Alles over een bijzonder druk Belgisch duursportweekend; WK triathlontijdrijden -WTJ 1309

WOENSDAG – We duiken voor deze WTJ België in. Daar was het weekend extreem druk met een hele, twee halves, duathlons, strandraces en TriSeries. Over de laatste Halve van Damme en de kermisduathlon van Langemark hebben we het al gehad. Nu de andere wedstrijden.

 

Aan de Vlaamse kust hield Sportevens.be voor het zesde jaar op rij de Sandman. Drie afstanden strandtri- of duathlon. Zo’n dikke honderd deelnemers, iets te weinig vrouwen. De race laat zich wel vergelijken met de Beach Challenge in ons land, Kijkduin. Zwemmen in de Noordzee, fietsen en lopen op strand en duin. Zwaar dus, zelfs bij het fraaie zeezonnetje van afgelopen zondag. Het zware zit hem vooral in de altijd onstuimige zee en vervolgens het rulle strandzand. Waren vorig jaar nog tien Nederlanders naar De Panne  afgereisd, nu bleef de afvaardiging beperkt tot twee. Maar wel met winst, want de Zeeuws-Vlaamse Miriam van Noorden won de Light Sandman triathlon. Ze hield de Belgische Lare Debaere acht minuten achter zich en finishte in 2.06 uur. Chris Scherpenzeel werd over dezelfde afstanden vijftiende bij de mannen. Brecht de Fauw won. Op de XL triathlon was Mathias Cloostermans opvolger van Yeray Luxem. Favoriet Whytec Priem stond met een lekke band naast zijn mountainbike tussen de badgasten van De Panne. Beste (en enige) vrouw was Daniele van Os. De tussenafstand ging naar Kevin van Hoovels en Sofie de Wulf, allen België.

 

Ironlakes: België heeft eindelijk een goede hele triathlon in huis

 

En dan toch eindelijk ons report van de eerste volledige triathlon in België, waar we in de toekomst serieus rekening mee moeten houden. De Ironlakes hebben grote potentie tot de Ironman-status toe. Toch temperen kenners het enthousiasme om te snel door te stoten naar de commercie. Laat Lacs de l’Eau d’Heure eerst maar wat groeien. Nu was er in elk geval al een feestelijke stemming aan de finishlijn tot en met de laatste finisher toe.

 

Het was meteen al een goeie bekende van vroeger die als eerste uit deze Ironlakes opdook: Yohan Rositano (broer van Celine) legde de 3,8 km. het snelst af. Nelis Pex volgde kort daarna. Het fietsnummer was duidelijk voor Hans van den Buverie uit kustplaats Bredene. Hij bouwde zijn voorsprong uit tot 13 minuten op Nelis. Op de marathon, pittig door de warmte, kwam de concurrentie niet dichterbij. Hans droeg zijn overwinning vol overtuiging op aan zijn echtgenote, die tegen borstkanker knokt.
Als enige dook de Bredenaar onder de negen uur: 8.55.48, gezien het parcours en de temperatuur een uitstekende tijd. Nelis Pex uit Scherpenheuvel kwam twaalf minuten later als tweede over de meet. De eerste Waal, François Fouss uit Mons haalde brons, daarmee wel snelste master. Michael Gillain als tweede Waal vierde en vijfde finishte Westerloër Frederik Waer. Andere favorieten als Hans Verbist uit grensplaats Essen en Rinus Holvoet schoten te kort. Hans werd zevende, Rinus tiende op bijna een uur van de winnaar. Filiep Parein – trouw deelnemer aan de Frysman – was op een veertiende plaats snelste master 50.

 

Twee Nederlandse finishers in Belgische primeur

 

Na 11.23.28 uur kwam Marianne Octave binnen. Daarmee was de Waalse meteen snelste vrouw. Sonny Eschette uit Luxemburg gaf maar negen minuutjes toe en debutante Adelie Jadot werd derde in 11.40 uur. Een week na Almere begrijpelijkerwijs nog niet zo gek veel Nederlanders. Vier in totaal waarvan Hagenees Kaspar Straathof en Brabander Harrie van der Vegt uitstapten. Niels Scholtens uit Hoek van Holland en de als negende gefinishte Bredase Lineke van der Sneppen haalden de finish wel. Lineke was er tweede F30 mee. Het (korte) lijstje:
M:
87.Niels Scholtens 12.04.08
V:
9.Lineke van der Sneppen 14.40.48

De hele trok bij de eerste editie 191 deelnemers, de halve telde er 608. Met alle trio’s erbij toch al zo’n 1000 deelnemers. De halve kwam trouwens door de latere start ook in de avonduren over de finish. Na een eerste trio was het Tom Mets, die zijn seizoen met fraaie winst afsloot. Thomas Vanhalst en Francois Reding hadden het nakijken op de man uit Kessel-Lo. Wereldtopper Alexandra Tondeur stond ook aan de start. Ze werd veertiende totaal en won met tien minuten voorsprong op Française Justine Mathieux en veertig minuten op Gaby Andres. Beste Nederlanders hier: Vincent Philips op een 191e plaats en Rylana Soepenberg als 37e vrouw en negende F30. Veel van de twaalf NL-triatleten kwamen van RTC Den Haag. Linda van Rij werd 44e, Martine Tap 48e en Marion Hoogeveen Hommes 55e, tevens zesde F50.

 

Finn derde achter Hayden Wilde in Lille; Maya tweede met team

 

In Lille werd vorig jaar nog de landenstrijd uitgevochten tussen Neerlands beste teams uit de Eredivisie en de Belgische toppers uit de T3-series. Tot een vervolg kwam het niet, Lille had wel weer het Belgisch kampioenschap Mixed Relay, de finale van de T3-Series en…..Hayden Wilde. De Nieuw-Zeelandse wereldtopper won de super sprint triathlon vrij eenvoudig. Tweede werd Tom van Capellen, de jonge Belg die op het open NK sprint in Ouderkerk nog derde werd. Een knappe derde plaats in Lille was weg gelegd voor Finn Timmermans. De Limburger verloor ruim twee minuten op Hayden. De Duitse Franziska Moll won de vrouwenrace voor Corinne Heyrman en Julie Huylebroek. De laatste zat onlangs nog in het programma Opgelicht, maar daar zullen we het verder niet over hebben.

In de finale T3 Series te Lille kaapte TDL-Forsite de zege weg voor SMO Specialized en Atriac. In het winnende team zaten Dries Matthys, Arthur Dejaegher en Antonio Hernaert. Vijfde werd KTT Zamara met Marco Akershoek, twaalfde het tweede team van SMO met Bas Diederen en Jorik van Egdom en zestiende SP&O Simac met wederom Finn Timmermans. Afsluitend was er het BK Mixed Relay met een prominente rol voor Maya Kingma. De vaderlandse toptriatlete zat in SMO Specialized dat tweede werd. De winst ging naar Atriac met Jolien Vermeylen, Tom Suetens, Laura Swannet en de koelbloedig afmakende Jelle Geens, WTS Montreal winnnaar. Wereldveld dus daar in Lille. Brons ging trouwens naar TRIGT 1.

 

Houffaraid met zeges voor Annemarie, Linda, Saskia, Betty en Zeger

 

In de weken voorafgaand aan de Houffaraid, bleek al de topvorm van Tim van Hemel op het open NK crosstriathlon en de terugkeer richting top van Kris Coddens. Samen was het Vlaams koppel dan ook niet te kloppen in de Houffaraid, waarin het aankomt op kajakken, mountainbiken en trailrunnen. Deze ruige variant in Engreux, de Ardennen trok ook weer veel Nederlandse deelnemers. Thom Rutten en Jurre Bakker waren op een vijfde plaats beste landgenoten bij de duo’s. Het vrouwenklassement werd met overmacht gewonnen door Linda Bloem en Saskia Elemans. Spanning in de mix-teams, want pas op de laatste heuvel ging het Nederlands koppel Betty Rijnberg en Zeger Zeilemaker, de favorieten Annemiek Veenkamp en Sjaak den Hartogh voorbij. Vierde eindigden Geert van Stam en Lisanne van der Breggen (familie van…?)
Een individuele Houffaraid is er ook. Cedric Smets won voor het derde jaar op rij. En ook Annemarie Rustenburg van Urk is kind aan huis in dit evenement, wat ze voor de tweede keer won. Duellerend met Riikka Vreeswijk-Kelja, die het echte duurwerk ook nog steeds niet schuwt. Een fraaie 1-2 was het resultaat van de Oranjes.Bij onze zuiderburen waren ze ook nog niet ‘uitgecrosstriathlont’. De Motus Cross triathlon werd voor de derde keer op rij gewonnen door Troy Kiveryn, Barbara Cleemput rondde na een lange solo zegevierend af. Nederlanders waren niet van de partij.

Op vele fronten worden weer knappe duursportprestaties geleverd. Zo zwom Sarah Thomas eventjes vier keer Het Kanaal over. Veerboot Sarah deed over de giga-zwemtocht 54 uur. Als ze de rechte lijn had kunnen volgen was dat 135 kilometer geweest, maar zo werkt dat niet in Het Kanaal. Ze moest meer dan 200 kilometer afleggen, deed dat zonder wetsuit en zonder slaap. Het doet niets af aan Maartens Elfstedentocht of die van Stefan volgend jaar. Maar bijzonder is het wel. Toen ze klaar was, sprak ze à la Forest Gump: ,,I’m a little bit tired now.’’

Andere vorm van duursport. Van de West- naar de Oostkust van de Verenigde Staten fietsen. Niet uniek. Ultra-wielrenner en voormalig triatleet/organisator Guus Moonen deed het bijvoorbeeld ook al eens, maar het heeft iets. Tim Wolvetang is er nu mee bezig, 28 dagen lang wil ie gemiddeld 230 kilometer afleggen om zo de 6400 kilometer vol te maken. Hij maakt blogs en die zijn ook bij onze collega’s van 3athlon.nl waar Tim regelmatig voor schrijft terug te vinden. Zijn benadering van de monstertocht is simpel: gewoon doen en zien waar het schip strandt. www.wolvetang.com

Iets korter van afstand zijn de WK wielerwedstrijden op landgoed Yorkshire bij Harrogate, GB. Zelden werd het woord ‘triathlon’ zo vaak in de mond genomen als bij het WK tijdrijden voor beloften. Hadden de juniores daags tevoren met Shirin van Anrooij weliswaar met een nat wegdek te maken, dinsdag maakten organisatie en renners zware tijden door. De Deen Johan-Price Pejtersen kwakte met fiets in en al in een zwembad, hetgeen bij de NOS commentatoren de uitspraak ontlokte dat de race meer weg had van een triathlon. Die vraag begreep de doornatte Deen niet direct, maar lachend moest hij bekennen dat de race tegen de klok inderdaad weinig met hardfietsen te maken had.

In de tijdrit voor vrouwen voor de verandering geen goud voor Annemiek van Vleuten. De wielrenster en soms triatlete haalde brons. Anna van der Breggen – in haar jonge jaren wintertriatlete – greep het zilver. De nummer twee van de Olympische triathlon in Londen, Lisa Norden deed ook mee. De Zweedse haalde een keurige 14e plaats. Vrijdag kijken we echt uit naar Shirins optreden in de wegwedstrijd.