Triathlon en publiek; Alles over RBR Borne; Alles over allereerste Gelreman – WTJ 1270
ZONDAG – Publiek kun je niet afdwingen. Er zijn kleine wedstrijden waar de dranghekken echt nodig zijn om de massa aan de kant te houden, en er zijn Eredivisiewedstrijden waar een handjevol toeschouwers meekijkt. Algemeen kun je stellen dat hoe recreatiever een evenement, hoe groter de belangstelling.
Jammer dat het niet wat drukker is
Veenendaal kampte zaterdag met een terugloop in publiek. Dat had meerdere oorzaken. De hitte, waardoor mensen andere plannen maken, de vliegshow in Ede vlakbij als andere trekker en misschien ook wel opgebroken weggedeelten in Veenendaal, waardoor sportpark De Groene Velden moeilijker bereikbaar is. Maar algemeen zien we helaas juist bij de topwedstrijden (NK’s inclusief) het aantal ‘spectators’ kleiner worden. De sport wordt er niet minder om, ik heb ook niet het wondermiddel om het tij te keren.
Bij de Gelreman kwamen aardig wat mensen kijken. Ook uit nieuwsgierigheid natuurlijk hè. Een gewone triathlon hebben de meesten ooit wel gezien, maar zo’n hele…en dat met die hitte. Dat maakte toch nieuwsgierig. Daarbij komt dat Frysman en Gelreman ook twee (overigens leuke) wereldjes op zich zijn. Wars van de bond, jury of wat dan ook, komen deze races tot stand. Best bijzonder.
Wel druk in Borne
Top of the bill qua publiek was echter wederom Borne. Bij een run-bike-run dus hè. Het is een traditie van jaren met bomvolle terrassen langs het parcours en een finishterrein om van te watertanden. Als je tenminste van een beetje kabaal en drukte houdt. De finishfoto van Daan Schouten gebruiken we daarom als feature, want dat geeft een sfeer weer, die veel organisaties zich zouden wensen. Misschien werkt het in combinatie met dorpsfeesten ook beter. Ik denk dan aan de Kersentriathlon Gendt, de Suikerbietentriatlon en in Borne zijn gelijktijdig altijd de Melbuul’ndagen.
Het was ook tropisch in Borne bij de 29e editie. Er doen 150 duatleten mee, maar die worden als helden onthaald in het dorpje. Daan Schouten liet na twee weken water de zwembroek thuis. In zijn thuiswedstrijd had Daan het best zwaar, want na een goede eerste run, liep al binnen de eerste kilometers zijn band leeg. Hij herstelde het euvel en bleef desondanks toch aan de leiding en kon die koppositie behouden bij de slotrun. Dansend kwam Daan over de meet. Zwaar was een juist constatering, want even later zakte een finisher in elkaar. Gebrek aan zuurstof, snel werd de man per ambulance afgevoerd. Toch waren er voldoende drinkposten (om de anderhalve kilometer). ,,Meer kun je niet doen’’ zei voorzitter Maarten van Bree.
Daan en Sandra winnen 29e RBR Borne
Vergeleken met voorgaande jaren kreeg Borne dit jaar niet zoveel duathlontoppers aan de start. Voor Daan minder erg, die kon lekker zijn gang gaan. Rotterdammer René Kleizen volgde op dik twee minuten, derde werd Amsterdammer Arnold Klieverik net als vorig jaar ook nu de snelste master. Joep Kluwen liep hard, maar kwam te kort op de fiets en werd vierde. Omgekeerd was Antoine van Brummelen snelste fietser, maar weer een mindere lopen: zodoende vijfde. Het was de derde keer Borne voor Daan Schouten, eerste winst. Sandra de Jonge ruilde het zilver van vorig jaar in voor goud dit jaar. Ze klopte de winnares van Borne 2015, Ann Schoot Uiterkamp. De nummer drie is een verhaal apart, waar ondergetekende ook nog een rolletje in speelde.
Yvette van Wegen was namelijk niet meer van plan vanuit Almere naar Borne af te reizen. Toen ze echter haar naam in de preview van ons Triathlon Journaal zag staan besloot ze na een goed glas wijn vrijdagnacht toch nog naar Borne te gaan. ,,Gelukkig kon ik uitslapen, wedstrijd pas om 16 uur. In de aanloop naar Zofingen zijn de afstanden me eigenlijk te kort.’’ Yvette maakte meer mee, want chip en nummer waren verwisseld met Ingeborg Wever. Verwarring in de einduitslag want Yvette kreeg een DSQ terwijl ze eigenlijk derde was geworden en snelste master. Gelukkig werd alles nog recht gezet en kreeg de Almeere masterkampioene twee bossen bloemen mee. Net als de andere deelnemers was ze vol lof: ,,Fantastisch evenement, Veel deelnemers, veel publiek en vier keer een trap omhoog.’’ Voormalig topzwemster Rieneke Terink eindigde vierde.
De duo’s trokken jarenlang alle schaatstoppers uit ons land. Dat is niet meer, maar de race is nog altijd sterk bezet. De winnaars bijvoorbeeld waren Pim Bakker en Tom Oosterdijk, de nummer twee van Nederland op de lange afstand. Beste gemengde duo was Nicole Schoenmaker samen met Rien de Wals en het snelste vrouwenkoppel betrof Lianne Stevens en Bente van der Lugt. In de jeugdklassen lange en korte afstand waren de vier winnaars Leonardo Hassing, Sophie Exterkate, Tobias Landman en Marlou Huijssoon.
Gelreman, wat een prachtige primeur!
We zakken af naar de Gelreman, omgeving Arnhem. Hoe Gert-Jan ten Pierick en Willeke van der Zand het voor elkaar gekregen hebben, is me een raadsel. Maar binnen een jaar speelt het Gelders duo het klaar om anno 2019 een hele triathlon uit de grond te stampen. Daar waar anderen jaren voorbereiding treffen en soms zelf het evenement alsnog afblazen (Eindhoven, Schagen, Zandvoort en Lauwersoog zijn de voorbeelden), krijgt het tweetal het voor elkaar. Naar goed voorbeeld van de Frysman. Dus geen hoogdravende teksten en veel poeha. Maar wel met Evert Scheltinga als warm pleitbezorger en met een enthousiaste André Kwakernaat als fotograaf. Frysman en Gelreman zijn geen NTB-geregistreerde evenementen, maar dat is voor Trikipedia nooit een criterium geweest.
Het was een festijn waar de familiegeest van triathlon weer hoog oplaaide. En waar de Friezen hun culturen en folklore uitten tijdens Frysman, daar kunnen de Gelderlandes er ook wat van. Collega Ruud ervaarde het zelf en concludeerde na afloop: ook dit wordt een blijvertje. Dat malle idee van zijn Triple Dutch houdt trouwens wel heel veel triatleten in hun greep. Nog 23 mannen en vrouwen kunnen – als ze ook Almere doen – zich Triple Dutchman of –Woman 2019 noemen. ,,Het is een ander slag atleten, wat je bij deze wedstrijden ziet. Maar wel een aangename’’ aldus Ruud.
Voor de primeur doken ’s ochtends om zeven uur 123 triatleten in het water. Exact 100 van hen haalden de finishlijn. Op zich geen vreemd uitvalpercentage, gegeven ook de temperatuur die rondom Arnhem opliep tot zo’n 31 graden. Bijzonder was dat Frank van Haren in de sloot terecht kwam, maar er door toeschouwers weer uitgevist werd. Bart Withagen overkwam ook iets bizars. Hij kreeg een aanrijding met een zwaan. Mochten daar foto’s van zijn, houden wij ons aanbevolen. Hij brak daarbij zijn rib, maar is wel gefinisht. Bikkels zijn het, die Gelremannen. Ook gefinisht al moest daar veel overredingskracht van speaker Ruud aan te pas komen: Bianca van de Kieboom. Paniekaanvalletje in het water, lekker gefietst, maar een martelgang tijdens de marathon. Dat alles ervaarde de Brabantse, die het ondanks al haar wisselende stemmingen toch nooit kan laten: dat sporten. En da’s maar goed ook.
Michel en Carla meest hittebestendig in Gelreman
We gaan naar de wedstrijd. Die kreeg met Michel Besseling en Carla van Rooijen twee prachtige winnaars bovenaan de erelijst. Het was Mike van Beek die in 53.31 als eerste aan de kant kwam. De Edenaar werd gevolgd door Johnny Manders en even later stond ook Niels Persoon bij zijn fiets voor vier rondes oftewel 180 kilometer. Terwijl Mike uitstapte was het eerst Niels Pesoon en later Koen Rutjes, die de koppositie overnam, fietsend langs zijn woonplaats Gendt kreeg Koen vleugels. Veenendaler Bas Hersbach koos niet voor z’n thuiswedstrijd, maar kwam tweede te liggen bij het fietsen. Daarachter volgden Marco van Dijk en eerste Frysman-winnaar Jeroen Tiebie. Ervaren rot in het vak Michel Besseling liet het allemaal maar gebeuren. Hij fietste supervlak, hoewel de wind hem in de tweede helft ook wel parten speelde. Van een veertiende zwemtijd kwam hij als zesde terug voor z’n favoriete onderdeel: de marathon. Een bloedhete 42 kilometer maar zowel Michel als ook Carla zijn warm-weer-triatleten. Zes minuten was de achterstand voor de Amersfoorter ten opzichte van – zeg maar – de kopgroep van vijf met Koen, Bas, Marco, Jeroen en Niels.
Van dit quintet weigerde Koen het langs de witte vlag te hijsen, hoewel ‘d’n Bes’ weer aan een megamarathon bezig was. De achterstand werd kleiner en toen weer even wat groter, maar uiteindelijk moest Koen zich tien kilometer voor de finish gewonnen geven. Na z’n derde plaats op de Frysman en de winst op de Gelreman rijst de vraag: doet Michel de Triple Dutch met Almere erbij? Hij aarzelt nog, wil eerst zien hoe het herstel verloopt. Met zijn veerkracht zit het doorgaans wel goed. De eerste parcourstijd kwam uit op 9.12.47 uur, hetgeen de juiste afstanden zeker rechtvaardigt. Michels winnende marathontijd was 3.10 uur.
Koen werd ruim drie minuten later (zo spannend was het dus al) tweede en Taeco Tol werkte zich tijdens de marathon op van een achtste naar een derde plaats in zijn debuut op de hele. Ook Nijmegenaar Youri Lentjes boekte winst richting vierde plaats. Jeroen Tiebie maakte de top vijf compleet, na Michel tweede master. René Vosters was – gegeven het prille vaderschap – heel content met zijn zesde plek. Bram van den Bergh was wellicht al beetje aan het minderen in de sport, maar in eigen Gelderland wilde hij niet ontbreken: zevende. Daarna volgde de snelste fietser van allemaal master50 Marco van Dijk (4.40 uur) en Brian Weeda en Bastiaan de Wilde maakten de top tien vol. Vier Gelderlanders in de top tien.
Carla nu Frysgelrewoman
Twaalfde en eerste vrouw was dan al Carla van Rooijen. Pas als achtste uit het water en daar bijna een kwartier achterstand, maar Sporty maakt zich daar nooit druk om. De Kijani-triatlete hoorde wellicht van de successen van haar clubgenotes uit Veenendaal en kreeg weer vleugels. Bij het fietsen reed ze ze allemaal voorbij. Op de marathon leek het even of Marie Klein drong nog aan, maar het pleit was al lang en breed beslecht. De eerste Frysgelrewoman is daar: Carla van Rooijen uit Uithoorn in 10.10.21 uur. 22 minuten later volgde Hattemse Marie Klein en op 55 minuten was de eerste Gelderse daar: Suzanne de Lijser uit Malden. Hanneke van Heumen uit Haren werd vierde en Richelle van Helten uit het overbekende Oud Gastel (!) vijfde. Richelle was daarmee de eerste vrouw, die sowieso voor de Triple Dutch gaat. Of Carla dat ook doet is afwachten.
Kijken we naar de categoriën dan won Dave van Balkum bij de 20ers, Koen de 30ers, Michel de 40ers, Marco de 50ers en Harry Blom de 60ers. Bij de vrouwen was Martine Stam beste 20er, Marie 30er en Carla uiteraard 40er.
Onder de uitvallers mensen als Dirk Londema, Ramon Driessen, Erik Elbers, Guus Janssen, Maarten Peters, Mike van Beek dus en…Hans Bosman. The Last Man Standing. Zijn verhaal komt ongetwijfeld komende week los.
