groot scherm nog eens naar een heerlijke registratie van de wedstrijd en de interviews met Rachel, Jorik en Louis. En we beseften dat het goed zat met deze tri-promotion. Het Tokyo-team moet alvast maar vier plaatsjes reserveren.

Kijken we nog wel langs de agegroupers en zetten we even alle top 10-klasseringen op een rijtje van dit juweeltje van een EK:

M20: 10.Chris Steenbakker
M25: 9.Dyan Hendriks
M30: 1.Devi Wolthuizen
M35: 8.Charles Helsper; 10.Michel Dubbelboer
F40: 1.Sione Jongstra
M40: 6.Pim Kalisvaart
F45: 5.Cindy Brussé
M45: 1.Rob Kwaaitaal; 8.Jurgen Claassen
F50: 1.Hilly Panjer
M50: 3.Machiel Ittmann; 7.Theo Fuhler; 9.Johnny Manders
F55: 7.Maximiliana Itta
M55: 1.Edwin Ophof; 7.Gert van der Vinden
F60: 1.Marijke Zeekant; 6.Ingrid Haas; 8.Joekie de Hoog
M60: 3.Theo Kion; 9.Herman Aalberts
F65: 5.Bep Meeuwisse
M65: 7.Bert Rijneveld; 10.Frits Riemersma
M70: 8.Gerard van Wissen; 9.Gerrit ten Brinke

Afrikaanse titelstrijd

Ook de Afrikaanse kampioenen zijn bekend. In het toeristische beach resort Shandrani op Mauritius waren Wian Sullwald en Gillian Sanders te sterk voor de concurrentie. Voor Gillian was het al haar zevende Afrikaanse titel. Vraag me trouwens wel af waar het water het blauwst was afgelopen weekeinde= In het Blauwe Meertje van Weert)je of aan de kust van Mauritius…. In het Colombiaanse Santa Marta werden ook nog de Amerikaanse aquathlon kampioenschappen gehouden. De Mexicaan Ivan Eduardo Castro Garcia en thuisfavoriete Maria Alejandra Vargas wonnen. De Arubaan Giannon Lisandro Eights finishte als zesde junior, elfde totaal.