Pakken de draad weer op, eerst met de voor NL prima World Cup in Antwerpen – WTJ 1211
MAANDAG – Van uitstel komt afstel. Daarom nu toch maar snel een WTJ vol wedstrijdverslagen. De wereld is immers groter dan de triathlon Oud Gastel alleen.
Kijken we in volgorde van importantie dan komen eerst de World Cup race in Antwerpen en daarna het EK 70.3 Ironman Elsinore en Ironman Cork bovendrijven. We beginnen maar in die volgorde en belanden eerst in Antwerpen, dat ligt immers maar 40 kilometer van Gastel vandaan.
Reid en Tertsch winnen World Cup
In de Sinjorenstad waren het Tayler Reid en Laura Tertsch, die de sprint afstand op de WC het snelst aflegden. Het was het bekende secondenspel wat de geringe krachtsverhoudingen op mondiaal vlak steeds weergeeft. Bij de vrouwen viel de beslissing geheel bij het lopen, bij de mannen kwamen een aantal snelle lopers nog wel terug, maar in de eindstand veranderde weinig. De Zweed Gabriel Sandör kreeg zijn zwemachterstand op Reid niet meer goed gemaakt en werd tweede. De Chileen Diego Moya werd verrassend derde. Winst dus voor de beloftewereldkampioen die zich vorig jaar in de eindsprint op de MAS/Willemsdok nog liet verrassen door thuisspeler Jelle Geens. Jelle, noch Marten deden mee aan deze eigen World Cup. Wel van de partij waren drie Nederlanders.
Marco van der Stel deed zijn op één na beste World Cup ooit. Hij eindigde als negende, een puike prestratie. ,,Mooie wedstrijd met een parcours waar je je niet kunt verschuilen. Na ruige zwemstart veel goed kunnen maken en rond de top tien uit het water gekomen.’’ Antwerpen, het laat zich raden, heeft op het fietsparcours kasseistroken. Marco moest een klein gaatje dichtrijden daarop. ,,Aangesloten en vervolgens met 13 man vooruit. In de tweede ronde was er achter mij een valpartij ineen kasseibocht en waren we even met vier man weg. Terug gepakt en toen even moeilijk om de kop over te nemen.’’
Marco’s wissel leek perfect. ,,Ik zat vooraan, maar mijn fiets viel waardoor ik toch weer wat verloor. Rond de 13e plek vertrokken en in de tweede ronde opgeschoven naar plek negen. Zeer tevreden. Ik had startnummer 18 op basis van vorig jaar, stiekem gehoopt op top tien en als dat dan lukt op zo’n zwaar parcours is dat super.’’ Donald Hillebregt was op een 32e plaats tweede Nederlander, Marco Akershoek stapte teleurgesteld uit.
Vrouwenrace met reactie Quinty en Jony
Een Duitse aangelegenheid was de World Cup voor vrouwen. Lisa Tertsch, eerder al winnares van de ETU-Cup Dnipro klopte haar favoriete landgenote Laura Lindemann. De Nieuw-Zeelandse Ainsley Thorpe finishte als derde. Ook hier een Nederlands trio van de partij en die hadden gewoon een goede wedstrijd.
Voor Quinty Schoens en Jony Heerink waren het zelfs veruit hun beste resultaten op een wereldbekerwedstrijd. Toch had Quinty een slechte aanloop. ,,Ik voelde me sinds donderdag niet meer 100 procent. Keelpijn, verkouden, druk op mijn oren en weinig lucht. Toch geprobeert mezelf zo goed mogeliujk te proppen, maar aan de hand van mijn ochtendpols en herstel wist ik dat het met een minder pakket net zo goed moest kunnen laten zien wat ik waard ben. Dus mijn doel was om ook als ik minder ben, te presteren en mezelf in negen stukken (!?) te trekken. De eerste 400 meter geen enkel gedrang, ik zwom in de benen van de kop mee. Vijf meter voor de eerste boei kwam alles samen en volgden de klappen, het onderduwen enzovoorts. Het was een wonder dat mijn pak nog heel was. Daar verloor ik zeker 25 seconden mee en in de laatste honderd meter te weinig tijd om dat nog goed te maken. Jammer want ik kon makkelijk mee. Goede wissel en in de eerste meters merkte ik al dat mijn power en souplesse op de fiets er niet waren, ik was er al bang voor. Plan duidelijk: in het midden van de groep blijven, weinig energie verbruiken. Na 1 ronde hadden we de drie koplopers ingelopen en zat ik in een kopgroep van 20. Ik had moeite positie te houden en herkende mezelf niet op de fiets. Gefocust alvast op het lopen. Helaas tweede wissel helemaal verpest, omdat ik volledig langs mijn fiets liep: gevolg van te min focus en hoge lactaat, denk. Als laatste van de kopgroep de wissel uit en meteen eigen tempo, want sterk voelde ik me niet.’’
Wat volgde was een looponderdeel, waarin Quinty toch Jan en alleman verbaasde. ,,Ik verbaasde me over mijn steady loopnummer, kon me goed focussen op mijn taak. En dan word je ineens veertiende in pas mijn tweede World Cup. Zeker heel tevreden mee, vooraf zeker voor getekend. Moraal: ook al voel je je niet 100%, je taak als topsporter is om van elke situatie het beste te maken en er vol voor te gaan. Nu proberen zo goed mogelijk te herstellen richting Holten zaterdag. Dat zal een zware worden, gezien het weer.’’
Rammen over de Vlaamse kinderkopkes deed ook Jony Heerink, zozeer zelfs dat de Amersfoortse bij het fietsen de leiding nam. Voor het eerst op kop in World Cup wedstrijd, uiteraard met dank aan een uitstekend zwemonderdeel: “Top 20 kwam had ik nooit verwacht. Dus mee dan tevreden. Super dat de stappen die ik met zwemmen heb gezet ook in de wedstrijden eruit komen, ook zonder wetsuit. Daarna alles goed gedaan en een degelijke run. Complimenten aan Quinty die het gat naar groepje voor ons dicht reed en super snelle run had!Gelukkig hoef ik nu geen spijt te hebben dat ik gisteren niet bij de triple mix was. En ben ook heel blij voor m’n trainers die er zoveel energie insteken”.
Met ook Rani in de top 25 was de conclusie dat de Nederlandse missie net over de grens in België buitengewoon geslaagd was. Quinty als veertiende (20 plekken beter dan Madrid), Jony als zestiende (19 plekken beter dan Lausanne vorig jaar) en Rani als 24e (haar op drie na beste World Cup).
