Evert 9e in Cape Town; reacties Quinty, Frankie en Tessa; T4T en Bonn – WTJ 1360

WTJ 1360
ZONDAG – In een triathlon-rustig tijdperk drie WTJ’s op 1 dag! Het moet niet gekker worden. Maar de wedstrijden verdrongen elkaar dit weekeind wel. Zaterdag was het nog rustig, zondag overal tegelijk. Xiamen stond in de vorige. Challenge had daar als troef een eerste Zuidafrikaanse wedstrijd tegenover gesteld.

Is de ITU World Cup in dezelfde stad in maart altijd een groot succes, de Challenge was qua ambiance nog niet heel groots. Maar het is dan ook pas de eerste keer. De wedstrijd vormde het seizoenseinde van Evert Scheltinga en waarschijnlijk voor heel veel triatleten. Het was de Spanjaard Pablo Dapena Gonzalez, die zijn vierde Challenge-zege boekte. In de debuutrace voor de Challenge Family in Afrika kwam ‘Speedy Pablo’ als eerste uit het water. Hij werd gevolgd door het gros van de favorieten. Evert kwam niet echt lekker uit de startblokken en zou ook in het verdere wedstrijdverloop vooraan geen rol van betekenis spelen. De kopman van Team4Talent sluit het ‘boek 2019’ nu dicht om er maar beter niet al te veel op terug te kijken. Materiaalpech, blessures maar ook soms mindere vorm maakten dat er niet altijd evenveel te juichen viel voor Evert. Gelukkig won ie in ons Oud Gastel wel, maar dat alleen kan het seizoen niet goed maken. In de Afrikaanse stad zou hij uiteindelijk negende worden op een kwartier van de winnaar. Richting Zuid-Afrikaanse trainingsstage liep Evert opnieuw tegen een blessure aan. Hij was blij mee te kunnen doen, maar kwam met zwemmen en lopen macht/kracht te kort.

Pablo Dapena wint Challenge Cape Town

Vooraan leek Matthew Trautman net als in Almere aanspraak te maken op de eindzege, maar toen moest Pablo Dapena Gonzalez zijn benenwagen nog ‘aanzetten’. Hij snelde voorbij Steven McKenna en ook Matt was er aan voor de moeite. Goud voor Pablo (1.11 op de HALVE marathon tot slot), zilver voor Ozzie Steven en brons voor thuisfavoriet Matt. Bij de vrouwen waren het aanvankelijk de Zuidafrikaanse triatleten Gilian Sanders en Annah Watkison die de kop namen. Op de fiets snelde Emma Pallant hen voorbij en die had nog genoeg over voor een puike halve marathon. De derde Challenge-winst voor de Britse naast een trits 70.3 IM’s. Zeven minuten later was de Zuidafrikaanse Annah Watkinson de beste van het thuisland, Laura Siddall maakte het Britse succes compleet met brons. Naast Evert stond ook landgenoot Hans van der Wal aan de start. Hij finishte op 2,5 uur van de winnaar als 148e van de 307 deelnemers, tevens goed voor een 15e plaats M25.

Quinty super tevreden ondanks val

Dan hebben we nog wat reacties verzameld van triatleten over de hele wereld. Te beginnen met Quinty Schoens, nummer vijftien van de World Cup Santo Domingo. ,,Ja, ben super tevreden. En het klopt, ik werd volledig omver gelopen door een Mexicaanse, die nog naar haar fiets toe liep en ik had de mijne al. Ze liep tegen mijn stuur, waardoor ik op mijn fiets op de grond viel, het stuur scheef stond en ik allebei mijn bidons verloor. Snel nog eentje kunnen pakken, gelukkig die met voeding en mijn loshangende schoens van geknapte elastiekje. Gelukkig zat ik wel gewoon meteen bij de kop, maar moest echt alles geven wat ik had. Gelukkig pakte het allemaal goed uit, anders was zo’n val wel zuur geweest.’’ Quinty zette haar op 1 na beste resultaat neer in een World Cup (in Antwerpen was ze nog 1 plaatsje beter). Voor Jony Heerink en Rani Skrabanja zat er dat niet in. Jony kwam als 42e binnen, Rani stapte bij het fietsen uit. Hun reacties horen we later.

Frankie over haar derde plaats in Xiamen

Ook Frankie Sanjana reageerde op haar voortreffelijke prestatie in Xiamen. Dat deed ze met excuses voor haar nog steeds povere Nederlands in het Engels. Hadden wij het over 3,5 mijloen inwoners, Frankie telt er al 5 miljoen in dit ‘stadje’.
,,Apologies that my Dutch is still too crap to write well for you in the right language, I’ll get there in the end I chose to race the 70.3s in Shanghai and Xiamen since we are based in Singapore for a couple of months this autumn. I hadn’t been to China before but have heard good things about the 70.3 races here so was keen to make the trips, and they have been great! Xiamen is a “small” city in China with only 5 million people, so it is a busy area and race. The race itself comprises a rough sea swim with a fairly strong current, a relatively flat but exposed bike course and a two-loop run that is somewhat rolling and very exposed to the hot sun. I was very nervous about the swim since it was a new course this year and they warned us it could be rough. I’m working on rebuilding my swim technique at the moment and my swim felt better and more controlled than in the past, but it was still slow and I came out of the swim in last place. Something to work on over the winter! The bike ride played to my strengths since it was fairly windy and I was able to spend almost the whole ride in the aero position. I made up around 5 minutes on the bike and came into T2 in time to see Ashleigh still in the change tent as I came in, much to my surprise! I made the mistake of trying to keep the gap to her constant as I started the run around 25 seconds behind. The first few km of the run felt good, but going too hard at the start is never a good idea and I struggled in the later stages of the run. Lesley (who is a very strong runner and just raced at Kona) caught me towards the end of the first lap. I had already paced the run badly by going off too hard but this time I learned from my mistakes and kept my own pace. Luckily I was well clear of 4th place so even though my running felt dreadful for the last few km I was able to keep it controlled and didn’t need to try and sprint for the line! Happy and relieved to hang onto third place and looking forward to my last race of the season at Bahrain 70.3 in December.’’
Uitgebreid relaas in het Engels, maar daarom nog wel de moeite waard. Thanks a lot Frankie. And all the best in Bahrain.

Tessa over haar overwinning in thuisrace Noordwijk

Ook uitvoerig in de pen klom zondagmiddag Tessa Kortekaas, nadat ze vanochtend de Beachduathlon Noordwijk op haar naam schreef. En dat met slechts 5 uurtjes slaap. Hier komt Tessa:
Na een avondje marathonschaatsen kijken in Thialf en slechts 5 uurtjes slaap (normaal minstens het dubbele) was vanmorgen de deur uitstappen in de vrieskou nu niet bepaald iets waar ik heel enthousiast van werd, maar ik wist dat het een mooie ochtend ging worden bij Triathlon Vereniging de Bollenstreek. Toen ik wist dat ik naar Nederland zou gaan (voor de bruiloft van een goede vriendin) was de triatlonkalender checken het eerste wat ik deed. Blij verrast zag ik de Beach Duathlon erop staan en zonder ook maar ergens over na te denken vulde ik mijn gegevens in en klikt ik op Inschrijven. Dit mooie en uitdagende evenement van m’n eigen club waar het 4 jaartjes geleden allemaal begon, wilde ik niet missen! De kou was een klap in het gezicht. Ik was na Maleisië wel al wat afgekoeld op Lanzarote, maar de ‘boven-het-vriespunt’ hier voelt voor mij alsof we vandaag op morgen de 11-stedentocht kunnen rijden, zo koud. Maar toch is het iets waar ik ook wel heel erg van kan genieten en soms een beetje mis: de koude heldere winterdagen. Zo’n dag als vandaag… Dus op m’n zus d’r oude strandfiets die tegenwoordig dienst doet als moeders’ winterfiets trapte ik mezelf warm van Voorhout naar Langevelderslag, Noordwijk (30 minuten). Leuk om weer bekenden gezichten te zien en clubgenootjes te spreken, alsof ik nooit weg ben geweest! Inmiddels afgekoeld na het ouwehoeren en klaarzetten van mijn fiets, deed ik een poging om me warm te lopen, mislukt.. Maar goed, je weet als het startschot eenmaal klinkt is daar de adrenaline en vergeet je de kou. Het strand lag er mooi bij, klaar voor 3,5km lopen, 8km mountainbiken, 3,5km lopen, 8km mountainbiken en als toetje nog eens 3,5km lopen. In het kielzog van Anne Zijderveld liep ik mijn eerste ronde en dat voelde niet gemakkelijk. Hartslag was hoog en het parcours maakt het lastig om in een ritme te komen. Bovendien, als je eenmaal in je ritme zit, is het alweer tijd voor de mountainbike. Na een snelle wissel (fietsen met de gewone schoenen) was het tijd voor 2 rondjes van 4km door duinen en over strand, met de strand op/afgangen waar het nauwelijks mogelijk was te fietsen. Ik miste Anne, wellicht deed zij wel een schoenen-wissel? Kon ik het gelukkig iets rustiger aan doen, het korte nachtje was waarschijnlijk de boosdoener van het feit dat ik me net super sterk voelde. Ik had het enorm naar mijn zin, genoot van de pracht van de duinen en het strand en van het zien van bekenden die me aanmoedigden. Een brok in mijn keel toen speaker Kees Jansen mijn doorkomst na de tweede run aankondigde en mijn prestatie in Maleisië vermelde, waarop nóg meer aanmoedigen volgde. Ontspannen hard, zoals ik deze TVB-er heb geleerd, deed ik mijn tweede dit op de MTB en mijn laatste run. In 1,5 uur kwam ik met een big smile over de finish, die staat nog op mijn gezicht sinds 26 oktober, maar wordt alleen maar groter wanneer ik besef hoe ik óok geniet van deze kleine wedstrijdjes en ze soms een beetje mis! Dinsdag is het weer tijd om terug te vliegen naar Lanzarote. De batterij is weer opgeladen, met name dankzij deze, letterlijk en figuurlijk, zonnige dag. Bedankt Triatlonvereniging De Bollenstreek voor de organisatie van dit fantastische event. De beroemde Blauwe haag heb ik bij Challenge Almere helaas moeten missen, maar dit heeft het toch een beetje goed gemaakt! Weer een mooie herinnering rijker!

Team4Talent met Daan, Joost en Mark

De transfermarkt is dus ook volop in beweging. Team4Talent presenteerde op haar jaarlijkse Teamdag de nieuwe sterren aan het firmanent: Daan Schouten (24) en Joost Somsen (20) zijn jonge mannen zonder enige ervaring op het langere triathlonwerk maar boordevol ambities. Dat ook Mark Oude Bennink terugkeert is pure winst voor de formatie, die natuurlijk ook met Evert en Diederik Scheltinga en Pleuni Hooijman verder gaat.

Samenwerking Twente en inschrijven Bonn
Nog wat bewegingen in het oosten van het land. DSTV Aloha, TC Twente en TORQ slaan de handen ineen. Ze gaan verder onder de naam Triathlon Team Twente-Enschede, kortweg TT Twente. De teams komen uit in Ere- 1e en 2e Divisie. TORQ Fitness Benelux is de brandstof voor TT Twente. De natuurlijke sportvoeding vormt de extra prikkel.
Tot slot. Vanaf morgen – maandag 11-11 kunnen de triatleten die mee doen aan de Triathlon Nations Cup zich inschrijven voor de tweede wedstrijd. Nadat twee weken geleden Oud Gastel opende en inmiddels de 500 atleten benadert, is Bonn morgen aan de beurt. Vooral de Duitse triatleten zullen dan hun 3-luik (Bonn, Oud Gastel en Aarschot) in hun agenda’s opnemen. Aarschot start de inschrijving medio december.