Zwarte shirt; Calgary; Dubbel Per/Yvonne Nordhausen; Jim wint Turku; Patrick La Gileppe – WTJ 1251

MAANDAG – Het ging geruisloos voorbij, die 1250e. Ach, je kunt ook niet bij elk mijlpaaltje stil staan. Bovendien was ik te zeer onder de indruk van de afsluitende blog van Danne Boterenbrood. Vanaf haar allereerste blog vorig jaar toen duidelijk werd dat ze de Norseman mocht gaan doen tot de laatste metertjes naar de top van de Gaustatoppen. Wat een adembenemend avontuur. Dank je wel Danne BB, je schreef het alsof we er zelf bij waren, alsof we er samen naar toe leefden. Je schrijft over de Norseman, wat een on-gelof-elijke wedstrijd. Ik zeg over je blogs: wat on-gelof-elijk goed geschreven. Dankbaar dat je ze voor Trikipedia hebt willen schrijven. Er komt vast nog een nieuwe uitdaging op je pad en ook dan hopen we stiekem weer van je schrijfsels te mogen genieten. En wat Norseman betreft. Zou Heleen bij de Vaate het stokje over willen nemen? Zij doet immers volgend jaar mee. We zullen zien.
En dan dat T-shirt met het nadrukkelijke onderschrift: THIS IS NOT FOR YOU. Op de gele trui in de Tour de France na is er geen enkel shirt zo begerenswaardig als het zwarte van de Norseman, denk ik.

Luuk Spauwen beste landgenoot in Calgary

De 70.3 Ironmans van Gdynia en Cebu, Filippijnen hadden we al in de zondagaflevering, de derde in Calgary was pas zondagavond Nederlandse tijd. Het was bovendien een agegroup-only race, zoals Ironman er steeds meer lijkt te krijgen. Anyway. De winst ging naar de Canadees Ryan Brown in iets meer dan 4 uur. De Amerikaan Michael Boehmer finishte op een tweede plaats en titelverdediger Dave van Reeuwyk – Canadees met Nederlandse voorouders – werd nu derde. Het was een mooie dag voor het echtpaar Boehmer, want naast het zilver voor Michael was er goud voor zijn vrouw Briana Noelle. De Amerikaanse klopte twee Canadese triatletes: Janine Willis en Sharon Styles. Niet eerder in elf jaar IM Calgary deden er drie Nederlanders mee. Limburger Luuk Spauwen was de beste op een 213e plaats in 5.28, Michiel van Deursen uit Amsterdam finishte als 272e in 5.47 uur en bij de vrouwen was de Haarlemse Marieke de Ponti naar de voormalige Olympische winterstad afgereisd. Ze werd 147e in 6.21 uur, exact twee uur langzamer dan Briana Noelle.

Clagary trok ruim 700 deelnemers. De Gdynia-race leverde ons nog een paar leuke foto’s op. Nu al legendarisch is de prent met Frodo en Bronso zij aan zij (oké, oké Omar ligt een rondje achter, maar het blijft mooi) en ook de foto waarop Jan iets naar de bellende toerschouwer roept, levert leuke reacties op in onze nieuwe rubriek voor de maandag ‘De verzin-een-bijschrift-foto’.

In Heerjansdam was de kwart triathlon al op de vroege zondagochtend en kwam de 1/8e pas aan het eind van een sporitef weekend Challenge Heerjansdam. Er waren bij de eerste editie nog wel wat kinderziektes, zoals iets te veel verkeer op het parcours. Maar dat komt de komende jaren vast goed. De sprint afstand werd gewonnen door Ben Muller. De man van TV Dordrecht maakt een uitstekend seizoen door. Met zijn 2e Divisieteam al menig overwinning, het Rondje Eilanden op zijn naam en nu dus ook het sprintje Heerjansdam. Ben klopte Ruben van Dijk en TVB-er Guido Jonkers met redelijk gemak. Een spannend wedstrijdverloop bij de vrouwen, waar Loena Bank vanaf de start de leiding nam, meer voorsprong nam na het fietsen, maar met lopen toch haar meedere vond in de verrassende winnares Roos Blokhuis.

Bij het vallen van het woord ICAN schiet in Nederland iedereen al in een stuip. Die twee falikant mislukte edities Amsterdam hebben het Spaanse merk geen goed gedaan. Hier is ICAN vooral I can’t. Voor Per en Yvonne van Vlerken maakt het even niet uit welk label er aan bepaalde wedstrijden hangt. Zij kozen zondag dus voor ICAN Nordhausen, zo’n beetje de laatst overgeblevene in dat ‘circuit’. Per was in 2013 al eens derde geworden in Nordhausen. Aangezien de Vlerkjes nu vooral wedstrijden samen doen, was Yvonne er voor het eerst bij. Ze genoten met volle teugen en – ook niet onbelangrijk – wonnen allebei weer. Dat is dus drie weekeinden op rij, de dubbel. Leipzig, Maastricht, Nordhausen. Het hadden er vier kunnen zijn als Jan Stratmann in Klazienaveen geen roet in het eten van Per had gestrooid. Diezelfde Jan, die trouwens zondag in zijn tweede halve van z’n carrière prompt vierde werd in Gdynia. Terug naar Nordhausen. Per dook onder de vier uur, Philipp Mock bleef er als tweede net boven en Per Siedel scoorde brons in 4.08 uur. En Vonsy zelf was vier minuten rapper dan Pauline Neidel en Marie-Luise Klietz deed over de halve afstand 17 minuten langer, maar wel derde. Beste Nederlander bij de mannen waren Noël Fraussen en Johan Snijders op respectievelijk een 41e en 47e plaats. Dat na ruim 5 uur wedstrijd.

Yvonne deed dus geen vierde keer Challenge Turku. Ook al omdat de Finse race dit jaar geen pro’s had. Alleen agegroupers deden mee en dat maakte de Challenge meteen een stuk minder internationaal. Van de 400 starters, waren er zeker 350 uit Finland zelf afkomstig. Eén Nederlander was er wel: Jim Doornbosch. De triatleet uit Hellevoetsluis, trainingsmaat/coach van Hawaii-ganger Niels Kerdel, finishte op een mooie tiende plaats overall en was winnaar M20. Jim deed 4.17 over de drie afstanden, die afgelegd werd bij stevig wind en stromende regen. ,,Heel anders dan de dagen ervoor toen het droog en windstil was. Maar de wedstrijd verliep lekker. Ik mocht starten in de zogenaamde Kuuma Ryhmä-serie, dat was een selecte groep van 15 mannen, die kans maakten op de overwinning.’’
Jim kwam als tweede uit het water. ,,Daar was ik heel tevreden over. Fietsen en beetje naar eigen vermogen. Op de terugweg reden we door plassen zo diep als mijn bracket. Nog nooit eerder meegemaakt.’’ Het lopen ging vervolgens prima. ,,Geen wereldgetallen, wel steady. Voor mijn vierde halve dik tevreden.’’ Eerder dit jaar was  hij al derde in 70.3 IM Mallorca en Samorin The Championship. Zijn volgende wedstrijd wordt Shanghai. ,,Weer een 70.3 IM, het zou mooi meegenomen zijn als ik daar een Kona-slot voor 2020 haal. Kan ik een jaar na Niels ook naar Hawaii.’’
De winst ging naar de Fin Villu Vakra, die landgenoten Tero Setola en Juuso Manninen achter zich liet. Hier net als in Nordhausen: alleen de winnaar onder de vier uur. Ook een volledig Fins vrouwenpodium: Maisa Tuliniemi was veel sterker dan Aira-Maarit Mantsinen en Michaela Avall, die moesten knokken voor het zilver en in deze volgorde binnen liepen.

Nog even terug naar Wuustwezel. Eva Cornelisse was op het Belgische kampioenschap onze enige landgenote. Maar met haar vierde plaats maakte ze wel indruk. Dat deed ’s avonds Shirin van Anrooij ook. Zeiden we gisteren nog dat ze na haar Europese tijdrittitel Alkmaar verlaten, niets was natuurlijk minder waar: Shirin reed vrijdag nog een puike wegwedstrijd resulterend in een achtste plaats en bijdragend aan het goud en zilver van Ilse Pluijmers en Sofie van Rooijen. Mooie medaillespiegel trouwens na het EK wielrennen: Nederland wint met 5 keer goud, twee keer zilver en drie keer brons. Shirin won dus zaterdag glansrijk de Sterke Peer triathlon en ook dat was een fraai cadeau aan haar steun en toeverlaat bij 185/Sportoase Marc Herremans. Overigens doet zusje Lindy van Anrooij één keer per jaar ook nog graag een triathlon en wel de SP Wuustwezel. Ze finishte als vijfde. Er was nog een overwinning, want TVB-er Syb de Jog werd zevende in totaal en winnaar M16. Zijn vader Gerrit klasseerde zich als 131e man en vierde M50. De komische noot zit ‘m in de 170 deelnemende trio’s. De winst ging naar Don’t Stop Believing met toppers als Robbe Janssens, Lander Dircken en Niels Goderis.

We blijven in België, maar zakken af La Gileppe in de Ardennen, nabij het gelijknamige stuwmeer. De offroadtriathlon was dé race waarin Patrick Stitzinger zijn debuut maakte. ,,Twee jaar terug deed ik al wel mee aan het NK duathlon (5e red.), maar nu wilde ik de echte driekamp uittesten. Ik zag enorm op tegen het zwemmen, maar eenmaal op de fiets kon mijn inhaalrace beginnen. Het fietspacours met veel klimwerk was duidelijk in mijn voordeel. Net voor de wissel nog een koprol gemaakt met de fiets, ik zag de lijn te te laat dus vol in de ankers. Gelukkig geen schade aan mijn fiets. Toen vanuit het lopen van 4 naar 1 gelopen.’’
De Limburgse voormalig marathoncrack had genoten. ,,Het was echt een prachtige ervaring en het smaakt naar heel veel meer, dus vandaag al wat plannen gemaakt voor volgend jaar. Heb wel paar mooie wedstrijden in het vizier. Dus kijk er naar uit deze winter een goede basis te leggen voor de zomer.’’

Debbie wint crossduathlon La Gileppe
 
In de winter doet Patrick een paar crossduathlons om het wisselen goed onder de knie te krijgen. Onder meer Alpe d’Huez staat op z’n netvlies. Patrick: ,,Het is echt een hele mooie sport, zoveel anders dan hardlopen.’’ Tien jaar geleden liep de 37-jarige sportman uit Maastricht in de marathon van Amsterdam naar 2.15.01 uur. Zijn pr op de tien kilometer staat op 28.34 minuten. Hij mag dus wat tijd verspillen op zwemmen en fietsen…. Twintig seconden na Patrick kwam de Belg Victor Leroy als tweede binnen. Derde werd Charles-Antoine Passelecq. Ines Hainaut won bij de vrouwen. Pierre Balty en Kristel Imbo wonnen de lange afstand. Ruben Martens was op de 17e plaats beste Nederlander. Mirja Dooren werd veertiende vrouw. Er was ook een crossduathlon in La Gileppe. Seppe Odeyn was topfavoriet en maakte die reputatie waar. Debbie Ammerlaan van AV Triathlon boekte de volle winst op deze lang niet malse cross-wedstrijd. Twee Nederlandse zeges, die we niet onderbelicht wilden laten.