Embrun voor onbekende Fransman en Judith Corachan; Eric 34e, Sione 9e; Preview Tokyo – WTJ 1257

DONDERDAG – We previewen nog op de mannenrace in Tokyo uiteraard. Maar eerst gaan we naar Embrun. Jarenlang toch wel als de zwaarste triathlon ter wereld bestempeld, pas de laatste tien jaar zijn daar zogeheten Xtreme-triathlons bijgekomen die Embrun wellicht op dat vlak overvleugeld hebben. Buiten kijf staat dat Embrun als – zeg maar – wegwedstrijd tot de allerzwaarsten gerekend mag worden. Veelal is het bij de mannen alleen de top drie, die erin slaagt onder de tien uur te finishen. De Col d’Izoard is natuurlijk niet ‘het opritje van 6 procent in de wisselzone van Tokyo, waar Ruud het over had toen hij de zwaarte van het Olympisch parcours met een knipoog aangaf.

De Embrunman dus, sinds 1998 op de vaste datum 15 augustus ongeacht de dag. Dat vraagt misschien enige toelichting, maar als goed katholiek (…) weet ik dat de datum gekoppeld is aan Maria Hemelvaart. Dat was in vroeger jaren een vrije dag in zuidelijk Nederland, dat is het nog steeds in landen als België en Frankrijk.

In het donker achter de kano’s aan

Zes uur klonk het startschot aan het Meer van Embrun. Pikdonker nog, de verlichting komt van de fakkels op de kano’s. Alleen dat al is een bijzondere ervaring. Het was voormalig Frans topzwemmer Robin Pasteur, die na 3,8 kilometer crawlen als eerste het water in 47.33 minuten verliet. Favoriet Romain Guillaume was ook mee in de voorste gelederen. De Belgische favorieten Diego van Looy (titelverdediger) en Timothy van Houtem volgden pas rond de vijftigste plaats, maar dat zegt weinig tot niets in deze race. Eric van der Linden kwam na 58.37 als 58^e aan de kant. Gedurende 84 kilometer mocht Pasteur het genoegen smaken aan de leiding te trappen. Aan de voet van de Col d’Izoard schoof een landgenoot hem voorbij. Het was echter niet Romain Guillaume of een andere favoriet maar de relatief onbekende William Mennesson, die hem daar voorbij reed.

De 25-jarige Parijzenaar won dan weliswaar de halve triathlons van Overnai en Deauville eerder dit jaar in de Alpe d’Huez-triathlon moest hij de strijd staken. Maar vandaag kon de man met een Engelse voornaam en Scandinavische achternaam kennelijk alles. Nota bene bij zijn debuut op de volledige afstand. Mennesson vloog omhoog tegen de Col d’Izoard, colletje buitencategorie voor Tour-renners. In 50.34 had hij de 14 kilometer lange klim erop zitten. Ongekend rap. Guillaume volgde als tweede op de top, verderop volgden oud-podiumgangers Victor del Corral Morales (ooit nog eens Powerman Venray-winnaar) en de Kroaat Andrej Vistica.

Met William Mennesson na acht jaar weer Franse Embrunman-winnaar

Hun palmares mag mag dan een stuk groter zijn, Mennesson spotte vandaag met alle reputaties. Guillaume zakte als eerste door het ijs op de marathon en ook de koploper kreeg het zwaar. Van de twaalf minuten voorsprong op Vistica – winnaar in 2015 – hield hij er aan de finish in Embrun Durance nog vier over. De Fransen jubelden. Voor het eerst sinds Hervé Faure in 2011 won een Fransman de klassieker weer eens. Na Andrej Vistica bleef ook de Spanjaard Victor del Corral Morales nog binnen de tien uur. Timothy van Houtem was op een vierde plaats beste Belg, Diego van Looy stapte uit. Voor Eric van der Linden verliep de wedstrijd niet onaardig. De absolute snelheid en het duurvermogen van weleer ontbreekt misschien anno 2019, een 34^e plaats, beste Nederlander en tweede M40: daar fladdert de Adelaar van Schagen tevreden mee de Alpen uit. Dat zal Ton Elie ook zijn. De triatleet van TZC/Vahalis was veertig minuten na Eric klaar met de klus en dat hield ook de overwinning bij de M50 in.

Sione en Linda maken mooie debuut in Embrunman

Sione Jongstra koesterde tevoren geen extreem hoge verwachtingen. Voor de Europese titel in Weert had ze nog gericht kunnen trainen, daarna stond de verhuizing van Utrecht naar Limburg toch heel wat trainingsuurtjes in de weg. Sione was in het vrouwenveld goed voor een negende plaats en derde in het sterke master40-veld. Zo’n vijftig minuten later rondde Linda van Vliet haar debuut op een hele af met een elfde plaats. Net als Sione was Linda daarmee derde in haar agegroup. Het rijtje Nedelanders wat tot dusverre binnen is volgt hieronder. In de top van de vrouwenwedstrijd was het de nummer drie van vorig jaar Judith Corachan Vaquera, die de twee Belgische vedettes Tine Deckers en Alexandra Tondeur voorbleef. De Spaanse zwom het snelst, maar kon berggeit Deckers niet weerstaan op de Alpencols. Dat de rollen tijdens de marathon vervolgens toch weer omgekeerd waren, maakte deze Embrunman tot een spannende. Zes minuten liep Corachan Vaquera nog uit op Tine, die zich toch even verslikte in de zware 42 kilometer. Dat deed haar landgenote Alexandra Tondeur minder pijn. Zij rukte op van de vijfde naar de derde plaats, daarbij Emma Bilham en Meredith Hill aan de kant zettend. Alleen de Spaanse winnares bleef onder de elf uur: 10.54.

De Nederlanders die tot dusverre gefinisht zijn:

M:

34.Eric van der Linden 11.23.29 (2e M40)

69.Ton Elie 12.00.56 (1e M50)

142.Mark Gielis 12.51.34

145.Martin Kerkvliet 12.52.39

300.Dirk-Jan de Jong 13.47.59

357.Erwin Verweij 14.05.30

519.Martin Koopman 14.49.52

566.Marcel Rensen 15.02.49

618.Klaas Visser 15.23.21

710.Ralf Gelissen 16.01.50

725.Alex Tiemes 16.10.34

732.Bart Mommers 16.13.22

747.Lennard Onderwater 16.19.19

761.Marc van Alst 16.24.21

762.Erik Elbers 16.24.21

DNF Sander Smeets en Ben Schell

V:

9.Sione Jongstra 12.19.26 (3e F40)

11.Linda van Vliet 13.06.54 (3e F35)

 

Embrun kort met Sander Hoogeveen op acht

Overigens op de korte afstand een prachtige achtste plaats voor Sander Hoogeveen van De Boks. De Drent kwam als vijfde uit het water, verloor een zestal plaatsen bij het fietsen, maar werkte zich weer op bij het lopen. Dertien minuten na de Franse winnaar Antoine Legout kwam Sander over de meet. Winnares was Marion Gay Pageon. Janneke Korteling was op een dertiende plaats beste Nederlandse.

Preview Olympic Test Event Tokyo

Goed, Tokyo dan. Het zou kunnen dat er vannacht om half 1 minder Nederlanders aan de buis gekluisterd zijn. Want ‘we’ doen niet mee. Maar net als bij voetbal hebben we dan vaak nog onze zuiderburen om te volgen/supporteren. Marten van Riel en Jelle Geens mogen het vannacht gaan doen in het Olympic Test Event in Japan. Marten brak op de vorige Spelen in Rio door met een zesde plaats. Jelle schreef geschiedenis met de winst in Montreal. Uiteraard krijgen de mannen het niet cadeau.Trouwens we hebben nog een man die ons nader aan het hart staat: Richard Murray, inwoner van Beuningen.

Zonder de Spanjaarden weliswaar (zij zetten alles op de Mixed Relay van zondag, staan in de ranking lager dan Nederland) en ook zonder Vincent Luis. De laatste is verzekerd van een startbewijs voor Tokyo 2020. Andere triatleten moeten er nog voor knokken en hebben hier een directe kans om dat ticket te verzilveren. Het gaat om Australië, Oostenrijk, Frankrijk, Duitsland, GB, Nieuw-Zeeland en USA.

Startnummer 1 is voor ‘the man to beat’ Jacob Birtwhistle. De Ozzie neemt het op tegen het Noors trio Kristian Blummenfelt, Carsten Stornes en Gustav Iden, tegen het Zuidafrikaans tweetal Richard Murray en Henri Schoeman, met Jonathan Brownlee, Pierre le Corre, Tyler Mislawchuk enzovoorts, enzovoorts hebben we heel wat kapers op de kust. Australië, Japan en Amerika zijn met 5 triatleten vertegenwoordigd. Duitsland en Nieuw-Zeeland doen het met vier. De Chinees Zhihang Jiang is met zijn 33 jaren de nestor van het veld, de 21-jarige Britse sensatie Alex Yee de jongste. Bij de vrouwen lagen de leeftijden (19 tot 38) dus verder uiteen.

Was gisteren de Canadese Kelly Mahoney head-referee en eindverantwoordelijke voor de diskwalificatie van het Brits duo, vannacht zwaait een man uit Macau de scepter over de officials: Alan Ma. Laten we er maar het beste van hopen.