Ruben Slot snelste NL-er op Alp d’Huez vandaag: het verhaal van Gregor en de Wall of Fame – RTJ 21
Het weekend breekt aan en normaal is het tijd om voor te beschouwen, volgens Wim zijn werkwijze in WTJ. Nog niet in deze RTJ. Het was vandaag de korte afstandsrace op de Alp d’Huez; 1200 meter zwemmen, 28 kilometer fietsen, inclusief de Alp tot aan de top en 6,7 kilometer lopen. Daarnaast waren we nieuwsgierig naar de beweegredenen van Gregor Stam om zijn portret van de Wall of Fame te laten verwijderen.
De winst ging naar de Duitser Jonas Schomburg, de huidige nummer 16 in de World Triathlon Series Ranking. Plaats twee en drie naar het Franse thuispubliek: Theó Debard en Anatole Giraud Telme. In de damesrace wel een Franse overwinning; Justine Guerard, dit jaar al goed voor een 5e plaats in de indoorrace in Lievin, was de snelste. Op een tweede plaats de Nieuw Zeelandse Andrea Hewitt, derde werd de Spaanse Anna Nogueara, die deze week de duathlon winnend afsloot.
Beste Nederlander was Ruben Slot. De atleet van EDO Sport finishte op een 38e plaats en werd daarme 3e in zijn categorie. “Het zwemmen ging erg goed, als 17e kwam ik uit het water. Het eerste stuk fietsen ging niet zo heel erg lekker, maar daarna kwam ik wel in mijn ritme. Tijdens de klim op de Alp werd ik door van die kleine berggeiten gepasseerd. Ik ben van nature niet zo’n klimmer en mijn bouw is er ook niet naar. Toch ben ik tevreden over mijn fietsen, ik heb een uur geklommen op de Alp d’Huez. Lopen ging goed, heb mijn plaats vast weten te houden. Dik tevreden over mijn wedstrijd en op het podium beland, dat was mijn doel. Nu nog een paar dagen de bergen in met mijn vader en dan door. Het EK Xterra is de volgende race”.
Achter Ruben Slot waren het Wilbert Grooters en Sander Hoogeveen als top 3 bij de Nederlandse mannen. Bij de Nederlandse vrouwen was Margreet van Marle de snelste, voor Corina Knijnenburg-van Gelder en Marije de Gruijter.
De rest van de uitslagen hun je hier vinden.
Hall of Fame Almere binnenkort zonder Gregor Stam
Op eigen verzoek wordt de afbeelding van Gregor Stam weggehaald van de Hall of Fame in Almere. Opmerkelijk , dus maar eens maar even sparren met Gregor.
De reden dat ik van de Wall of Fame af wil, is dat als je op die Wall staat, ook een voorbeeld moet zijn voor de stad op gebied van sport en gezondheid voor de inwoners van Almere. Mijn plannen voor een openlucht zwembad in Almere is met open armen ontvangen. Al het werk is praktisch alleen door mij gedaan, totaal niet erg, maar hoe verder in het proces en de belofte dat je nauw betrokken blijft bij de ontwikkeling van het openluchtzwembad, is gedurende het hele proces totaal uitgekleed.
De Gemeenteraad, het College en de verantwoordelijk wethouder weten van elkaar niet welke afspraken er zijn gemaakt en deze gemaakte afspraken worden niet met elkaar gedeeld. De gemeenteraad geeft de wethouder nadrukkelijke kaders mee, waaraan het onderzoek moet voldoen. In korte tijd hebben 3 wethouders zich met het openlucht zwembad bemoeid: de 1ste dacht “ben toch zo weg”, de 2de denkt “ik doe het “maar voor 2 maanden en de 3de zegt “ik ben nieuw en ik moet er nog inkomen” en laat zich door diverse ambtenaren inlichten die allemaal weer een eigen agenda hebben. Op organisatie niveau dus een chaos .
Mijn inbreng wordt steeds meer en meer uitgekleed en de betrokkenheid naar achter geschoven, al zal de wethouder daar anders over denken. Zo groot project heeft niet die aandacht gekregen, die het zou moeten hebben en de gemeente raad heeft er geen controle op wat er nu echt gebeurd. Maar het meest frustrerende is , dat als welke sportman of -vrouw dan ook zich inzet voor een openluchtzwembad in Almere, dat daar in alle openheid mee gesproken moet worden, naar mijn mening. Soms wel en soms niet, naar willekeur van de gemeente, dat is wat er nu gebeurt.
Het openluchtzwembad dient een zeer groot maatschappelijk belang in Almere. Almere is in de jaren 80 groot geworden door de triatlon. De functie van de Wall of Fame is, dat je een voorbeeld bent en mee moet denken over sport en gezondheid in de stad. Afgelopen 2 maanden is in gesprekken gebleken dat er alleen maar naar eigengemaakte, nergens vast gelegde regels, is gekeken en niet hoeveel kansen een openluchtzwembad biedt voor de stad.
Wethouder en college kunnen blijkbaar niet scoren op het zwembad en nemen de regie over. De Wall of Fame is geen ere plek voor atleten, maar een muur van gebakken lucht en trots van de gemeente: Je mag daar hangen, maar dan vooral daarna je mond houden. Als dat de manier van omgaan is met atleten binnen Almere, is dat geen plek voor mij, ongeacht de prestatie. Het verschuilen achter regels, die ze zelf maken en waar de gemeenteraad totaal geen zicht op heeft en topambtenaren feitelijk de stad besturen is triest. Niet de belangen van het openluchtzwembad en haar bewoners staan centraal, nee, eigen belangen staan centraal.
Je zou denken dat de deuren opgaan voor je, maar in plaats daar van gaan ze op slot. Zelf wil ik gaan voor het belang van het openluchtzwembad ,dat is het doel. Net als vroeger: het doel wedstrijden willen winnen, het beste uit jezelf halen, je zelf over treffen op zoek naar mogelijkheden . Maar deze stugge gemeente denkt niet als een sporter , ik voel mijn hoe raar het ook klinkt ‘ verantwoordelijkheid’ voor het welzijn van Almere, juist omdat Almere en ik over en weer elkaar veel hebben gegeven .
Die trots is weg: met een foto op de Wall of Fame staan is nutteloos en geen voorbeeld. Het denken in doelen en de doelen halen is nauwelijks besteed aan de gemeente. Maar in mijn bloed zit het atleet-zijn nog steeds diep geworteld, daarvoor hoef en wil ik niet op die muur te hangen. Het is nu een kwestie van hard “bijtrainen” om dan alsnog toe te slaan. Niet voor mij, maar omdat ik het de stad zo gun .
