Rest-uitslagen: Marrakechl; Dun Laoghaire; Brits; Beusichem; Surhuisterveen enz. – WTJ 1351
DONDERDAG – We gaan vandaag een rondje ‘resterende uitslagen’ doen. Het zijn de wedstrijden, die om wat voor reden dan ook tussen wal en schip gevallen zijn. Maar jullie kent de Trikipedia-filosofie: we streven naar compleetheid. Dat doet onze grote broer Wikipedia op haar manier ook, dus willen wij niet achter blijven. Welke wedstrijden uit 2019 kwamen nog niet aan bod. Als u zelf denkt dat er nog races waren (in binnen- of buitenland) die deze pagina’s niet haalden, schroom niet en mail info@trikipedia.nl
Eerst komen we trouwens nog even terug op Marrakech, want de eerste Marrokaanse 70.3 Ironman trok veel meer Nederlanders dan wij hadden verwacht. Liefst 23 reisden naar Noord-Afrika om er de primeur mee te maken. Maxim Mahoney was in 4.39 op een 80e plaats beste man (5e M18), Loes van Ooijen op een 18e positie beste vrouw in 5.20 (3e F25). Maar ook nog binnen de vijf uur finishtens Johannes Hemelrijk (203e) en Toine Hulshof (215e en veertiende M50). Robert Jagt was de 332e man en Jeroen Hijstek vermeldden we al als 374e, tevens derde M60. Na Loes volgde Julia van Huizen nog binnen de zes uur als 62e en elfde F30. Michelle Wolfters finishte 78e en met ook Suzan Tuinier als tiende F40 (83e totaal) en Valerie Pans als twaalfde F40 (101e totaal) hebben we een wat ruimer beeld geschetst van deze ‘sportieve Kuifjes in Afrika’.
Mist
Een andere 70.3 van inmiddels al weer twee maanden geleden kreeg de uitslagen maar moeilijk voor elkaar. Waarschijnlijk had dat met de zware mist te maken, die ’s ochtends boven het zwemwater in het Ierse Dun Laoghaire ging. Het was de ‘aanloopwedstrijd van Tessa Kortekaas richting Malaysia, een race waar in allerlei opzichten nog lang over nagepraat wordt. En da’s goed, da’s een teken dat het leeft.
Michiel 15e pro in Ierland
Terug naar Dun Laoghaire (ik zou niet weten hoe je dat in het Iers uitspreekt overigens). Alistair Brownlee won (toen nog wel) overtuigend. Nikki Bartlett deed hetzelfde. En verder hadden we alleen Tessa’s resultaat (vierde) opgetekend. Maar inmiddels weten we dat Michiel de Wilde 20e werd tevens vijftiende pro en dat Safia Wortelboer 27e werd, dochter van Willehard. Dat waren de pro’s, het gros was agegrouper. Zij mochten vanwege de mist maar 950 meter zwemmen. Mark Benson won die serie voor de Noor Odd Ivar Solvold en de Zwitser Manuel Marquart. Beste Nederlanders waren zoon en vader Keurhorst. Adriaan finishte 58e en daarmee derde M18, pa Frank kwam drie minuten later als 66e aan en dat was ook de zevende M50. En Willehard Wortelboer deed ook mee: 586e totaal en zevende M60. Ver van huis dit keer, want de expat woont in Thailand. De Ierse Hillary Hughes won de vrouwenrace royaal. Twintig minuten daarna kwam de Britse Rebecca Patton met vlak achter haar een Oostenrijkse: Nicole Weiss. Ellen de Ruiter was op deze ‘shortened swim triathlon’ beste Nederlandse op een 84e plek en zesde F50.
Ironman niet langer in Ierland
Overigens is het met het evenement gedaan. Na twee jaar trekt Ironman de handen weer van Ierland af. Aanleiding: teruglopende deelnemersaantallen. En dan is het voor Ironman niet interessant meer, zoals wij weten. Het begon met 2437 en 1908 atleten, daarna ‘kelderde’ het naar 1537. Wie niet boven de 2000 uitsteekt is gauw gezien in het keiharde wereldje dat Ironman heet.
Races: UK Ultimate en The X
Vergeten waren we ook twee heles aan de overkant van de Noordzee. Begin juni de UK Ultimate in Whitchurch, Shropshire. Precies 100 deelnemers, 99 procent Brit. Joe Banns won in 9.36.21. Dat deed ook Michela Vincent bij de vrouwen 11.15.54. Op de podia verder George Kirkman en Rick Nicholls en bij de vrouwen zilver en brons voor Jan Walpole en met 13.49 uur kun je nog best brons halen, zoals Helen Bloomer bewees. De tweede was The X. Een loeizware hele in en rond Windermere in Lake District National Park, midwest Engeland. Hier deden 75 triatleten aan mee, slechts 1 vrouw en 100 procent Britten. Harry Putnam won in 14.04 uur, dus dan weet je het wel. En als de enige vrouw – Christine Howard – dan nog eens finisht in 18.54 uur, kun je met recht van een heftige race spreken.
Eifel en Vrouwentriathlon
We zijn terug in juni, waar in Duitsland nog de Eifel Hero werd gehouden. De kwart race leverde zeges op voor de Duitser David Breuer en de Belgische Gaby Andres. Best veel Nederlanders aan de start, maar niet zo hoog eindigend. Huub Boosten was op de 38e plaats beste landgenoot, Louize Veelenturf (familie van Jip?) als vijftiende beste vrouw.
Over vrouwen gesproken. We waren volstrekt vergeten de enige Vrouwentriathlon van het seizoen mee te nemen. Leidsche Rijn, Beesd…ze gingen allen niet door. Maar gelukkig wierp Beusichem zich op voor een vrouwentriathlon. Honderd vrouwen bijeen op de 1/8e afstand. Esther Hoezen won, Joke Duijnisveld was de nummer twee en Tamara Vork drie. Sorry dames, hoe konden we jullie vergeten. Overigens bij de 1/16e afstand was het Kyra Meulenberg die won. En zij breekt toch al aardig door.
Surhuisterveen-geluiden
Een andere race waarvan we onlangs de winnaar al eens noemden, is de triathlon van Surhuisterveen. De Friese wedstrijd staat werkelijk al twintig jaar op de evenementenkalender van Surhuisterveen, maar nog nooit op de NTB-kalender. En dat zal niet gauw gebeuren ook. Het is een 1/6e triathlon trouwens, vrij zeldzaam dus. Menno Altena – recentelijk winnaar van de triathlon Franeker – was in Surhuisterveen de beste. Hij versloeg de broers Gerrit en Rink Pijpker in die volgorde. Armand Sol was de nummer vier en Pim de Kok steeg in bij het fietsen en lopen naar positief vijf. Snelste vrouw was Ellie van Houten, vorig jaar al de nummer twee. Haar 1.52 uur zou op een kwart supersnel zijn. De tweede en derde plaats gingen naar Liset de Groot en Corine Visser.
Sluiten we af met een laatste ‘vergetelheidje’: de schone Xterra triathlon op Tahiti. Voor Nederlands crosstriatleten een beetje ver weg. Niet voor de Fransen. Zij namen de eerste drie posities in: Brice Daubord, Cedric Fleureton en Arthur Serries (recentelijk vice-wereldkampioen). Bij de vrouwen had de Oostenrijkse veelvrate Carina Wasle geen moeite met de Tahitiaans deelneemsters in Nui. De nummer twee lag al mijlenver achter: Rainui Galenon-Sun en daar nog ver achter was Clemence Dede de nummer drie.
Vanaf morgen komen de weekeind-wedstrijden weer aan bod. We beschouwen voor over de zestiende World Cup-race van het jaar, nota bene in de Peruaanse hoofdstad Lima. En ver weg of niet, een World Cup levert nu eenmaal veel ‘Tokyo-punten’ op. Dus wie zijn er van ons landje? Welnu: Quinty Schoens, Jony Heerink en Rani Skrabanja. Bij de mannen: Marco van der Stel en Jorik van Egdom (de enige van het quintet met Zuidamerikaanse ervaring).
Tot vrijdagavond!
