Alles over Multisport Festival Maastricht; Zenden doet tri; Barbara en Silke toppers in Tabor – WTJ 1242

ZONDAG – Met de nodige twijfels werd lustrumeditie van de stadstriathlon Maastricht tegemoet gezien. Wat zou er immers overblijven nu de race na vier jaar de Ironman-afstand was kwijt geraakt en er een 4:18:4 op zaterdag en 5150-triathlon op zondag overbleef. De Maastrichtenaren waren in toenemend mate enthousiaster geraakt door de zeer tot de verbeelding sprekende Ironman. Zouden ze het evenement de rug toekeren, nu er op zondag niet om 7 uur gestart werd voor de klassieke afstand, maar pas om 13.15 uur ’s middags het startschot klonk voor de 17 profs en een minuut later de rolling start van de agegroupers begon. De laatste deelnemer zou rond 17.30 uur arriveren in plaats van in het donker op een feëeriek verlichte Grote Markt.

Triathlon Maasticht kan niet meer stuk

In de middaguren wemelt het van de triatleten rond de Maas. En naarmate het aanvangstijdstip dichterbij komt staan de Wilhelmina- en Servaesbrug, de pieren en de stenen tribunes bij de start nabij de Griend werkelijk mudvol toeschouwers. De zon schijnt over de brede rivier, de passagiersboten liggen stil. Dan al weten de mensen van ExtraLeisure het zeker: ook deze nieuwe formule kan voor Maastricht niet meer stuk. Ook volgend jaar heeft Limburgs hoofdstad een soortgelijk Multisport Festival met Nightrun, Ironkids en de genoemde afstanden. Emiel Frambach, de man die vijf jaar terug de Ironman naar Nederland haalde, verwoordde het treffend: ,,Dit is toch veel spannender, atleten kort bij elkaar, positiewisselingen en voor het publiek precies lang genoeg.’’ Hij heeft gelijk, misschien adoreren we de Ironman-afstand net ietsje te veel. En laten we wel wezen: wie kijkt er acht of negen uur aan één stuk naar het WK Hawaii?

Belg Thomas Jurgens mengt zich in strijd

De wedstrijd dan. De 17 profs kregen weliswaar een minuut voorsprong, maar de Belg Thomas Jurgens maakte die achterstand al tijdens het zwemmen goed. Ergo: hij kwam bijna met zestig seconden voorsprong uit het water. Daarna volgden de Daan Gehlen, Edo van der Meer en de land- en teamgenoot van Thomas, Yorben Verboven. Weer verderop Per van Vlerken en ook Thomas Cremers legde met een achtste tijd een uitstekend zwemnummer in de Maas neer. Het zou de basis vormen voor een later podiumplek. Rob Barel deed het ook niet verkeerd. Ook bij de vrouwen dreigde Amber Rombout het pro-feestje te verstoren door als agegrouper de snelste zwemtijd te pakken. Kort daarna volgde Anna Witteveen en ook Yvonne van Vlerken leverde een prima zwemnummer af. Wat later volgden Diede Diederiks en Sophie van de Most. Enkel Eveline Ruijters mist de slag volledig. Ze verloor liefst tien minuten op Yvonne. Dat viel niet meer goed te maken. Fietsend sloegen de Van Vlerkens hun slag. Per moest nog rekening houden met de taaie Thomas Jurgens, die achteraf beter bij de profs had kunnen uitkomen. Op de 10 kilometer door hartje Maastricht bij wederom tropische temperatuurtjes, kwam Thomas Cremers nog wel een stuk dichterbij.

Bijzonder weekend voor winnaar Geert Schipper

In de slotronde was het bovendien Geert Schipper, die vanuit het niets met zijn wheelchair opstoomde naar de overall-koppositie. Na het zwemmen en handbiken waren ook de kenners nog niet overtuigd dat het de man uit Spanbroek opnieuw zou lukken. Maar de snelheid waarmee hij over de Maastreechter kinderkopkes denderde, deed elke benenwagen stil staan. Geert kwam binnen, zoals hij dat een maand eerder in Hoorn had gedaan: magistraal en met het finishlint stoer en hoog in de lucht houdend. Na afloop deed Geert bij ons zijn verhaal. ,,Dit was een bijzonder weekend voor me. Exact 15 jaar geleden kreeg ik dat domme vliegtuigongeluk, waardoor mijn wereld eerst instortte en vervolgens de deuren open gingen naar een nieuw bestaan als topsporter. Op 3 augustus 2004 was de crash, een dag later lag ik gedurende acht uur op de operatietafel en zie me nu. Drie lustra later heb ik internationale titels, zilver op de Spelen en win na Hoorn nu ook Maastricht. The Double Dutch.’’ Voor de dubbele winst keerde de organisatie een extra premie uit.

Dubbelslag voor de Van Vlerkens

Geert dus eerst binnen, waarna Per van Vlerken zijn eerste winst op Nederlandse bodem boekte. Hij bleef de oersterke Thomas Jurgens voor en Thomas Cremers volgde meteen daarna. Net naast het podium greep Yorben Verboven, waarop de in Maastricht studerende Duitser Matthias Klingel als vijfde binnenkwam. Daarna kwamen volgende Limburgers: Daan Gehlen, Edo van der Meer en – 8,31 meter later – maatje Robert de Korte. Diederik Scheltinga en Joep Staps (behoorlijk opmars na het zwemmen) maakten de top tien compleet. Vermeldenswaardig zijn echter ook de elfde plaats van Bob Martens (terug van weg geweest), de 12^e van Cornelis Scheltinga, de 13^e van 60-plus winnaar Rob Barel en de 14^e van Maastrichtenaar Joep Verhoeven, die daarna door bleef lopen door de stad als training op Ironman Vichy. Berry Moonen verraste met een 15^e plek. Bijzondere deelnemers zijn er altijd in Maastricht. Topkok en ijsbereider Huub Biro begon als eerste agegrouper aan het zwemmen. Hij finishte in 3.41 uur en liet nog vijf atleten achter zich. ,,Maar er zijn dan ook wat kilootjes bij gekomen.’’ Verklaarde de Maastrichtenaar. De 54-voudig voetbalinternational Boudewijn Zenden maakte zijn debuut op de triathlon. Hij eindigde in 2.53 uur, goed voor een 407^e plaats. Niet gek op een totaal van zevenhonderd atleten. Boudewijn had na afloop de smaak te pakken. ,,If triathlon would be easy, they would have called it football’’, lachtte hij. ,,Het zwemmen was meer wiebelen door de Maas, fietsen was een kick om door de stad te rijden. Om te lopen was het vrij warm, maar wat een geweldig evenement zeg. Diep onder de indruk. Of ik terugkom voor een hele? Mwah, zegt nooit nooit.” Welkom in de sport, Boudewijn.

Brok ervaring brengt Yvonne de zoveelste zege

Bij de vrouwen was Hoorn-winnares Tessa Kortekaas weer terug naar Lanzarote. Maar het veld was sterk genoeg voor een mooie pot. Yvonne begon dus weliswaar aan de leiding aan het lopen, weldra waren ook Diede Diederiks en Sophie van der Most in de wisselzone. Even leek het erop of het duo kwam dichterbij, maar de ervaring zegevierde. Op dat laatste vlak ligt Vonsy mijlenver voor op de rest. Sophie wisselde nog stuivertje met Diede in de strijd om de tweede plaats, maar de dubbelslag voor de Van Vlerkens was compleet. Na dit drietal duurde het even vooraleer Jorieke Casteleijn en Amber Rombaut de top vijf vulden. Anne Zijderveld was een week na Hamburg al weer goed voor een zesde plaats en vervolgens kwam Anna Witteveen als zevende binnen. Mooie prestaties, mooie races, goede deelnemers. En dat alles uit 29 verschillende landen tot en met Puerto Rico en Argentinië toe. Op de relay was het team Prodrive het snelst terug op de ‘Magic Carpet’.

Squadra-triatleet Bart Cooymans won 4184-race gisteren voor de Belgen Pieter Dubois en Julian Nicolaes. Bij de vrouwen wel Belgisch succes met Merel Appermans. Daar twee Nederlandse vrouwen twee en drie namelijk Fleur van Leeuwen en Lizzy Langen. Vincent van der Stouwe (PR en communcatie bij Extra Leisure) keurig 120^e. In de Relay ging de winst naar Legs Miserables en was het sterrenteam van Extra Leisure met Emiel  Frambach en zwemmaatje Robin van Arkel, samen goed voor een schitterende zesde plaats.

De Ironkids waren zaterdagochtend. Winnaars toen: Staf Dejaegher en Fea Huybrechts, Tom Nezer en Lotta Huybrechts, Jan Stappaerts en Hannah Vos, Jules Vos en Daphne Schenk.

Nederlandse junioren succesvol in ETU Cup Tabor

In het Tsjechisch Tabor waren sterke junioren bijeen voor alweer de tiende ETU Junior Cupwedstrijd.  Het werd een goeie voor Nederland, want net als vorig jaar (Quinty Schoens toen derde) stond er weer een Nederlands meisje op het podium. Dit keer Barbara de Koning, die derde werd achter thuisfavoriete Alzbeta Hruskova en de Nieuw-Zeelandse Brea Roderick. Opnieuw de bevestiging dat de zusjes De Koning een aanwinst zijn voor de Nederlandse triathlonsport.

Het vaderlands succes werd nog gecompleteerd door Silke de Wolde, die vierde werd en ook de prestaties van de andere meisjes mochten er best wezen: Robin Dreyling 15^e, Romy Spoelder 19^e en Kim van ’t Verlaat 24^e. Dat alles op een totaal van 39 atletes. Kim stuurde ons nog wat gegevens van haar race. ,,Met zwemmen kon ik redelijk mee, hoopte wat verder vooraan eruit te komen, maar this was it. Lang lopen naar de wissel bergop, kostte me veel moeite. Wkissel verder prima, eerste ronde lang allen gekoerst en uiteindelijk in derde groep terecht gekomen. Op het heen- en weerparcours zag ik Barbara solo op kop en daarachter controleerde Silke een groep van acht atletes. Twee gropen kwamen later bij elkaar met Romy en Robin erbij. Daarachter zat ik., We raapten veel atletes op, ik deed veel kopwerk. Technisch, maar lekker parcours. In de bochten nam ik steeds een voorsprong. Mijn benen voelden goed, helaas bleef de groep voor ons uitlopen. Goede wissel, waarna 3 rondes lopen met een afdaling, vlak stuk en een venijnige klim. Naar beneden ging goed, rechte stuk wat tijd goed gemaajkt, maar naar boven viel ik compleet stil. Lijf wilde wel, maar benen niet meer. Ik kwam 18^e van de fiets en 24^e over de finish, absoluut niet tevreden over het lopen, want ik weet na vorige races dat ik veel en veel beter kan. Als team presteerden we waanzinnig goed, bewijs is wel dat ik als 24^e de laatste Nederlandse was.’’

Simon den Braber kwam bij de jongens tot een 23^e plaats, mooie middenmoter. De race werd gewonnen door de Spanjaard Angel Sanchez Carreras, eerder dit jaar derde in Melilla. De Tsjech Radim Grebik zorgde voor nog meer succes in eigen huis. De Spaanse Armada voer uit met Sergio Baxter Cabrera op een derde plaats.

Later deze maandag nog een WTJ. En straks eens kijken hoe de Europees kampioen mountainbiken het er vanaf brengt in de Draai van de Kaai. Vrijdag is trouwens ook al de Ridderronde van Maastricht met een aantal prominente deelnemers uit het afgelopen Multisport Festival-weekend. Maar dat is wielrennen.