World Cup Santo Domingo; Martens superdebuut in Xiamen; Evert negende in Cape Town – WTJ 1359
ZONDAG – De World Cup in Santo Domingo was het laatste kunstje voor elke triatleet met Olympische ambities. Immers ook in de hoofdstad van de Dominicaanse Republiek lagen weer ITU-punten klaar, die de ranking bepalen voor de Spelen in Tokyo. De zestiende en laatste World Cup van 2019 dus. Met voor Nederland hetzelfde quintet als vorige week aan de start.
Clean sweep voor de Amerikanen in Santo Domingo
Warm is het op veel plaatsen rond de evenaar, maar de extreme hitte in het Caribisch gebied deden de officials en organisatoren zondag besluiten het loopparcours tot 5 kilometer terug te brengen en de vrouwenrace wat later op de dag te zetten. Zo werd het een Olympische afstand met de helft lopen. Neemt niet weg dat het wedstrijdverloop paralellen vertoonde met eerdere World Cup-races. Zo was de laatste weken de Amerikaanse suprematie bij de mannen groot. En dat werd nog maar eens onderstreept in Santo Domingo met ‘An American Clean Sweep’. De overwinning ging net als in Tongyeong en Miyazaki naar Matthew McElroy. In een maand tijd drie World Cups winnen? Ik geloof niet dat iemand dat al eerder gelukt is. Wie het weet, mag het zeggen. Matthew klopte in het qua publiek erg rustige Santo Domingo zijn landgenoten Kevin McDowell en Morgan Pearson. Ook die mannen waren de afgelopen weken al lekker op dreef: Kevin vierde in Weihai, derde in Tongyeong en vierde in Lima en Morgan vijfde in Lima.
Het was een overtuigend podium van de sterkste triatleten op dit moment. Let wel: de absolute wereldtop zit al in een rustfase (of doet de 70.3 IM Xiamen, zie onder). Per World Cup lijkt het niveau nog te stijgen trouwens. Dat zie je ook aan onze Nederlanders, die weliswaar in tijd dichterbij komen, maar dat niet altijd in een korte klassering vertaald zien. Marco van der Stel steeg gelukkig weer tien plaatsjes ten opzichte van Lima, Peru. In de allerlaatste klus waar hij zich na een lang en zwaar seizoen voor oplaadde, kwam Marco als 21e over de finish. Voor Jorik van Egdom was de race na het fietsen klaar. Wat er precies aan de hand was met Jorik, vernemen we later.
Hewitt wint tot haar eigen verrassing
In de vrouwenrace won Andrea Hewitt voor het eerst sinds 2011 (!) weer een World Cup-race. Tussentijds was ze overigens in 2017 nog wel de snelste in de WTS-wedstrijd aan de Gold Coast. Dat de sympathieke Andrea won was ook tot haar eigen verrassing. Tot 200 meter voor de finish liep Taylor Knibb aan de leiding, klaar om een American Double te boeken. Maar Taylor moest nog een tijdstraf van 10 seconden uitzitten. Daar kwam ze tijdens het lopen achter, maar pas in de laatste ronde had ze de kans om in de penalty box te duiken. Terwijl Taylor afboog naar het strafbankje, liep Andrea schouderophalend de blauwe mat op en de finishboog onder. Taylor slaagde er nog wel in haar tweede plaats te behouden. Derde werd verrassende de Mexicaanse Claudia Rivas. Je zou denken: hittebestendig, zelfde omgeving/klimaat. Schijn bedriegt, want Claudia ging direct na de finish onderuit. Maar het brons was wel degelijk haar deel. Elf jaar terug was ze wereldkampioene aquathlon, maar in triathlons was Rivas niet eerder zo sterk als vandaag in Santo Domingo. Van het Nederlands drietal kwam Quinty Schoens als eerste binnen. Ze scoorde een felbevochten vijftiende plaats, een prachtresultaat als je bedenkt dat ze in de eerste wissel nog wel een uitglijdertje maakte. Rani en Jony zaten rond de veertigste plaats. Hun klasseringen volgen hier zo snel mogelijk.
Marten en Ashleigh op zoek naar ‘iets nieuws’
Het is een goed moment om aan het eind van een seizoen eens iets nieuws te proberen. Zo zie je in de najaarswedstrijden vaak ITU-triatleten voor het eerst opduiken in de 70.3-formule/halve Challenges. In dat rijtje – zeg maar – Olympische kandidaten (Gomez, A. Brownlee, Blummenfelt, Iden) kwamen zondagnacht Marten van Riel en Ashleigh Gentle in actie op de 70.3 Ironman van Xiamen, China. Beiden verdienden er een ticket voor het WK Taupo, waar ze na de Spelen van Tokyo zich op kunnen richten.
Militairen met veel kansen op toptriathlon-carrière
Dat ‘verdienen’ deden ze beslist, want met vier minuten voorsprong wonnen de Belg en de Australische de vierde editie van de 70.3 IM in het Chinese Xiamen. Het was de tweede keer in korte tijd dat Marten naar China afreisde. Twee weken terug was hij er nog voor de Military Games, een pracht evenement waarop hij zilver scoorde. Belgische triatleten en defensie, dat werkt toch wel goed. Deze week begrepen we dat Marino Vanhoenacker en Frederik van Lierde voor hun verdiensten door de minister van Defensie werden gehuldigd en weer meer dan welkom zijn onder de wapenbroeders. Tja, dat gaat er in de ons omringende landen heel anders aan toe. De sportfaciliteiten voor een militair in Nederland staan niet gelijk aan een profbestaan, zullen we maar zeggen.
Marten van Riel heeft soortgelijke privileges binnen de Belgische krijgsmacht. En da’s maar goed ook, want zo’n talent gun je alle ruimte. Vanochtend dus zijn verpletterende debuut in de Xiamen 70.3 IM. Hij klopte de doorgewinterde lange afstands mannen Josh Amberger en Tim Reed en daarnaast verbeterde de pupil van Marc Herremans het parcoursrecord met vier minuten (stond op naam van Kevin Collington).
Marten: erop en erover
Al met zwemmen kwam de nummer zes van de Spelen in Rio als eerste uit het water. Opmerkelijk wat Josh Amberger is dat doorgaans in dit soort wedstrijden. De voorsprong op een groep met titelverdediger Collington en Hawaii-winnaar Pete Jacobs was toen negentig seconden. Het duo vooraan verstond elkaar goed en nam meer en meer afstand van onder meer Tim Reed, die na 90 kilometer tegen 6,5 minuut achterstand aankeek. De rest lag nog veel verder achter. Marten hoefde toen alleen nog maar af te rekenen met Josh. Die wisselde echter sterk en nam de eerste vijf kilometer een lichte voorsprong. Daarna was het Marten, die erop en erover ging. Aan de finish bedroeg het verschil vier minuten. Een erg fraaie zege voor de Belg, die in Edmonton afgelopen zomer zijn eerste WTS-brons pakte. Amberger, de nummer 33 van Hawaii werd tweede, Tim Reed derde. Winnaar 2018 Kevin Collington volgde op een vierde plaats en Pete Jacobs, die na Hawaii 2012 eigenlijk nooit meer echt wist te scoren, finishte als negende.
Ashleigh debuteert met kop-staartzege
Ook voor Ashleigh Gentle verliep haar debuut voorspoedig. Op het langere vlak won ze al wel eens twee keer de Escape From Alcatraz, maar dit was echt haar debuut op de halve afstand. In 2017 stond ze nog op het podium in de Rotterdamse Veerstraat: zilver op het WK. Een jaar later won Ashleigh de Grand Final aan de Gold Coast. Ook voor de Australische was het een kop-staart zege. Zij moest het vanaf het zwemmen al alleen doen. Na het fietsen was Frankie Sanjana, de sterke nummer twee op amper een minuutje van wereldtopper Gentle. Frankie, woonachtig in Amsterdam, dus een beetje van ons, moest tijdens de halve marathon alleen de Amerikaanse Lesley Smith nog voor laten gaan. Lesleys achterstand aan de finish was vier minuten. Zo stond er na afloop in de Chinese stad (3,5 miljoen inwoners!) ook een mooi vrouwenpodium met Ashleigh Gentle, Lesley Smith en Frankie Sanjan oftewel: AUS, USA, GBR. Die van Frankie zeven. Twee triatleten kwamen onder het vlaggetje rood-wit-blauw uit. Marco Poot finishte op een 148e plaats in 5.06 (Marten scoorde 3.44). Hij werd er 27e M45 mee. En Tsja-Ming Cheung volgde tien minuten na Marco als 197e en tevens 29e M40. Directe tickets voor Taupo leverde hen dat niet op.
Evert negende in Cape Town, Tessa wint Noordwijk
Verder komen we vanavond nog met een volgende WTJ waarin meer over de Challenge Cape Town, die voor Evert Scheltinga op een negende plaats eindigde. De Team4Talent-atleet overwintert voor het vierde jaar in Afrika en pakte deze race alvast mee. Hij ontbrak daardoor op de Team4Talent teamdag waar de nieuwkomers Joost Somsen en Daan Schouten werden voorgesteld aan hun teamgenoten, sponsors en verdere betrokkenen. Twee jonkies, zonder ervaring op het langere werk. Back to the roots, schreef pr-man Eddy Lamers al tevoren op de FB-pagina van het Team. En zo is het. Met deze mannen gaat het team weer aan de basis werken aan nieuwe successen. Joost en Daan hebben de intentie om dat op den duur op het langere werk te doen. Geleidelijk worden ze daartoe klaar gestoomd. Vanavond uiteraard ook nog de Beachduathlon waarin Tessa Kortekaas weer ouderwets toesloeg. Haar verhaal van dit hele weekend in haar thuisland staat er dan ook in.
Tot later.
