World Cup Astana met Donald; TeamNL negende op WTS Mixed Relay Nottingham – WTJ 1203
ZATERDAG – Een sporter met Olympische ambities reist geen 5189 kilometer om ter plaatse te moeten horen dat de triathlon wordt omgezet in een duathlon. Daar valt nog mee te leven, ware het niet dat de afgeleide van triathlon geen punten oplevert voor The Road to Tokyo.
,,Al met al ga je zo’n race dan toch anders in’’, aldus Donald Hillebregt onze enige Nederlandse vertegenwoordiger in Nur-Sultan (ik kende het niet anders dan Astana overigens), hoofdstad van Kazachstan. Wat was het geval? Het water was de afgelopen week met bakken uit de lucht gekomen en zelfs in een hypermoderne stad als Astana kan dat tot overstort van de riolen leiden. De vrees was dat ook de rivier Isjim getroffen was door afvalwater. Geen triathlon maar een duathlon dus. Wie het snelst de mindset heeft, komt ver. De Australiër Matthew Hauser had dat zeker, maar hij is dan ook de winning mood. Eerder al de winst in de World Cup van Chengdu volgde een tweede zege. En dan te bedenken dat Hauser rekent op deelname aan de Mixed Relay in Tokyo, al was hij er in Nottingham dus niet bij.
Versnelling voor ITU punten: Donald dertigste
Zo’n dertig man kwamen en bloc bij hun fietsen aan na vijf kilometer lopen. Daar zat Donald net een half minuutje achter, maar hij maakte het goed op het fietsnummer. Vrijwel alle triatleten slaagden daarin, zodat ze met veertigen de fietskilometers volmaakten. De uitslag van de tien afsluitende loopkilometers is feitelijk ook de eindstand. Matthew Hauser was na 30.29 minuten klaar, de Zuidafrikaanse coming-man Wian Sullwald deed er 30.38 over en ook de Amerikaan Matthew McElroy dook nog onder de 31 minuten. Voilà de top drie. Met 34.50 had Donald de dertigste tijd en dat was dus ook zijn eindklassering. ,,Wel ver reizen voor zo’n wedstrijd, die er achteraf weinig toe doet’’, zei Donald, ,,Maar ik heb de juiste prikkels voor volgende week in Antwerpen. Dan gaan we weer volle bak, dat had nu weinig zin.’’ ITU punten lagen er wel aan de streep van de Aziatische wedstrijd, vandaar dat de Hillegommer in de slotfase versnelde om top dertig te halen. Dat lukte. Er deden 52 atleten mee. De Belg Erwin Vanderplancke finishte als zestiende.
Ai Ueda wint vrouwenrace
De vrouwenrace was zonder Nederlandse inbreng. Ai Ueda, Japanse triatlete die vaak duelleert met Rachel Klamer, won de race. Een soortgelijk wedstrijdverloop bij de vrouwen. Ai liep harder dan de rest. De Ierse Carolyn Hayes volgde op vijftien seconden en de Britse Kate Waugh lag aan de finisht toch al 50 seconden achter. Het zegt alles over de loopsnelheid van de Japanse, die nota bene al sinds 2003 in de triathlon-scene zit. 36 is ze, alleen Gillian Sanders en Maria Czesnik zijn ouder in deze World Cup. Maar Ai zien we heus nog wel in eigen land op de Spelen. Let maar op.
Ook geen triathlon in Nottingham
De Mixed Relay dan. Naarmate Tokyo nadert wordt het een steeds belangrijker onderdeel. Dat weten we in Nederland, waar de Oranjes twee weken terug nog derde van Europa werden. Maar dat weten ze inmiddels ook in de rest van de wereld. Het niveau wordt elke wedstrijd hoger, zo lijkt het. Alsof de duvel ermee speelt, moest ook in Nottingham, waar de tweede World Triathlon Series Mixed Relay 2019 werd gehouden, de triathlon een duathlon worden. Iedereen rende 1,5 kilometer, fietste er zeven en rende opnieuw 1500 meter. En dat dus maal vier.
Tja, welk team heeft het meeste last van de omzetting? Nederland zet vier pure triatleten weg, al is Jorik van Egdom toch wel een man die het zwemmen best een keertje wil overslaan. Het blijft gissen, want elke Mixed Relay is anders. De WTS-winnares van vorige week in Leeds, Georgia Taylor-Brown zette de toon. Ze was er meteen vandoor met bij de wissel al bijna een halve minuut op de Fransen, Canadezen en Italianen. Op exact een minuut wisselde Maya als achtste. Maar haar terugval in de tweede run had wel degelijk een reden: ze moest op 1 schoen de twee rondjes rennend afleggen. En dat alles door toedoen van de Amerikaanse Renee Tomlin. ,,Ik werd gewoon in de hekken geduwd, in het gedrang en geslinger trapte een andere triatlete haar linkerschoen uit. Gek genoeg mocht volgens de ITU-officials niemand van het Nederlandse team mijn ‘verloren schoen’ erbij zetten. Dus moest ik de tweede run op 1 schoen afleggen. Niet bepaald bevorderlijk voor een snel loopnummer.’’
Vertrapte schoen van Maya bepaalt verder verloop
De ‘valse start’ kwam TeamNL niet meer te boven. De Britten vergrootten hun voorsprong in de tweede leg met ‘onze’ Ben Dijkstra. Enkel de Kiwi’s en Duitsers kwamen iets dichterbij. Maya tikte aan bij Marco, die de drie onderdelen grotendeels alleen moest afleggen. Met 1.50 achterstand op TeamGB kwam Marco bij de wachtende Rachel aan. Waar vooraan nog volop gestayerd kon worden door de achtervolgende teams op de Britten, moest ook Rachel het grotendeels alleen stellen. De Mexicanen, de jonge Belgen uit het B-team, de Spanjaarden, de Japanners: ze lagen allemaal te ver achter de Nederlanders, die zelf ook niet dichterbij de top meer konden komen. En dat gold ook voor de slotman Jorik van Egdom. Het was een vergeefse inhaalrace met een duidelijke oorzaak: Maya’s confrontatie met Renee Tomlin, die het overigens zelf ook verknalde voor de Yankees. Het team eindigde tiende achter de Dutchies. Ons kwartet baalde natuurlijk over zoveel onrecht. Nieuwe kansen liggen er op het WK in Hamburg en die moeten we grijpen. Maar dat hoeven we niemand te vertellen.
Britten na vijf jaar weer bovenaan in Mixed Relay
Vooraan liepen de Zwitsers nog wel enigszins in op de Britten, die als laatste twee atleten Sophie Coldwell en Alex Yee opstelden. Maar het pleit was beslecht. Voor de Britten kwam de zege als een verlossing. Sinds de wereldtitel in 2014 waren ze eigenlijk niet echt meer op een eerste plaats geëindigd. En het team kan mogelijk nog sterker worden richting Tokyo. Hun arsenaal is oneindig veel groter. Ook dat zegt weinig: als we de beste vier zonder tegenslag in topvorm hebben, kan de zon zo weer gaan schijnen voor de Oranjes.
Reactie Maya op schoenincident
Maya was er na afloop helder in: ,,Ik was sterk, liep redelijk onspannen mee in de eerste run. En was alert op het moment dat Georgia haar versnelling plaatste. Ik was gewoon mee. Tomlin was unfair aan het racen. Ze sneed me meerdere keren de pas af. Een keer dusdanig dat ik over haar heen viel en moest springen. Ik viel bijna en vervolgens trapte een atlete achter me mijn schoen uit. Desondanks doorgerend. In de bochtjes weinig grip op 1 sok en de regen. Ik zakte naar achteren, wist dat ik op de fiets gas moest gaan geven. Dat was de eerste ronde zwaar, omdat veel vrouwen gaatjes lieten vallen moest, kon ik me toch naar voren fietsen. Met Emma Jeffcoat en Joanna Brown redelijk kunnen doorfietsen. Helaas reed Tomlin hier ook vrouwen de hekken in. Ik nam me voor snel te wisselen en er het beste van te maken. Had leuk geweest als de ITU-officials mijn schoen had meegenomen, maar helaas. Om geen DSQ te riskeren, liep ik op 1 schoen verder. De brug en het wegdek waren erg slecht. Dan merk je hoeveel een schoen je beschermt. Helaas verloor ik hier te veel tijd. Het team deed het daarna super netjes. Gegeven wat ze konden, helaas had ik ze – door pech – slecht afgezet.’’
Wouter en Janine winnen 27e Pouw triathlon Rijssen
Zoals bekend, maken we aan het eind van het jaar altijd een puntenklassement op van o.m. de nationale wedstrijden. Het zou ons niet verbazen als Wouter Dijkshoorn daar dit jaar hoge ogen scoort. De Amsterdammer won vandaag de kwart triathlon van Rijssen. In het Overijsselse stadje was hij vierde uit zwembad De Koerbelt, fietste hij naar een tweede plaats achter de bekende Duitser Klaus Schlüter, die hij vervolgens vlotjes achter zich liet. Met ruim twee minuten voorsprong kon Wouter wederom de handen in de lucht steken. Klaus bleef op een zekere tweede plaats en daarmee snelste M40. Vier minuten moest gewacht worden op de nummer drie: Luc Verhamme uit Nijmegen. Daarna volgden de mannen uit de streek: Rijssenaar Martijn Schutteman, Pascal Dankelman, Rutger op den Dries en Werner Wessels. Edwin Ophof rukte tijdens het fietsen wel op naar een derde plaats, maar maakte de triathlon niet af.
Saskia Bekhuis en Joyce Mulder trokken hun baantjes in het 50-meter bad het snelst. Hellas-atlete Joyce Mulder had zich voorgenomen een zo groot mogelijke marge op te bouwen bij het fietsen. De twee minuten die ze had op Saskia en Janine Swaak bleken niet voldoende. Voor Joyce rolde er een 51-er uit op de tien kilometer, voor winnares Janine Swaak ging die afstand in 45 minuten. Dat maakte het verschil. De Enschedese master won, vier minuten later gevolgd door Aafke Willemsen, die op de valreep Saskia Bekhuis nog van het zilver afhield. Joyce finishte vierde. Was trouwens wel eerste seniore, want zowel Janine als Aafke en Saskia hebben de 40 lentes al meegemaakt. Bij de trio’s won DPI/Get On Track. Joost Somsen had geen kind aan de tegenstanders op de 1/8e afstand. Het Eibergse talent was bijna zes minuten beter dan Tim Jongman en Stefan Pekkeriet. Nog een zege voor Amsterdam, want Daniëlle Blomsma won bij de vrouwen. Beste trio daar AKOR 1. De mini-triathlon voor jeugd ging naar Joris Overmeen en Isa Vossebelt, mooi verdeeld uit Holten en Rijssen. Aveco de Bonth deed met heel veel trio-teams mee en hield haar eigen business-klassement.
Zesde winst Tom Havekes in triathlon De Maasdijk-Oss
Terug naar Brabant, wat Guus Meeuwis weer voor een paar volle PSV-stadions staat te zingen. Ieets noordelijker was het De Maasdijk-sportdag met wandelen, hardlopen, steppen en…triathlon. De negende editie van deze race, die aanvankelijk in Ravenstein/Megen en nu al weer enkele jaren deel uitmaakt van het De Maasdijk sportfestijn. Het is dé wedstrijd van Tom Havekes. Vandaag won de man uit Gennep opnieuw en dat al weer voor de zesde keer op rij. René Vosters was twee minuten later zijn ‘runner-up’ voor 2019. Ook hier Amsterdam present met voormalig globetrotter Kelvin van der Doe op een derde plaats. Vierde werd verrassend Arnhemmer Olaf van den Bergh en met Jacco Langerak op vijf mocht het startveld er best wezen. Oud-NTB coach Paul Verkleij finishte trouwens als negende en tri-pionier Robert Bijl was twaalfde.
Marit ruilt Rosmalen voor De Maasdijk
Marit Roovers, vorig jaar nog winnares van de Rosmalen-triathlon in hetzelfde weekend, greep nu haar kans op de zaterdagwedstrijd. De triatlete uit Vught won ook hier. Een krappe minuut later volgde Ilse van de Wijgert op een tweede plaats, Corina Knijnenburg – ooit in deze race de Divisiewedstrijd gewonnen voor TriOss – werd derde. Het trio-team Geen Grapje XL won de estafette. De 1/8e afstand ging naar Patrick Dekkers. De triatleet uit Nuland brak dit voorjaar zijn voet, moest het WK crosstriathlon laen schieten en keerde vandaag voorzichtig terug. Wat heet; hij won. Wout Hendriks bleef een minuut op hem achter. Beste vrouw was Eveline Boerhout uit Nijmegen. En om het compleet te maken was het Ravestein trio weer eens het beste collectief.
Morgen meer!
