Alles (nou ja, zo veel mogelijk) over de NK’s en andere series Klazienaveen – WTJ 1236

ZONDAG – Een enerverend zondag triathlon Klazienaveen zit erop. Er gebeurde veel, te veel om alles al meteen mee te nemen in de WTJ’s. WTJ’s, die trouwens komende week weer veranderen in RTJ’s, want hier breken de vakanties aan. Maar dat terzijde.

Klazienaveen dus. Het begon in alle rust met de Kindertriathlons. Het jeugdig enthousiasme werkt altijd aanstekelijk voor de rest van de dag. De kindertriathlon werd gewonnen door de volgende acht snelle kids: Thijs Koopman, Amber Bosch, Stan Klement, Dido Jalving, Lars Nommensen, Paula Spans, Milan Keen en Luna van de Capelle.

Vanaf tien uur verplaatste het wedstrijdbeeld van het Neptunusbad en de finishzone naar het Van Echtenskanaal (lag er trouwens veel schoner bij dan voorgaande jaren, vrijwel niemand kwam er bruin uit). Daar begonnen de mannen aan hun NK midden afstand, vijf minuten later gevolgd door de vrouwen.

Bij het zwemmen nam Menno Koolhaas het voortouw. In pas zijn tweede halve leidde hij de dans met Evert Scheltinga, Martijn Dekker en Jan Stratmann in zijn kielzog. Ook de andere favorieten waren niet ver weg, zodat bij aanvang van het fietsen een kopgroep van zeven man ontstond met ook Sven Strijk, Mark Oude Bennink, Per van Vlerken en de broers Milan en Omar Brons er nog bij. Na amper tien kilometer schoot het bij Menno in z’n heup. Een oude kwaal, die soms terugkeert maar die hem kort daarna noopte af te stappen. Tijdens het lopen zou ook Evert Scheltinga dat doen, zo kort na de inspanning in Roth: dat was te veel van het goede. De kopgroep bleef lang samen al was Strartmann er wel af. In de derde fietsronde een demarrage van Milan Brons. De IQ2-man nam snel afstand van het uitgedunde kopgroepje. De Almeerder leek op weg naar een sterke prestatie, mits ook het looponderdeel goed uit zou pakken. Ergens in de fietsrondes moet hij te kort op de voorrij-motor hebben gezeten. Dat kon niet door de beugel bij een officials, waarop hem de blauwe kaart getoond werd. Vijf minuten strafbox bij gevolg. Er is meer gestayerd, maar dan in elkaars wiel. Een paar keer zagen we in de passages dat motards zelf ook geen kant uit konden op het overbevolkte fietsparcours.

Is hier sprake van overmacht? Met andere woorden: kon Milan niet anders dan tempo blijven maken en was het de motor die dan weer voldoende voorsprong had, dan weer op de rem moest staan waardoor de kopfietser bovenop het achterwiel kwam? Ruud heeft er zijn visie op, Milan uiteraard ook. We komen er de komende dagen nog op terug. Het bleef niet bij een blauwe kaart aan Milan alleen. Ook Mark Oud Bennink zag een blauwe kaart tijdens het fietsen. Of zag hij ‘m niet? Feit is dat Mark voorbij de strafbox liep en zo ogenschijnlijk naar zilver liep. De wedstrijdleiding kon niet anders dan hem alsnog uit de uitslag schrappen.

Het klinkt allemaal chaotisch en op het scherpst van de snede. Voor de argeloze toeschouwer was het echter gewoon een spannende wedstrijd en bovenstaande mag ook zeker niets af doen aan de eerste Nederlandse titel voor Sven Strijk. Hij is toch de man van het jaar op de halves met winst in Nieuwkoop en TriAmsterdam en nu de bekroning met de nationale titel. Sven hield het hoofd koel tijdens de hectische momenten en kon het nu mooi afmaken op de halve marathon. Daarop moest hij welsiwaar de Duitser Jan Stratmann nog voor zich dulden, maar op een tweede plaats was hij wel beste Nederlander. Jan scoorde een onwaarschijnlijk snelle halve marathon van 1.09 uur tegen Sven bijvoorbeeld 1.14. Derde werd de tweede Duitser, Per van Vlerken. Beiden buiten mededinging voor het NK. Dat ging voor het eerst in 20 jaar (!) triathlonbeoefening naar Sven Strijk en tegen die context werd hem de rood-wit-blauwe trui van harte gegund. Dat Milan nog een plaatsje opschoof naar zilver omdat Mark Oude Bennink wegviel uit het klassement, was voor de Almeerder slechts een schrale troost. Brons ging naar Stefan Overmars. In dat opzicht was Klazienaveen voor zilver en brons een herhaling van vorig jaar Nieuwkoop. Erik-Simon Strijk pakte er net naast, maar hij was al blij weer voldoende te zijn hersteld van een week ziek, waardoor Roth werd afgeblazen. Tweevoudig landskampioene Martijn Dekker viel terug bij het lopen en werd vijfde. Diederik Scheltinga liep een solide halve marathon resulterend in een zesde plaats en daarop volgde een teleurgestelde Omar Brons, een tevreden Martijn Paalman en een fotofinishsprint tussen Gijs Bergman en Marijn de Jonge in de strijd om de tiende plaats. Gijs was de revelatie van de dag.

De agegroup-winnaars waren vervolgens Hinke van Wezep bij M40, Michel Besseling (1 week na zijn derde plaats op de Frysman!) bij M45, Machiel Ittmann (ja hoor, hij lapt t m weer, zijn vierde titel dit jaar al) bij M50, Jos van Barneveld bij M55, Rob Barel bij M60 (ook inclusief tijdstraf trouwens….), Arie van der Stel bij M65 en Gerrit ten Brinke bij M70.

De vrouwenwedstrijd verliep een stuk minder turbulent. We gaan niet schrijven dat die wedstrijd fairder verlopen is dan de mannenwedstrijd, we hebben alleen geen signalen van veel tijdstraffen. Wel het uitstappen van Pleuni Hooijman – vrij vroeg in de wedstrijd – en Sophie van der Most na een flinke crash op de fiets. Ook dat laatste is voer voor discussies. Het is niet alleen Klazienaveen, maar bij heel veel organisaties (in binnen- en buitenland) is de Sky the Limit. Het aantal triatleten neemt nog steeds flink toe. Het aantal nieuwe evenementen groeit echter niet mee met de ledengroei bij de NTB. Gevolg: wedstrijden raken mudjevol. Vele series en dan moeten ook nog overal de Teamcompetities ingekaderd worden. Vandaag in Klazienaveen de 3e en 4e Divisie. Als een soort intermezzo tussen de NK’s. Maar wordt het niet te gek? Moeten we ook daar geen limieten aan stellen?

Hoe dan ook. Yvonne van Vlerken kwam samen met – nota bene – Miriam van Reijen en Trudy Veenstra als eerste aan de kant. Ze rende door in de lange wissel en opende samen met Trudy de wedstrijd op de fiets. Veel tijd om daar te blijven hangen, had Vonsy niet. Ze sloop er vandoor en kreeg later in de race vooral met Tessa Kortekaas te maken. Het verschil schommelde voortdurend rond de anderhalve minuut. Ook Tessa gaf zich niet gewonnen al voelde ze de pijn van haar val een week eerder in Hoorn nog wel. Lang hield onze Trikipedia-girl stand op zilver tot in de laatste ronde Miriam er toch nog overheen kwam. Goud was en bleef voor Yvonne, twaalf jaar na haar eerste titel op de halve is de cirkel ver rond. Ze had genoten en ja, we vragen het haar de komende dagen ook nog wel. Klazienaveen was al een mooie afronding. Er komt hier en daar nog wel een wedstrijdje, maar Drenthe was waarschijnlijk getuige van Yvonne’s laatste landstitel. En hoewel ze de laatste jaren natuurlijk nauwelijks in eigen land actief was, is het gemis nu al voelbaar. Komen we ook al op terug. Miriam zilver en Tessa brons. Schitterend podium dus. Trudy Veenstra zette een prima vierde plaats weg, gevolgd door Jeanet van den Berg die voor het eerst sinds tijdens tweede werd. Yvonne komt immers ook uit bij de F40. De andere agegroup-kampioenen zijn: F45 Patricia Angelier; F50 Janine Swaak; F55 Astrid Wijnsma; F60 Brigitte Commandeur.

De andere programma-onderdelen. De sprint afstand leverde zeges op voor Joost Somsen en Neiske Becks, de Olympische afstand was voor Han Peter Lucas en Maaike Vooren. De 3e Divisie Noord won Emiel van Tongerlo namens zijn team Van der Voortgroep/Oude Veer. Zijn team won trouwens ook het dagklassement. Jorn Knops van TriAmi was de snelste in de 4e Divisie, waarin Hellas 5 het beste collectief vormde.

Later op de middag brak de tijd aan voor nóg een NK namelijk dat van jeugd en junioren. In een goed draaiende organisatie als Klazienaveen is dat geen probleem, maar tegelijk zag je toeschouwers afhaken. De opgebouwde spanning gold de halve afstand en dat nog zien te overbruggen tot het late NK was voor sommige mensen net te veel. Anderzijds komen er weer veel ouders net aanzetten om kroost aan het werk te zien. Bij de jongens een kopgroep van zestien, waaruit Ian Pennekamp de snelste looptijd en dus eindzege boekte. Ian begon als eerste aan het lopen en stond die koppositie ook niet meer af. Zilver ging naar Niels van Lanen, in de strijd om het brons liep Fries Olaf Jan Bosscher Limburger Jesse Cuijpers nog voorbij. Simon den Braber klasseerde zich als vijfde.

De juniores dan. Met vier kwamen ze uit het water: Barbara de Koning, Silke de Wolde, Kyanie Blom en Robin Dreyling. Kyanie wisselt minder snel en zo blijft het trio vooraan over. Zij werken goed samen en blijvern vooruit. Het lopen brengt de beslissing en daar is Barbara gewoon erg goed in. In een spannende eindsprint laat TVA-atlete Silke haar stadsgenote Robin Dreyling achter zich.

De afsluiting van de dag is het NK jeugd. De titels komen terecht bij Mauro Dieters (eveneens van TVA) en bij Sonja de Koning, jongere zusje van Barbara. Mauro laat Holtenaar Hugo Overmeen en Tukker Gus Otte achter zich. Bij de meisjes is het wat ingewikkelder. Overall-winnares is de Duitse Felipa Herrmann, die negen seconden sneller was dan Sonja. Daarachter was het de ook bij veel insiders onbekend Noémi van der Kaaij, die het zilver pakte. Niet zo verwonderlijk overigens. Noémi woont in Zwitserland. Aniek Mars scoorde net als vorig jaar brons. Na een Duits meisje, een in Engeland woonachtige Nederlandse en een in Zwitserland woonachtige Nederlandse was Aniek degene, die gewoon in Zwolle woont. Toen als 25e en laatste ook Anouk Koopmans uit Klazienaveen op dit NK binnenkwam waren alle triatleten gefinisht en keek de organisatie op een, soms merkwaardige, maar technisch hoogstaande triathlon terug. Volgend jaar editie nummer 14.