The Last Man Standing IV (Hans Bosman) : Do bist in Frysman

Hans Bosman uit Nigtevecht zal dit jaar deelnemen aan de Celtman (Xtreme), Frysman, Norseman (Xtreme), Gelreman, The Brutal (Xtreme) en Challenge Almere.

Eerder hebben wij bericht over zijn (gebrek aan) voorbereiding en de Celtman (Xtreme). Hieronder volgt een verslag over zijn tweede wedstrijd, de Frysman  (5e editie), gehouden op zaterdag 6 juli 2019.

Reeds eerder heb ik aan de organisatie laten weten, dat wat mij betreft de Frysman een cultstatus heeft. De historie van het Roode Klif (Hollanders tegen de Friezen, slag bij Warns 1345), vrijheidsstrijder Grutte Pier, de spreuken ‘liever dood dan slaaf’, ‘moaier wurdt un triathlon net’ en ‘do bist in Frysman’, de symbolen, de heldenhelpers, de briefings, de heerlijke muziekband met berg herrie midden in een weiland, de skitterende support bij de verzorgingsposten, het landschap, de humor en de relaxte professionaliteit van de organisatie. De sfeer, de organisatie en beleving van de wedstijd vertoont op onderdelen grote gelijkenis met de Celtman in Schotland. Zelfs de muggen in de avond ontbreken niet.

De volgende reactie is kenmerkend voor de organisatie van de Frysman;
Een vrijdagnamiddag in juli 2016. Wil net de werkweek afsluiten doch verzendt om 16:56 uur een email naar het bestuur van de Frysman. Ik heb een bijzondere vraag. Is het nog mogelijk over zo’n 14 uur mee te doen? Om 16:57 uur komt het antwoord van Tsjeard. Bijzonder antwoord: jazeker. Met ontspannen instructies hoe te handelen.

Voor aanvang persoonlijk kennisgemaakt met het triathlonduo Ruud en geridderde Wim. Ze zijn er al voor 07:00 uur en vertrekken pas na 22:30 uur. De volgende dag zijn ze weer elders in het land. Wat een passie!

De wedstijd en de weersomstandigheden zijn perfect.

Het zwemmen is ploeteren. Bijzonder hoge golven met het zwemmen.  Een kunst om niet te veel water binnen te krijgen. De golven beuken af en toe tegen je hoofd. Niet zeuren! Zwemmen met deze hoge golven vereist een bijzondere vaardigheid doch je kunt op het onderste deel van het parcours staan. Lekker veel wind. Windkracht 4. Temperatuur onder de 20 graden en af en toe een bui. Lange mannen zijn dan in het voordeel.

Voor het eerst met een nieuwe fiets deels de triathlonhouding aangenomen. Heb geen hartslagmeter en geen kilometerteller. Een fietscomputer is niet aan mij besteed. Bijna een uur minder langzaam dan vorig jaar. Met zo’n triathlonhouding verloopt de overgang naar het lopen ook soepeler.

Zomaar wat opmerkingen van het publiek, collega’s in de wedstrijd.
‘Wordt tijd dat je met lopen begint‘.
“Wil je nog een tweede banaan dan loop ik met je mee. Nee dank je maar meelopen mag jij altijd’.
‘Nog een klein stukkie” (terwijl je nog 3 ronden moet lopen).
‘Deze keer loop je hem wel uit. Je zorgt er maar voor’.
‘Je zorgt dat ik het haal’.
‘Amsterdam. Feyenoord. Ajax. Heerenveen. Meneer Bosman’.
Een collega triatleet vindt dat ik meer recht op moet lopen. Heerlijk om hem op het Klif in te halen als hij wandelt. Mijn opvatting is dat een triatleet/hardloper nooit wandelt (ook al is mijn snelheid wandeltempo) behalve bij de verzorgingsposten.

Voor het eerst binnen de daarvoor gestelde tijd van 15 uur als laatste gefinisht in een hele triathlon.  Martine staat bij de finish klaar en zorgt er persoonlijk voor dat het Amsterdam-shirt plaats maakt voor een Frysman-shirt.

Do bist in Frysman!

De volgende dag topfit, nauwelijks spierpijn. Vroeg in de ochtend stofgezogen, de keuken, het terras aan kant gemaakt en de vrouw ontbijt op bed gebracht.

Als laatste gefinisht? Toch niet helemaal. Gert Jan is de allerlaatste en fantastisch dat hij finisht mede gelet op zijn persoonlijke omstandigheden. Trots. Hulde! Hoe om te gaan met de eerste en vooral ook de laatste deelnemer is een graadmeter voor de kwaliteit van de organisatie.