Japanse agegroupster snel in Malaysia; 70.3 IM Malaysia en Marrakech; WK Maui – WTJ 1347

ZONDAG – Aan het eind van deze WTJ de actualiteit met het WK XTerra in Maui. De podiumplaatsen, de record enzovoorts. Morgen meer daarover. Nu beginnen we met de volgende stelling: is te veel chauvinisme erg? Ik had er een korte discussie over met een collega, die vooral kritische politieke beschouwingen schrijft. Hij had toevallig meegelezen met de jubel over Tessa Kortekaas. Ik zei dat de sportjournalistiek toch wel die kant op gegaan was. Hij pareerde met het gegeven dat Tessa het Trikipedia-logo op had. Waarop ik zei, dat om het even elke Nederlander die Ironman Malaysia gewonnen zou hebben, op deze site dezelfde aandacht zou krijgen.

Trouw

De contacten met Tessa dateren al van voor de lancering van onze site (8 februari 2018). Daarna ontwikkelde ze zich tot een topper van formaat, waar wij als ‘kleine onderneming’ natuurlijk niet in mee konden. Maar nee, Tessa bleef ook Trikipedia trouw en dat vinden we natuurlijk supertof. Als ze een mindere dag heeft, melden we dat ook. Maar nu zat alles mee en bereikte ze een euforisch moment door als eerste pro het finishlint op Langkawi omhoog te tillen.

Waar kwam die Maki Nishioka ineens vandaan?

Als eerste pro, zeggen we er meteen bij. Want gek genoeg was de Japanse Maki Nishioka nóg sneller. Finishte Tessa in 9.43.20 uur, de Japanse startte als agegrouper en dook daar een paar minuten later op de dag dus nog onder: 9.37.46 uur. Als je de tussentijden bekijkt zwemt de Japanse zeven minuten sneller en had ze ook minder moeite met de marathon: 3.23 tegen Tessa 3.35 uur. De constatering dat deze Japanse bijvoorbeeld had kunnen profiteren tijdens het fietsen van de 1200 deelnemers in de agegroup ten opzichte van de smallere pro’s, gaat dus misschien niet helemaal op. Toch mag je pro-races niet met agegroup-races vergelijken. Misschien zou ze dan nog minder snel fietsen. Nu was Tessa met 5.02 klaar en Maki na 5.17 uur. Kennen we de Japanse Maki Nishioa eigenlijk? Zonder aan haar capaciteiten te twijfelen weten we enkel dat ze op Hawaii 52e werd in 2018 (9.57) en dat ze tiende was op het WK in Pontevedra eerder dit seizoen. Daar dus kennelijk wel als pro. Nogmaals het doet aan de zege van Tessa niks meer af. En ook in prijzengeld, huldigingen enzovoorts niet. Het is een wedstrijd in een wedstrijd en die laat zich bij het Maleisische klimaat slecht met elkaar vergelijken. Zou me hooguit kunnen voorstellen dat deze 28-jarige Japanse liever bij de pro’s was gestart. Tweede of derde in totaal was dus nog een Japanse Naomi Washizu.

Per van Vlerken finisht zevende in Aziatische Ironman; de Nederlanders

Ook bij de mannen kwam een agegrouper achteraf hoog tussen de pro’s te staan. Na Javier Gomez, Philippe Koutny, Thiago Vinhal en de Japanner Kaito Tohara volgde de Franse ‘amateur’ Damien Béthencourt. Hij bleef binnen de negen uur. Daarmee schoven erkende toppers als Andy Potts en Per van Vlerken een plaatsje op naar zes en zeven. Pers deelname betekende dat ook Yvonne er was. Elf jaar geleden werd ze in deze race tweede achter ‘Challenge-girl’ Belinda Granger. Nu sprak ze van een ‘prachtige overdracht’ toen ze Tessa zo bezig zag. Intussen coachte ze echtgenoot Per naar 9.01.26.

Er waren nog meer Nederlanders, beste bij de mannen was Marco Poot op een 161e plaats oftewel 24e M45. Hij bleef net binnen de twaalf uur. Top tien klasseringen waren er voor Brice van der Post: vijfde M18 en Willehard Wortelboer: 6e M60. Toch zal het hen – in tegenstelling tot Tessa – geen Hawaii-slot opleveren. Met name Brice had daar – na zijn derde plaats vorig jaar – wel op gehoopt. Maar deze ‘Malaysia’ ging niet zoals zijn debuut: 1.10 uur langzamer. Maar Brice heeft wel meer dieptepunten overwonnen, die revancheert zich volgend jaar vast en zeker. En Willehard zag z’n Hawaii-droom vorig jaar al uitkomen. De Nederlanders op een rijtje:

161.Marco Poot 11.53.12
180.Martijn Elbers 12.05.13
224.Brice van der Post 12.38.01
362.Willehard Wortelboer 13.50.01
V:
1.Tessa Kortekaas 9.43.20

Matthijs Vallinga tweede agegroup op 70.3 IM Malaysia; Jane wint

De 70.3 Ironman van Malaysia viel op dezelfde dag. Een agegroup-only met wel ruim 1000 deelnemers en overwinningen voor de Australiërs Assad Attamimi en Rosemary Farrell. Assad versloeg de Roemeen Toma Alexandru en zijn landgenoot Ryan Miller. Rosemary bleef de Indonesische Eva Desiana en de Britse Rosanne Bille voor. Als je naar al die nationaliteiten kijkt, besef je eens te meer hoe mondiaal triathlon geworden is. Zelfs negen Nederlanders nog op deze halve. De beste daarvan was Matthijs Vallinga (woonachtig in Christchurch, NZ) op een 46e plaats in 5.24 (minder dan een uurtje achter Assad), hij werd er tweede M30 meer en wellicht ticket WK Taupo 2020. Nils Minken volgde als 88e en op een 123e plaats kwam Erik Boekel binnen. Tevens negende M45. Veelal zijn het Nederlandse expats in Azië. Beste Nederlandse vrouw was Kathy Tjassens Keizer op plaats 41. Goed voor brons bij de F45. Caren Frijlink finishte als 82e in iets meer dan zeven uur en dat was goed voor een negende plaats F45. Tegen het einde van de wedstrijd kwam er zowaar nog een Nederlandse winnares. Jane Mak, echtgenote van de op de hele deelnemende Willehard Wortelboer finishte als 137e en daarmee winnares F60. Voor hen ligt Taupo niet zo ver weg, voor de Nederlanders die in Hoorn hun slot verdienen wordt het een verre reis.

Jeroen derde in agegroup 70.3 IM Marrakech

En zondag was de Marrokaanse primeur van Ironman. Weer een land erbij, zoals volgend jaar ook Finland ‘veroverd’ wordt. Topfavoriet Tim Don viel net buiten het podium. De sympathieke Brit gaf alles, maar eindigde als vierde. De winst kwam verrassend bij de Fransman Kevin Maurel terecht. Vorig jaar bereikte hij z’n eerste IM-podiumplaats op de 70.3 van Aix en Provence en nu was hij in 3.53 de snelste in de nieuwe Afrikaanse race. De Spanjaar Alberot Moreno Molins volgde op twee minuten, een tweede Fransman – Arthur Horseau – kaapte het brons weg voor Tim Don. Beste Nederlander was Maxim Mahoney op een 84e plaats, tevens vijfde M18. Hij was drie kwartier langer onderweg dan Kevin Maurel. Jeroen Hijstek werd niet alleen 381e bij de mannen in 5.17, hij scoorde er ook brons mee bij de M60.

De vrouwenwedstrijd werd gewonnen door de Oostenrijkse Lisa Hutthaler in 4.24. Daarachter volgden de Spaanse Judith Corachan en de Poolse met de lange naam Malgorzata Otworowska. Een prima prestatie leverde Loes van Ooijen door achttiende totaal te worden en derde F25. De Utrechtse was nog niet eerder in 70.3 Ironmans actief, maar leert snel. 55 minuten achterstand op Hütthaler op wie altijd wel een smetje blijft hangen. Haarlemse Suzan Tuinier finishte 83e en was daarmee tiende bij de masters 40.

Wereldtitels Xterra voor Bradley Weiss en Flora Duffy

 As we typ, komen de deelnemers op het WK Xterra in Maui binnen. Zuidafrikaan Bradley Weiss haalt zijn vorig jaar aan de Costaricaan Rom Akerson verloren wereldtitel terug op. Het is zijn tweede. De Fransen waren na ‘de pensionering’ van Nicolas Lebrun (Xterra Europe director) een paar jaar verstoten van een WK podiumplaats, maar nu stond daar Arthur Serrieres voor het eerst in z’n carrière op een tweede plaats. Brons ging naar drievoudig wereldkampioen Ruben Ruzafa Cueto. Het was de zevende keer dat de Spanjaard op het podium van dit WK stond. Daarmee is hij recordhouder.

Flora voor vijfde maal en het is niet eens haar hoofdnummer

Niet in aantal titels. Dat was tot zondag Conrad Stoltz met vier. The Caveman, die ook in Kijkduin ooit ITU-wereldkampioen werd, werd feitelijk gepasseerd door Flora Duffy. De Bermudaanse alleskunster moet dan op de weg soms haar meerdere erkennen in een discipline die ze er ‘eigenlijk maar bij doet’ is ze nu al vijf keer ’s werelds beste. Ook zondag. Ze stapte zelfs als uit de woelige Pacific en de concurrentie kwam ook op de ATB (waar Flora toch niet wekelijks op zit) niet echt veel dichterbij. Tweede werd drievoudig wereldkampioene Lesley Paterson. De in San Diego woonachtige Britse won vorig jaar. De derde plaats ging naar Helena Erbenova-Karaskova. Acht geleden haalde de Tsjechische ook al eens brons. Erbenova werd in 2012 voor een jaar geschorst vanwege doping gebruik. Ze is een dochter van Helena Balatkova, die in 1972 op de Winterspelen in Saporro brons haalde bij het langlaufen.

Sam Osborne verloor zijn bronzen plak aan Ruben Ruzafa, titelverdediger Rom Akerson kon het dit jaar niet bolwerken en werd achttiende. Veertig seconden eerder kwam Geert Laureyssen op een prachtige zestiende plaats binnen. Hij maakt een schitterend Belgisch weekend compleet! Beste Nederlander was Tibor Gijssen. The Tibornator uit Nijmegen had het verre van gemakkelijk en finishte uiteindelijk als 114e en zeventiende bij de M30-groep. Morgen tekenen we zijn verhaal op. Hij mag eerst z’n 33-jarige verjaardag nog uitvieren op dit mooiste plekje op aarde.

 

 

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.