Preview op Turku, BK Wuustwezel, Leiderdorp; verlagjes Donkmeer, Vietnam; Cameron Wurf – WTJ 1248
ZATERDAG – Misschien wel het rustigste zomerweekend qua triathlons is aangebroken. Vandaag de bijzondere Midnight Man triathlon, een hele die zich grotendeels in het donker afspeelt. Dat komt omdat de deelnemers in het Britse Dartford om 18 uur vanavond starten en dus de hele nacht doortrekken. Een beetje zoals wij in Nederland Hawaii volgen.
Zaterdag is de Finse Challenge in Turku. Een van de favoriete races van Yvonne van Vlerken, die er al drie keer op het podium stond waaronder winst in de eerste editie van 2016. Winnaarws vorig jaar waren Sebastian Kienle en Sarah Lewis, Vonsy was toen derde. Ze is eer nu niet bij, want samen met Per neemt ze deel aan de ICAN-race in het Duitse Nordhausen. Zondag zijn ook de 70.3 Ironmans van Gdynia in Polen, van Calgary Canada en van Cebu Island op de Philippijnen.
Wuustwezel heeft nu Belgische titelstrijd
Bij onze Zuiderburen gaat het erom spannen in Wuustwezel. Na twee jaar geen ETU-Cup race meer, maar wel het Belgisch kampioenschap kwart triathlon gekoppeld aan de legendarische Sterke Peer triathlon. Aan die laatste doen ongetwijfeld een groot aantal Nederlanders mee, want het dorp van mede-organisator Marc Herremans ligt vlak over de grens. In Riga, Letland staat zondag de ETU Junior Cup op de rol. Ruben Slot deed al heel wat internationale ervaring op door met pa mee te reizen naar mooie triathlons in Europa en Azië. In Riga mag ie voor de zevende keer voor Nederland uitkomen op EK dan wel ETU-race. De Dalfsenaar is de enige Nederlanders vertegenwoordiger daar.
Leiderdorp is totaal vernieuwd: ploegentijdrit en korte afstanden
In eigen land zou iedereen massaal naar Leiderdorp kunnen gaan. Het is de enige wedstrijd, die wij op de kalender tegen kwamen. Vergeet alles van de voorgaande 25 edities Leiderdorp, want het evenement is volledig op de schop gegaan. De vernieuwde organisatie begint nu om 8.45 uur met een ploegentijdrit voor triatleten over 40 kilometer van maximaal 30 teams. Om half elf is de stayer sprint race en om 11.45 uur de Olympische afstand met de trio’s. Het programma sluit om kwart over twaalf af met een super sprint triathlon waarin niet gestayerd mag worden. Voor de races is de N445 geheel afgezet, nieuw voor Leiderdorp. Anders dan veel organisaties mikt Leiderdorp specifiek op de jongere garde. Aan de OD doen bekende namen als Carlo van den Bergh, Kelvin van der Doe, Alex Schelvis, Pascal Valentijn, Annemarie Rustenburg en Annika Spronk mee. De stayersprint is een goede testcase voor het NK in Ouderkerk aan de Amstel, vandaar dat Thomas Cremers, Vincent Böhm en Sven Strijk (!) van de partij zijn. Zwemmen doen de deelnemers zondag in De Baanderij – hoofdsponsor en naamgever, het fietsen- en lopen geschiedt op een heen- en weerparcours van de provinciale N445. Het belooft een mooi spektakelstuk te worden, waar organisatie en triatleten hopelijk weer jaren mee vooruit kan.
Tot zover de preview. Nu nog even terug naar enkele ‘vergeten’ races.
Van Donkmeer, Alpe d’Huez en Vietnam met Emily en Marcel
De Donkmeer triathlon te Berlare stond nog op het wachtlijstje. Geen Nederlandse triatleten overigens. Brecht van Vooren gaf kleur aan de race en zag dat beloond met winst al naderde Rob Carmans snel. Marc Geerts finishte als derde. De zesde winst voor Katrien Maes was aan het Donkmeer ook een feit. Charlete Ottevaere en Jitka Laurent deelden de podiumplaatsen.
En we hadden de Alpe d’Huez niet compleet gemaakt. Op vrijdag 25 juli, de laatste dag, is immers de kwart afstand nog. Dit keer met winst voor Jonas Schomburg (Duitser, maar ook uitkomend voor Turkije of ITU) en de française Justine Guerard, die topper Andrea Hewitt klopte. Anna Noguera zou na haar duathlonwinst ook nog derde worden in de triathlon. Beste Nederlander toch weer Ruben Slot (die jongeman is werkelijk overal, zie boven): 37e in totaal en derde junior. Wilbert Grooters eindigde drie plaatsen lager als 40e, Sander Hoogeveen werd 43e. Beste Nederlandse vrouwen waren Margreet van Marle op een 51e en Corina Knijnenburg op een 52e plaats.
Na twee jaartjes afwezigheid terug op de kalender. De Challenge Vietnam ging op de dag dat veel Nederlanders het NK Klazienaveen deden weer mee op de internationale kalenders. Tweede editie en met bijna 300 atleten groter dan de primeur in 2016. Net als toen opnieuw een dubbel Australisch succes: Steve McKinna en Laura Dennis wonnen ‘m. De Taiwanees Chang Tuan Chun werd tweede man, het Australisch succes wed compleet met de nummer drie Samuel Tebeck. Laura kreeg op het podium gezelschap van haar landgenotes Lisa Tyack en ‘Dutch-Ozzie’ Emily Donker, die het ook eens buiten de landsgrezen gaat proberen. Waar Emily de letters AUS in haar paspoort heeft staan, is dat bij Marcel Weijers nog steeds NED. Hij woont al jaren in Mount Richon Australië. In de Vietnamese Challenge kwam Marcel tot een zeventiende plaats overall en winnaaar M45. Nog altijd ijzerstek dus.
Kleine hele triathlons: Wilderman, HITS Hudson Valley
De Wilderman is ook een bijzondere triathlon trouwens. De race in het Amerikaanse Walhalla (what’s in a name) gaat over de volledige afstand (3,8/180/42). Niks bijzonders zult u denken, ware het niet dat het een offroad/crosstriathlon betreft. 180 km. mountainbiken dus en dan nog eens een marathon over onverhard terrein. Het verklaart de winnende eindtijden van de Amerikanen Tim Snow en Beth Shutt: allebei 20.43.00 uur. Drieënhalf uur na dit tweetal volgde de nummer twee David Beauregard. Tyler Newman deed er bijna 25 uur over en werd derde. Zes deelnemers, 1 vrouw. Maar wel een ‘snelle’. Afijn het beeld van onderstaande deelnemer zegt alles over deze wedstrijd. Of dat nu bepaald het Walhalla van de triathlon is valt te betwijfelen.
Nog zo’n dunne bezetting. Je vraagt je af hoe een organisatie het kan bolwerken met slechts zes deelnemers op de hele en 56 op de halve. We hebben het over de HITS Series in Hudsown Valley. Nu is dit Amerikaanse circuit altijd al klein geweest, maar ligt er nog ergens een ondergrens? Anyway. Lucio Frydman won in 12.45.54. Er was nog een beetje spanning want Josh Salisbury werd negen minuten later tweede, maar op de nummer drie moest bijna 2 uur (!) gewacht worden: Christopher Barry. Daartussen nog wel de winnares en enige vrouw: Alex Maples, klaar in 13.37.16 uur. De halve afstand was voor Jared Averbuch en Julie Gillis-Bengyak. Allemaal Amerikaanse deelnemers trouwens.
De Xterra nabij de Canadese stad Quebec is gewonnen door de Amerikaan Josiah Middaugh en de Canadese Katie Button. De in Amerika woonachtige Joost van Ulden werd 21e in deze crosstriathlon.
Het fenomeen Cameron Wurf
Cameron Wurf is een bijzondere man. Schrijft gerust in voor zes, zeven heles per jaar plus nog een batterij aan halves. Zo stond ie op de lijst voor Zürich, maar Cameron had andere plannen. Hij reed samen met landgenoot en profwielrenner Richie Porte de zogeheten Everest Challenge. Dat is niet op de fiets de 8848 meter hoge Mount Everest omhoog, maar wel hetzelfd aantal hoogtemeters op 1 dag maken. Het gebeurde allemaal op 3 augustus, de dag waarop hij 36 werd. Richie was klaar met de Tour, dus het leek hun een mooi plan. Ze pikten de bergen in de Provence uit, daar waar Cameron straks ook het WK Nice zal doen. De uitdaging had succes: ruim 14 uur fietsen, 270 kilometer en daarin iets meer dan 9 kilometer omhoog. Hulde.
Een andere uitdaging waarvan we nog niet overtuigd zijn dat het hem lukt, is die van de 29-jarige Anders Hofman uit Denemarken. Schreven we dit voorjaar nog over de World Challenge met de marathons op zeven continenten te beginnen op Antartica. Welnu, deze niet zo heel ervaren triatleet Anders Hofman wil een hele doen op de Zuidpool. Dat zwemt dan bij min 15 graden Celsius en het wordt niet veel beter op de fiets met de gladde sneeuw. Een beetje maf is deze Anders dus wel. De hele onderneming vanaf het zuidpuntje Argentinië varend naar het startpunt en de uiteindelijk finish, vergt een kleine maand. Wij wachten af en zeggen alvast tegen onze jeugd: don’t try this at home.
