WC Lima: Ueda en Messias; Nijverdal voor Daan en Christina; Belgen in Reusel – WTJ 1354

ZONDAG – Ai Ueda maakt top weken door. De 36-jarige Japanse won zondag in Lima haar tiende World Cup in een imposante carrière, die al in 2003 begon. In heel wat races vocht ze mooie duels uit met Rachel Klamer. Ai en Rachel kennen elkaar goed ook al omdat ze samen in de ITU topatletencommissie zitten. In de World Ranking leek de Japanse door minder WTS-races weg gezakt naar een 23^e plaats, maar dankzij de vele World Cup punten komt ze toch weer terug. En reken maar dat Ueda er volgend jaar bij zal zijn op het eigen Spelen in Tokyo.

Dertigers op dreef in Lima

Kan ze daar ver komen? Op basis van de resultaten de laatste weken zou je denken van wel. Ga maar na: tweede in Tongyeong, winst in Miyazaki en nu ook nog eens de beste in de nieuwe World Cup te Lima. Het is haar tiende (!) World Cup zege. In de Peruaanse hoofdstad klopte Ai een andere vaste rivale Yuliya Yelistratova. De Oekraïnse draait al bijna net zo lang in de triathlonwereld mee als de Japanse. Allebei deden ze bijvoorbeeld aan de laatste drie Olympische Spelen (Beijing, Londen en Rio) mee en we mogen aannemen dat er volgend jaar een vierde bij zal komen. De derde plaats ging naar nog een dertig plusser: Elisabeth Bravo, de grote favoriete uit Latijns-Amerika. De Ecuadoriaanse is 32, de winnares 36 en de nummer twee 31. Dat zegt best veel. De jonkies moeten dus nog even in de wacht. Zoals onze Limburgse meiden: Quinty Schoens en Rani Skrabanja. Ze kwamen respectievelijk als 24^e en 26^e door het finishlint. Jony Heerink maakte het trio compleet door dertigste te worden. Op ruim vijftig deelnemers allemaal goede middenmoters en ze kwamen alle drie beter voor de dag dan hun voorlaatste World Cup-race.

In het frisse water aan de kust van Lima was de Amerikaanse Sophie Chase in 9.05 minuten de snelste. Maar de hele groep zat er vlak achter. Rani al na zes, Quinty na negen seconden bijvoorbeeld. En Jony gaf daar 33 tellen toe. Maar de Amersfoortse revancheerde zich op de fiets en sloot ook aan bij de omvangrijke kopgroep. Die krachtsinspanning was er wellicht te veel aan bij het lopen, waarop Jony snelheid te kort kwam op de rest. Quinty en ook Rani gingen op het snelle, vlakke parcours langs de kuststrook een twintigtal seconden sneller. Conclusie: geen opzienbarende resultaten, maar ook niet heel slecht.

Eerste World Cupzege voor Messias

De mannen mochten het daarna proberen. Marco van der Stel heeft nog geen lekker najaar. Zo eindigde hij in de World Cup van Banyoles op een 45^e plaats, daar was hij verre van tevreden over. Jorik van Egdom kon nog bogen op een zevende plaats in Karlovy Vary. Maar op mondiaal is het elke race weer bij 0 beginnen. Garanties heeft niemand. De sprint afstand zorgde ook bij de mannen niet echt voor een schifting. Bob Haller kwam verrassend als eerste uit het water. De Luxemburger, die dit voorjaar zijn vader op veel te vroege leeftijd (54) verloor, is vastbesloten in Tokyo een eerbetoon aan z’n vader te brengen. Bob werd gevolgd door favoriet Matthew Pearson en de ITU-atleet Felix Duchampt. Het mocht allemaal geen naam hebben. Veertig triatleten kwamen samen te fietsen met gelukkig ook Jorik en Marco erbij. De speldeprikjes van de Tsjech Jan Volar en een andere Luxemburger Stefan Zachaus haalden weinig uit. De groep kwam in z’n geheel de wisselzone binnen denderen. Daar waren het eerst de Japanner Jumpei Furuya en de Colombiaan Quinchara Forera die er vandoor gingen en vervolgens de Braziliaan Manoel Messias. Maar ze gingen allemaal te vroeg. Onder aanvoering van de Amerikanen Morgan Pearson en Kevin McDowell werd als laatste Manoel bij gehaald. Maar de Braziliaan klampte aan en dat deden ook de Zwitser Florian Salvisberg en de ITU-atleet Felix Duchampt (voorheen Fransman).

Jorik en Marco buiten top 20

Dit quintet zou gaan uitmaken wie de 16^e World Cup 2019 op zijn naam mocht bijschrijven. In een vlammende eindsprint was Manoel Messias er vantussen en haalde hij z’n ‘verlossende’ eerste World Cup-zege ooit. Oud-Holten winnaar Florian Salvisberg eindigde tweede, Felix Duchampt derde. De Amerikanen bleven daardoor verrassend genoeg met lege handen achter: McDowell finishte vierde, Pearson vijfde. Na een korte adempauze (voor de speaker) rolde het peleton binnen en was het Jorik van Egdom, die een 21^e plaats pakte. Daarmee de beste Oranje-vertegenwoordiger dit weekend. Tien plaatsen verder en ook Marco van der Stel was binnen. Op de 32^e plaats.

De wedstrijd had niet helemaal de uitstraling van een World Cup wellicht. Weinig publiek en bovenal slecht beeldmateriaal van de wedstrijden. Volgende week nieuwe kansen en voor de Nederlanders de laatste kans in 2019 op ITU-punten in Santo Domingo, Dominicaanse Republiek.

CrossRBR Nijverdal

Terug naar eigen land. De DRW cross run-bike-run van Nijverdal. Vandaag onder echte cross-omstandigheden. Modderig parcours, miezerige regen. Precies zoals dat past bij dit soort wedstrijden. Daan Schouten van StepOne kent de streek op z’n duimpje. De man uit Almelo vloog tegen de flanken van de Holterberg op en kwam als eerste bij de finish aan in 1.20 uur. Exact drie minuten later volgde Koen Wiggers als tweede. De derde plaats ging naar de snelste master Arie de Jong. De Fries is van tijd tot tijd wel eens door blessures uitgeschakeld, maar als ie dan weer mag….dan vlamt Arie er vanouds in. Zaterdag al zevende in de wintertriathlon van Groningen, zondag derde op de Sallandse Heuvelrug. Tom van de Wetering – vorig jaar nog tiende – arriveerde besmeurd en wel als vierde. Daarachter volgend Groninger Vincent Huiting en de uit Groningen naar Zeist verhuisde Frank Janssen als vijfde.

Franks partner Christina Draijer – biomedisch wetenschapper – was nog overtuigender in haar winst op Floortje Gierman. De sportfysiotherapeute op Papendal kwam vier minuten tekort. Drie minuten later kon de Brabantse Annelies van der Zwart het kleinste podiumblokje beklimmen. Daarachter trouwens Marieke van der Vegt, die trouwens in Nijverdal is komen te wonen. Marieke is tweevoudig Nederlands sprintkampioene op de weg. De wedstrijd in Nijverdal is ook populair bij duo’s. Snelste team was zondag Frank Meijer samen met Geil Kleinjan. Zij gingen twee minuten harder dan Daan Schouten, maar dat mag je natuurlijk niet met elkaar vergelijken. Het beste mixed duo was Jolanda van Dam-Dijk met Marinus van Boxtel.

Reusel gedomineerd door de Belgen, winst voor Judith

Een wedstrijd voor Belgen, maar wel op Nederlands grondgebied. Dat is de lange afstands duathlon van AVR ’69 in het Oostbrabantse Reusel, een van de Acht Zaligheden. De grenswedstrijd trekt enorm veel zuiderburen. Van de 120 deelnemers op de lange afstand waren er slechts twaalf Nederlander. De winst ging (uiteraard) naar een Belg. Tom Steenackers zagen we eerder al eens vierde worden in Reusel, nu ging de volle winst naar de man uit Herentals. Hij liet mede-Belgen Mathias Cloostermans en Simon Stevens achter zich. Lander Sels kwam snel uit de startblokken, maar moest in het tweede gedeelte toch passen. Hij eindigde vierde. Beste Nederlander was Eindhovenaar Thom Rutten op een zestiende plaats.

De vaderlandse eer werd hersteld bij de vrouwen door Judith Visser. De Westerhovense overrompelde de rest van het vrouwenveld. Ruim een half uur later volgende de Vlaamse atletes Natalie Franken en Kim Verstappen. Vlaardingse Leonie Rijk van TeamUnltd finishte als vierde. De korte afstand ging naar de Belg Cis Bens en naar de Eindhovense Eefje Ottevanger, de nummer drie van het NK crossduathlon in Austerlitz. Voor de korte afstand waren de Nederlanders wel te porren: Claudia Striekwold finishte tweede, Hanneke van Breugel derde. Plaatselijk favoriet Bart Damen was de beste Nederlander bij de mannen op een vijfde plaats. Snelste duo was Best Team van Koen van de Wiel op de korte en Wessel en Paul Roest op de lange. De sprintafstand ging naar Belg Wout Mertens. Daar was het beste duo De Winnaars van Sjoerd Bierens. En de ouder/kind-race ging naar Gijs Baselmans met junior.