Alles over de Zwintriathlon, Toppers in Almere; Hardman, White Bear, Xanten, Livigno – WTJ 1284

WOENSDAG – Woensdag en vrijdag zijn de drukste wedstrijddagen buiten het weekend om. Vandaag was de 21e Generali Zwintriathlon. Een mooie Holland-België race al was de Nederlandse inbreng deze woensdag iets minder groot dan voorgaande edities. Bovendien was Marten van Riel na vijf jaar afwezigheid weer eens in de gelegenheid de wedstrijd tussen het Nederlandse Sluis en het Vlaamse Knokke-Heist te doen.

,,De Grand Final viel vroeg dit jaar’’, aldus de man uit Loenhout, ,,Dat gaf me de mogelijkheid eindelijk weer eens mee te doen in een van mijn favoriete Belgische wedstrijden.’’ De nummer vijf van de wereld maakte zijn favorietenstatus al in de Damse Vaart waar. Daar stapte hij onder groot gejuich als eerste de wal op al zat Tom Suetens hem verrassend op de hielen. De eerste van de elf waves bevatte de grote favorieten op deze 1/45/10-kilometer wedstrijd. Hoe groot de status van Marten ook, Tom en ook Steen Goetstouwers bleven op een halve minuut van de grootmeester steken tijdens het fietsen. Marten is de statervrije wedstrijden ook niet meer zo gewoon. Daarnaast was het natuurlijk de twaalfde Battle of The Sexes in Sluyis-Knokke. Marten passeerde in zijn laatste loopkilometer nog de leidster in de wedstrijd Sara van de Vel. Daarmee kwam er nog eens 1000 euro bonus bovenop de 2500 euro voor de winnaar. Niet gek voor krap twee uurtjes sporten. In de tussenstand vrouw of man als eerste op de Boulevard over de finish maakte Marten nu 6-6.
Tom Suetens hield dapper stand als tweede en Stenn Goetstouwers was de nummer drie. De Russische nummer drie van het EK Holten 2009, Aleksandr Bryunkhankov eindigde vierde. Kjel de Hertog, Lander Dircken en Stijn Goris volgden daarna, stuk voor stuk toptriatleten.

Bij de vrouwen klopte Sara vrij verrassend viervoudig winnares Katrien Verstuyft. Sara fietste zo sterk dat Katrien al gauw op vier minuten achterstand kwam. Ze werd ook nog voorbij gestoken door de Russische Anastasiia Gorbunova, maar wederom een podiumplaats is ook mooi. Zoals gezegd, ondanks de support aan Sluise kant, kwamen de Nederlandse triatleten er niet echt aan te pas. Michael Cornelisz was op een 29e plaats beste landgenoot, al was dat wel op 18 minuten achterstand. Drie plekken lager volgde de eerste beroepsmilitair Wouter Viskil. Hij was er wel derde M40 mee. Uit onze militaire ploeg waren ook Lars Verlaan (44e)  en Willem de Vos (45e) nog bij de eerste vijftig te vinden.

Michael en Monique beste Nederlanders Sluis-Knokke
Iets korter dan de mannen, zaten de Nederlandse vrouwen. De Zeeuwse Monique Nobus-Van den Broecke bijvoorbeeld werd achttiende en tweede F30. De Aardenburgse lag 26 minuten achter op winnares Sara. Militaire Marloes Voorhout uit Woerden finishte 19e en derde F30. In de militaire landenstrijd was Nederland na België en Duitsland derde. Miriam van Noorden werd 39e. Wellicht door de natte weersomstandigheden lag het aantal gestarte triatleten voor het eerst sinds jaren onder de duizend. Evengoed is het wonderlijk hoe duizend mensen en een veelvoud aan supporters op een woensdagmiddag vrij nemen om ‘De Zwin’ bij te wonen. Bij de start regende het flink, later werd het gelukkig droog. Op de Boulevard was het eerst topsport, maar gaandeweg de middag wordt het vooral een bonte circus van vrolijk verklede triatleten. DeZwintriathlon blijft een uniek evenement, zaterdag voor de tweede keer met het vervolg: de halve triathlon.

Woensdagavond begon ook de countdown voor het Europees kampioenschap triathlon oftewel Challenge Almere-Amsterdam. Het grote nieuws was natuurlijk de deelname van Yvonne van Vlerken. Voor alle duidelijkheid: het wordt niet haar laatste race, wel haar laatst hele. En die leek aanvankelijk voor 2020 het WK gepland, maar komt nu een jaar eerder. Waar Vonsy is gebeurd wat, dus kregen de Almeerder organisatoren een veel levendiger persconferentie dan de voorbije jaren het geval was.

 

Naast The Flying Blonde Girl posteerden zich Evert Scheltinga, Steff Overmars, Tjardo Visser en Sharon Zuijdervliet voor de media. Wat de 24-jarige Caleb Noble op de lange afstand kan, is nog een groot vraagteken. De Australiër debuteert in Almere. Hij deed twee World Cup-races met een negende plaats in Mooloolaba als beste resultaat. Voor de Europese titel komt hij uiteraard niet in aanmerking. De pro’s op de persconferentie hadden 1 ding gemeen: ze willen allemaal het beste uit zichzelf halen en daarmee zo dicht mogelijk bij de overwinning komen. Komende anderhalve week uiteraard meer over het EK. Overigens: Evert uiteraard gebrand op een goede prestatie, voor zijn broer Diederik is dat even afwachten. Tijdens een fietstraining nabij Dodewaard keerde een fietstoerist plots om op de dijk. Diederik klapte er vol tegenaan. Het leek alleszins mee te vallen, maar in de dagen erna voelde de oudste Scheltinga toch pijn in de rug. Verplicht rust is het parool, maar we hopen uiteraard dat hij de 14e september het Weerwater in kan duiken.

Almere trekt uiteraard iets meer triatleten dan de heles, die wij nog uit afgelopen weekend wisten opo te diepen. Neem de Hardman in Ierland toch best een triathlonland in opkomst. Met Cork als nieuwe Ironman bijvoorbeeld. Maar Hardman is een minder bekende formule. In Killarney deden 52 atleten mee. De winnaar was de Ier Stephen Donnelly in 9.12.41. Hij brak het parcoursrecord van Brian Sexton, die nu in 9.35 uur tweede werd. Derde was Ronan Forde, maar dat was al op anderhalf uur. Valt niet mee om dat als speaker spannend te brengen, lijkt me. De Russische Tamara Maxantova won in 12.30.43 uur de vrouwenrace. Dertien minuten later de eerste Ierse Wendy McMahon, derde Aoife McEvoy in 13.10 uur.
Nóg dunner was de bezetting van een andere hele, de White Bear Extreme in Ballygally, Noord-Ierland. Negen deelnemers waagden zich aan de zware hele. Mark O’Dell won in 13.22. David Jones werd tweee in 13.27 en daarna viel het grote gat naar nummer drie Andrew Goodwin: 14.55. Goodwin werd een jaar eerder ook derde, toen nog in 13.45 uur. Kleine wedstrijden leveren overigens best fraaie beelden op. Van mooie landschappen, van afzien in alle eenzaamheid, maar ook van voldoening. Nu nog geen Nederlanders, maar de fanaten van het extreme werk kennende, komt daar gauw verandering in.

In het Duitse Xanten waren enkele Nederlandse triatleten op de kwart. Annika Spronk uit Standdaarbuiten, lid van TOGA, eindigde vierde. De zusjes Judith en Jeanette Hendriks 22e en 31e. Bij de mannen was Hans Jaspers op een 37e plaats beste Nederlander. Winnaars in Xanten werden Timo Schaffeld en Sabina Lischka, beiden Duitser.

Nog een hele. Vrijdag al. Toen het WK in Lausanne losbarstte waren 400 kilometer verderop nog eens 100 Extreme jongens en meiden in alle vroegte begonnen aan de ICON Livigno. We kennen de race vanaf het prille begin in 2016 toen Hidde Bekhuis won en vorig jaar kwam daar ook de zege voor Eline Koers bij. Het belastingvrije Livigno kreeg dit jaar een grote topper aan de start. Giulio Molinari won al menig hele op het vlakke en asfalt, maar deed niet eerder dit soort bergwedstrijden. De Italiaan kwam, zag en overwon. In 12.36.36 uur was Giulio klaar, hij verbeterde het parcoursrecord met 24 minuten. Een uur en 20 minuten later volgde landgenoot Simone Lunghi, derde werd de Est Rait Pallo. Slechts twee vrouwen deden mee. Winnares was de Noorse Kathrine Woie in 17.30 uur. De Amerikaanse Carlee Tullett eindigde tweede in 18.39 uur. Onnodig te zeggen dat het een zware wedstrijd is. Zwemmen in een fris Lago del Gallo, fietsen met 5000 hoogtemeters door de Zwitserse en Italiaanse Alpen en lopen met als laatste de beklimming van de 3 kiloemter hoge bergtop Carosello.
Hidde was er dat eerste jaar in 13.13 uur mee klaar. Nu waren er opnieuw vier Nederlanders, waarvan Edwin van de Ven de beste was. Hieronder deze kanjers, want zo mag je elke finisher op een Extreme triathlon wel noemen.
59.Edwin van de Ven 18.36.45
63.Han Poppema 18.43.32
90.Richard Druppers 19.30.18
91.Caspar van Zweeden 19.34.15 (5e M50)