Alles over de triathlons van Terheijden en Woerden; Reactie Maya op Leeds – WTJ 1197

MAANDAG – Met 37 edities behoort de triathlon van Terheijden tot de allersterksten. Jarenlang was het evenement overigens geen NTB-wedstrijd. En weet je waarom? Ze lieten het stayeren toe, ver voordat de ITU er een officieel besluit overnam. De ironie wil dat er nu in Terheijden juist niet meer gestayerd mag worden. En dat is bij een halve triathlon, zoals die nu al weer voor de negende keer op het programma stond, maar goed ook. Lange afstands atleten hebben er doorgaans een hekel aan, daarmee niet gezegd dat het niet voorkomt. Ook op het met 583 triatleten in totaal goed gevulde parcours in het gezellige Westbrabantse dorpje.

Zesde Belgische winst met Kim Colpaert

Dat aantal geldt voor de drie afstanden overigens: halve, kwart, 1/8e. De halve trok 180 deelnemers. De traditie wil dat er veel Belgen aan de start staan. En heb je Belgen aan de start, dan weet je dat ze kunnen winnen. Dat gebeurde ook nu. Voor de zesde keer. Alleen Gerbert van de Biggelaar, René Vosters en Rob Musters wisten ooit de hegemonie van de zuiderburen te doorbreken. Nu was het nieuwkomer Kim Colpaert (familie van Bart?), die de wedstrijd dankzij snoeihard fietsen naar zich toe trok. Kort achter Tijmen Smit (die met materiaalpech al vroeg de koers moest verlaten) kwam Kim al als tweede uit het kanaal om vervolgens genadeloos toe te slaan op het fietsnummer. De man uit Gavere noteerde bijna tien minuten voorsprong op zijn landgenoot Tony Goossens. Als vierde stapte Niels Kerdel van de fiets. De man uit Hellevoetsluis liet wel de snelste halve marathon (1.18 uur) noteren en verkleinde daarmee zijn achterstand op Kim tot dik drie minutren. De Belg onbedreigd winnaar, Niels tweede, Tony derde en op een vierde plaats de eerste master Frederik van Crombrugge. Vijf Belgen bij de eerste zeven trouwens. Oud-winnaar René Vosters was op een zesde plaats tweede Nederlander, in de top tien ook nog masters Wannie Friderichs, Edwin Achterberg en Noordwijker Nico Verkade. De laatste was meteen de beste onder de vijftigplussers.

Kim Colpaert stuurde ons nog een aanvullend bericht. Het was in België trouwens zondag al vaderdag. Want Kim begint als volgt. ,,Vaderdag, de mooiste dag voor een papa en wat doe ik dan? Een halve triathlon in Terheijden. Zaterdag aangekomen en overnacht in Made. Italiaantje doen in Breda met Thomas de Wulf en Frederik van Crombrugge. Ontspannen toeleven naar de wedstrijd. Je hebt zo van die momenten waar je weet: hier valt misschien wel iets te rapen. Zondag vroeg op, start om 8.30 uur. Wedstrijdnummer afhalen en alles klaar zetten in wisselzone met startnummer 16 groed vooraan. Alles klaar en dan beseffen dat zwembril en badmuts nog in de auto liggen. Vrouwtje Charlotte Steylaert liep de ziel uit haar lijf om die te halen. Wat een madam heb ik toch.’’
Bij de start gaat Kim voorzichtig van start. ,,Dat had ik me voorgenomen, maar tot mijn verbazing zwom ik vlot en kon hij de eerste drie aanpikken. Na 36.31 kwam ik uit het water (1.27 minuut/100 meter), als tweede. Snel wisselen, dacht ik. Vlotjes maalde ik de eerste kilometers af om te mekren dat ik snel mooie wattages rond de 300 kon duwen, zoals ik voorop stelde. Uiteindelijk kwam ik aan 280 watt gemiddeld. Elke ronde liep ik verder uit. Zo kwam ik met negen minuten voorsprong op de tweede op het looponderdeel. Langzaam drong het tot me door dat ik hier kon winnen. Ik nam me een snelle eerste 10 kilometer voor, die gingen in 3.56/km. Daarna kwam ik in mijn halve marathon-tempo. Achterstand verkleinde snel, maar ik hield nog 3,5 minuut over op de nummer twee. Het was binnen. Mijn eerste zege en dat op Vaderdag. Wat wil een papa nog meer. Dochterlief van 2 riep ook ‘papa gewonnen’. Mijn dag, weekend en zelfvertrouwen is compleet. Bedankt aan iedereen, alle supporters ter plaats en de organisatie. Echt top. Bedankt voor de oppas bij weer eens trainen en mijn vrouwtje voor het meegaan in dit verhaal.’’

Lynn Lossie snelt naar winst

Bij de vrouwen manifesteert Lynn Lossie zich steeds meer als een allround-triatlete. De voormalig wedstrijdzwemster was trouwens niet als eerste uit het water. Dat was Annet Nimeijer uit Vught, die liefst 3,5 minuut voorsprong had na het wateronderdeel. De Oostbrabantse verruimde haar voorsprong zelfs tot 6 minuten tijdens het fietsen. Maar Annet verslikte zich nog enigszins in de halve marathon, die ze in 1.49 uur aflegde, terwijl Lynn er anderhalf uur over deed. Met 14 minuten voorsprong was de zege riant. Toch opmerkelijk dat een vroeger zwemster dus een triathlon op het looponderdeel beslecht. Het Brabantse succes werd gecompleteerd door de Bossche Simone Goossens op een derde plaats. Na Maartje van Gestel (aquabike-medaillewinnares vorig jaar op het EK) finishte de Arnhemse Jeike Wallinga op een vijfde plaats en daarmee beste master. Tiende werd Gerda Sollie en dat was weer goed voor een overwinning bij de masters 60. Formidabel. Bij de mannen 60 won trouwens Hugo Geboers uit Oud-Turnhout. Beste trio waren de TVB Trainers. Op de kwart afstand was het opnieuw Vlaanderen Boven met Joery Wouters als winnaar. Beste vrouw was Juriena de Vries, die ’s avonds de bloemen en bekers bij elkaar op de Bredase schouw kon zetten. Want ook partner Rob Musters won, zij het dan de sprint afstand. De Dongense Lizzy Bastiaansen was beste vrouw.

Sven Strijk won wel heel royaal voor derde keer in Woerden

Tweede Pinksterdag is het altijd de dag van Woerden. Daar komt geen wedstrijd tussen. Al bijna net zo’n grote traditie is de winst voor Sven Strijk. Nu al weer voor het derde jaar op rij. Dit keer kon Sven Strijk alle interviews, uitgebreid douchen en omkleden vooraleer de nummer twee over de streep kwam. Op een kwart afstand is bijna dertien minuten verschil natuurlijk nogal wat. Binnen dertien minuten waren vorige week in Weert op het EK al lang alle deelnemers binnen. Sven kwam met Johan Remmits uit de Singel rondom het stadshart. Want, dat moet gezegd, Woerden staat niet op lijsten van kampioenschappen, teamcompetities of anderszins. Maar het is wel een race die zich hartje stad afspeelt in een geweldige ambiance en met meer publiek dan bij menig topwedstrijd. En willen we de sport goed verkopen, dan zijn zulke wedstrijdjes niet onbelangrijk. Zeven minuten reed Sven – die over twee weken ook in Oud Gastel weer probeert te winnen – weg bij twee masters Robert van der Toorn en Han Poppema. Na ook nog eens een strakke 33 minuten over de tien kilometer lag Sven meerdere straatlengtes voor op de rest. Van een andere planeet, riep één van zijn tegenstanders. Robert klasseerde zich in zijn eerste wedstrijd van het seizoen als tweede en winnaar M40. Zijn twijfels over een vervelende blessure afgelopen winter waren weg. De derde plaats voor Han Poppema was tevens snelste M50. Meteen daarachter volgden de eerste drie Woerdenaren: Herman Stelling, Erwin Verweij en Wouter Agterberg. Knap was de tiende plaats van Henk van Pelt, tevens beste M60.

Winst Marloes Voorhout

Bij de vrouwen was Marloes Voorhout de sterkste. De militaire uit Harmelen was ook royaal de beste. Zes minuten later was de Woerdense Lizet Wolters goed voor een tweede plaats. Na het fietsen keek Lizet al tegen dezelfde achterstand aan. Tijdens het lopen snoepte ze er nog 1 seconde (!) af. De derde plaats was op deze mooie Pinksterdag voor Josette Voskuilen uit De Meern. Vorig jaar was Woerden de afscheidswedstrijd van Henk Fidder. Maar ook zonder Henk blijven er nog veel Woerdenaren over. Van de 139 starters, kwamen er vandaag liefst 63 uit Woerden zelf. De sprint-afstand werd gewonnen door een Woerdenaar: Tim den Braber was bijna een minuut sneller dan Lennart Kleinjans. Derde was Bart in ’t Velt. Nadine Naaijkens won bij de vrouwen. Mandy Beukers, zondag nog in de Team Relay in Weert, finishte als tweede. Juniore Anna Morsink finishte als derde. Midas Woerden won het trio-klassement. Meer wedstrijdverslagen uit Pinksterweekend volgen snel.

Reactie Maya op falen in Leeds

Tot slot nog uit Leeds, de reactie van Maya Kingma. De nummer 27 van de wedstrijd. ,,Ik heb niet veel te zeggen, denk. Was hem niet vandaag. Ik miste echte power, met zwemmen al. Toch geprobeerd bij eerste groep te komen, hing uiteindelijk aan het staartje. Maar het rennen naar de wissel ging al erg langzaam, verloor daar al plekken. Een een zeer slordige opsprong met het missen van mijn linkerfietsschoen, daar was echt geen tijd voor. Dus werd het de tweede groep. Fietsen niet echt zwaar, maar andere vrouwen werkten niet echt. Voor mij had dat zeker geen nt, dus geprobeerd voorin te zitten, mogelijk het bochtenstuk op kop te rijden. Dat kost weinig energie en daar kom ik prima doorheen. Maar met rennen naar de tweede wissel, kwam ik weer niet vooruit met lopen. Ondanks dat ik besefte dat er nog best een aardig resultaat in kon zitten en ik daar echt voor wilde gaan, ging het niet. Met wat klachten. Dus erg balen en kijken hoe dit kon gebeuren.’’ Met een zieke Rachel, die desondanks toch elfde werd, met Marco die werd terug geworpen naar een 30e plaats en Jorik die uitviel was WTS Leeds niet wat het moest worden. Helaas.