Ode aan Chris Buijtenhuijs, mister 30x Almere-triathlon! – WTJ 1358

ZATERDAG – Op een verdwaalde BeerMile na met Marijn de Jonge en Loes van Ooijen als winnaars, was het een zeer rustig triathlondagje. Mooie gelegenheid om nog eens terug te gaan naar de mooie septemberavond in Almere als rond half elf een vrolijke krullenbol de finishlijn van de Challenge Almere-Amsterdam passeert. Iedereen in het stadion kent hem, het kartonnen bordje met daarop 30x is feitelijk overbodig. We hebben het over Chris Buijtenhuijs. We brengen in deze aflevering een ode aan de legendarische Groninger, die als eerste triatleet dertig keer de Flevopolder-triathlon tot een goed einde wist te brengen. We hadden het in WTJ 1330 willen doen, maar toen was het nog Hawaii-drukte.
Chris maakte voor het eerst kennis met Almere in 1988 (de Ben en Irma-race). Hij was 29 jaar en niet echt een snelle man. Na 13.29.19 uur stopten de klokken. Een jaar later stond hij weer aan het Gooimeer. De man uit – toen nog Delfzijl – deed er zeven minuten langer over. Een jaar later ‘verpulverde’ hij zijn pr met drie minuten. Maar altijd bleef Chris er vrolijk onder. Almere werd een vast onderdeel in zijn leefpatroon, andere triathlons hoefden van hem niet per se. In 1991 slechtte hij de 13 uursbarrière voor het eerst, maar een jaar later deed hij er gerust weer een uurtje langer over. Zijn ‘snelste’ jaren waren 1997 en 1999 (Hoge Ring) toen Chris zowaar onder de twaalf uur dook en nog bij licht binnen kwam. Zijn moeilijkste editie was 2009 toen hij net voor sluitingstijd in 14.55 uur aan kwam. Naarmate zijn gezin groeide liepen steeds meer kinderen met Chris mee over de finishlijn. En ook de moeder van zijn kinderen stond daar altijd.
In totaal zwom, fietste en liep Chris Buijtenhuijs in deze wedstrijd inmiddels 410 uur, 36 minuten en 1 seconde. Dat is bijna 2,5 week continu aan de gang zijn op die drie onderdelen. Het is ongekend. We kunnen nog veel meer over Chris vertellen, maar beelden zeggen meer dan 1000 woorden. Op ons verzoek is Chris in zijn beeldarchief gedoken om er van elk jaar de finishfoto uit te vissen. Dat geeft een prachtig overzicht. Niet alleen van Chris, maar ook van hoe het evenement zich ontwikkelde en van de sport als geheel.
Met trots presenteren we de fotogalerij van Chris Buijtenhuijs:

 

JaarTijdCategorie
198813.29.19
198913.36.52
199013.26.33
199112.57.46
199213.42.31
199313.28.38
199413.52.39
199513.51.11
199613.42.02
199711.54.45
199812.57.14
199911.49.43M40
200013.14.49M40
200113.44.52M40
200212.58.17M40
200313.59.22M40
200412.42.02M45
200513.38.12M45
200613.50.38M45
200713.47.08M45
200813.57.15M45
200914.55.43M50
201013.40.18M50
201114.49.11M50
201213.20.03M50
201314.53.01M50
201414.29.40M55
201714.19.23M55
201814.51.53M55
201914.25.37M60

Andere jubilarissen waren dit jaar de Flevomannen Jan de Wolde (vader van Silke) en Eibert Leusink, die respectievelijk voor de 20e en 15e keer de eindstreep haalden.

Ruud de Haan

Ruim dertig jaar geleden aangestoken met het triathlonvirus. Als super-recreant races gedaan en door toedoen van Mels de Kievit aan de micro beland en die nooit meer los gelaten. Samen met maatje Wim van den Broek zo veel meer dan 1000 wedstrijden als speaker gedaan. Zo af en toe actief voor Eurosport als commentator bij triathlons.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.