The Last Man Standing VII(Hans Bosman): Finish in de Brutal
Hans Bosman uit Nigtevecht zal dit jaar deelnemen aan de hele triathlons de Celtman (Xtreme), Frysman, Norseman (Xtreme), de Gelreman, de Brutal (Xtreme) en Challenge Almere.
Eerder hebben wij bericht over zijn (gebrek aan) voorbereiding en de Celtman (Xtreme), de Frysman, de Norseman (Xtreme) en de Gelreman.
Hieronder volgt een verslag van zijn vijfde wedstrijd, de Full Brutal Solo (Xtreme), gehouden op zaterdag 31 augustus 2019, dichtbij de westkust van Groot-Brittannië, in Llanberis, Wales rondom de berg Snowdon. Tevens verstrekt hij enige medische gegevens.
Logistiek en locatie
Donderdagavond per auto vertrokken met echtgenote Michelle naar Rotterdam/Europoort om de boot naar Hull te nemen. Vrijdagmiddag arriveren we bij ons hotel te Llanberis, Wales. Het hotel is gelegen naast de finish-en startlocatie. Nog tijd over voor een high-tea en een prachtige fietsverkenningstocht (met de auto).
Het hoofdkwartier van de Brutal bestaat uit twee witte tenten in een weiland. Registratie, briefing en wissellocatie vinden plaats in deze twee tenten. Lekker compact.
Start
Tijdens de briefing vrijdagavond krijgen we te horen dat de zwemstart met een uur wordt uitgesteld naar acht uur zaterdagochtend vanwege de te verwachten weersomstandigheden (regen, harde wind). Met 15 graden is dit mijn ideale temperatuur.
Op zaterdagochtend eerst mijn fiets ingecheckt en opgehangen aan het rek. De fietsen vliegen vanwege de harde wind alle kanten op. Het regent. Ben op tijd terug voor de zwemstart. Iedereen is relaxt. Als ik in vol ornaat naar de zwemstart wil lopen blijkt wederom de start te zijn uitgesteld met een uur naar 09:00 uur vanwege het weer. Via Facebook is dit gecommuniceerd. Ga weer terug naar het hotel en kleed me om.
Tijdens de laatste briefing voor de zwemstart krijgen we te horen dat één boei niet kan worden geplaatst vanwege de wind. De zwemronde is ingekort alsmede de laatste meters naar de berg Snowdon. Het hoost inmiddels met lichte hagel en strakke wind. Ik word er lacherig van. We gaan beginnen. De tijdslimieten voor de Full Brutal Solo zijn 2 uur voor het zwemmen, 12 uur na de start voor het fietsen, 18 uur na de start voor de derde ronde rondom het meer en daarna de berg Snowdon op en af om binnen 21 uur te finishen.
Tijdens de briefing vrijdagavond krijgen we te horen dat de zwemstart met een uur wordt uitgesteld naar acht uur zaterdagochtend vanwege de te verwachten weersomstandigheden (regen, harde wind). Met 15 graden is dit mijn ideale temperatuur.
Op zaterdagochtend eerst mijn fiets ingecheckt en opgehangen aan het rek. De fietsen vliegen vanwege de harde wind alle kanten op. Het regent. Ben op tijd terug voor de zwemstart. Iedereen is relaxt. Als ik in vol ornaat naar de zwemstart wil lopen blijkt wederom de start te zijn uitgesteld met een uur naar 09:00 uur vanwege het weer. Via Facebook is dit gecommuniceerd. Ga weer terug naar het hotel en kleed me om.
Tijdens de laatste briefing voor de zwemstart krijgen we te horen dat één boei niet kan worden geplaatst vanwege de wind. De zwemronde is ingekort alsmede de laatste meters naar de berg Snowdon. Het hoost inmiddels met lichte hagel en strakke wind. Ik word er lacherig van. We gaan beginnen. De tijdslimieten voor de Full Brutal Solo zijn 2 uur voor het zwemmen, 12 uur na de start voor het fietsen, 18 uur na de start voor de derde ronde rondom het meer en daarna de berg Snowdon op en af om binnen 21 uur te finishen.
Zwemmen
De cutoff-tijden prent ik me in bij het zwemmen. Zuinig en rustig proberen te zwemmen. Na 1 uur en 25 minuten kom ik fris uit het water. Over de tijd ben ik niet tevreden gelet op de kortere afstand. De zwemtijd in het buitenwater wijkt nu wel erg veel af van zwemmen in een binnenbad. Voel dat mijn zwemtechniek in het buitenwater wegzakt en dit mag niet meer oplopen naar richting de twee uur zoals vorig jaar. Help Claudia! Al een paar maanden niet meer bij Claudia op zwemles geweest.
De cutoff-tijden prent ik me in bij het zwemmen. Zuinig en rustig proberen te zwemmen. Na 1 uur en 25 minuten kom ik fris uit het water. Over de tijd ben ik niet tevreden gelet op de kortere afstand. De zwemtijd in het buitenwater wijkt nu wel erg veel af van zwemmen in een binnenbad. Voel dat mijn zwemtechniek in het buitenwater wegzakt en dit mag niet meer oplopen naar richting de twee uur zoals vorig jaar. Help Claudia! Al een paar maanden niet meer bij Claudia op zwemles geweest.
Fietsen
Respect voor de berg Snowdon gekregen. Als je aankomt per auto denk je ‘is dit hem nou’. De Snowdown is echter uitgestrekt en op het fietsparcours alom aanwezig.
Gaat het klimmen lukken? De eerste klimmetjes zijn pittig. De beloning volgt al snel met prachtig uitzicht op zee. Ik heb het moeilijk op de beklimmingen en kijk naar mijn bidon van de Frysman. De Van der Voort groep lees ik. Al zingend herhaal ik een aantal maal het volgende dartsmantra: ‘Na-na-na-na-na-na-na-na-na-na-na VincentvanderVoort VanderVoort VincentvanderVoort’. Het zorgt voor enige afleiding en helpt me om enig ritme te vinden. Rekenen en blijven rekenen tijdens het fietsen is ook een goede mentale afleiding.
Niet vergeten goed te blijven eten en drinken. De bruistablet met electrolyten en magnesium in de fietsbidon, onder meer tegen de kramp, komt goed aan.
De noodles en bijbehorende bouillon (apart graag) van de lokale supermarkt zijn overheerlijk.
De Welshe schapen zijn prominent aanwezig. Bij het fietsen is het oppassen. Gaat het schaap oversteken of niet? In de natte, gevaarlijke afdaling in het donker zonder licht op de fiets is het alert blijven. Aan het eind van de laatste fietsronde na een bocht liggen twee schapen midden op de weg te snurken. Nog net weet ik ze te ontwijken.
We zijn twee uur later gestart en het is inmiddels ’s-avonds na achten. Heb voor op de fiets geen lamp. Wel een reflectorlicht achter. In de laatste fietsronde begint het donker te worden. Voor de laatste klim begint het te plenzen met lichte hagel. Lekker zo’n afdaling in het pikkedonker.
Met een fietstijd van 9 uur en 43 minuten kan ik me opmaken voor het looponderdeel, te beginnen met drie ronden rondom het meer.
Lopen en einde wedstrijd
Na zo’n driehonderd meter begint het licht van mijn hoofdlamp te doven. Niet goed opgeladen. Gelukkig heb ik er nog één. Terug naar de wisseltent voor een ander exemplaar. Ik maak me zorgen om geen licht te hebben tijdens het lopen. Moet toch kunnen zien waar ik loop. Al die stenen. De weg niet kunnen vinden in het donker. Mijn support Michelle weet nog een reserve-exemplaar te regelen.
Na een kilometer loopt Dean uit Plymouth me voorbij en ik probeer aan te klampen. Dit is zijn derde en laatste ronde voordat hij de berg op gaat. Ik vraag hem of hij liever alleen loopt. We zijn meteen matties. Dean kent de route al, opent elke poort en maakt me wegwijs. Voor zijn vijftigste verjaardag heeft hij zich de Brutal kado gedaan. Nu ik de eerste ronde van dik 8 kilometer grotendeels met hem heb gelopen heb ik vertrouwen in de laatste twee ronden die ik grotendeels alleen afleg.
Na een kilometer loopt Dean uit Plymouth me voorbij en ik probeer aan te klampen. Dit is zijn derde en laatste ronde voordat hij de berg op gaat. Ik vraag hem of hij liever alleen loopt. We zijn meteen matties. Dean kent de route al, opent elke poort en maakt me wegwijs. Voor zijn vijftigste verjaardag heeft hij zich de Brutal kado gedaan. Nu ik de eerste ronde van dik 8 kilometer grotendeels met hem heb gelopen heb ik vertrouwen in de laatste twee ronden die ik grotendeels alleen afleg.
Een schaap op het in de nacht afgelegde loopparcours kan geen kwaad. Het slapende schaap hoort me aankomen en hupt twee lengtes opzij om verder te knorren.
Na het checken van de berguitrusting kan ik beginnen aan de Snowdon, het laatste onderdeel. Het is inmiddels twee uur in de nacht. Het eerste stuk is supersteil. Na een tijdje zie ik deelnemers afdalen en een vreemd gevoel bekruipt me. Dit klopt niet en de lampen van de deelnemers zijn wel erg ver weg. Zou ik verdwaald zijn? Een poos heb ik al geen borden van de Brutal gezien. Volgens mij heb ik een afslag gemist. Ik ben verdwaald. Wat te doen? Teruglopen of doorlopen. Teruglopen dan maar en ben er klaar mee. Gaat het alsnog mis? Ik besluit racedirecteur Claire te bellen. Haar telefoonnummer staat op drie verschillende wijzen voorgeprogrammeerd op mijn iphone. Claire neemt meteen op en geeft me aan de verantwoordelijke marshal. You got lost and I think I know where you are. I am coming to you. Yes you go back. Bij de gemiste afslag wacht ik hem op en vervolg mijn weg. Nu de juiste weg. Er lijkt geen einde aan het oneffen stenen pad te komen.
Het wordt koud en mistig en mijn bril beslaat. Waar is het rode licht? I am here. Er komt een man uit een tent gekropen. You are the one that got lost. Het hoogtepunt is bereikt en ik kan me opmaken voor de afdaling. Ontelbare keren gestruikeld. Steeds op het laatste moment de balans gevonden om geen enkel te verzwikken of spierschade of wat dan ook op te lopen. Krijg het koud en ga de volledige berguitrusting gebruiken. Thermokleding aan, WestCoastChallenge-muts, handschoenen, lange waterdichte broek. Eindelijk asfalt. De finish is in zicht. Om ongeveer half zes in de ochtend na 20 uur en 26 minuten bereik ik als laatste reguliere deelnemer de finish. Heerlijk!
Medische gegevens
Zes hele triathlons in ruim drie en een halve maand zonder noemenswaardige training. Fijn dat er op een internetforum zorgen worden geuit over deze wijze van sportbeoefening.
Eind mei 2019 heb ik te Amsterdam een sportmedisch onderzoek ondergaan bij twee sportartsen. In de anamnese wordt uitgegaan van zes hele triathlons in vier maanden tijd. De door mij opgegeven sport- en trainingsbelasting bestaat gemiddeld uit: sinds 3-4 jaar zwemmen 1x per week 30 minuten, fietsen 1x per week 60 minuten, hardlopen 1x per week 60 minuten.
Algemeen lichamelijk (intern) onderzoek: gezonde indruk, bloeddruk normaal, hartfrequentie normaal, hart en longen geen bijzonderheden. Normaal (sporters) ECG. Gelet op de geschatte maximale zuurstofcapaciteit een voor de leeftijd uitstekend uithoudingsvermogen.
Conclusies en adviezen: De wedstrijdbelasting die u voor ogen heeft is zeer fors. Een iets uitgebreidere voorbereiding zou verstandig zijn. Geen (sport)medisch bezwaar tegen de huidige wijze van sportbeoefening. Ik wens u veel succes en plezier met de komende triathlons!
Zes hele triathlons in ruim drie en een halve maand zonder noemenswaardige training. Fijn dat er op een internetforum zorgen worden geuit over deze wijze van sportbeoefening.
Eind mei 2019 heb ik te Amsterdam een sportmedisch onderzoek ondergaan bij twee sportartsen. In de anamnese wordt uitgegaan van zes hele triathlons in vier maanden tijd. De door mij opgegeven sport- en trainingsbelasting bestaat gemiddeld uit: sinds 3-4 jaar zwemmen 1x per week 30 minuten, fietsen 1x per week 60 minuten, hardlopen 1x per week 60 minuten.
Algemeen lichamelijk (intern) onderzoek: gezonde indruk, bloeddruk normaal, hartfrequentie normaal, hart en longen geen bijzonderheden. Normaal (sporters) ECG. Gelet op de geschatte maximale zuurstofcapaciteit een voor de leeftijd uitstekend uithoudingsvermogen.
Conclusies en adviezen: De wedstrijdbelasting die u voor ogen heeft is zeer fors. Een iets uitgebreidere voorbereiding zou verstandig zijn. Geen (sport)medisch bezwaar tegen de huidige wijze van sportbeoefening. Ik wens u veel succes en plezier met de komende triathlons!
