St Petersburg; Roth vs Frankfurt; Nog even Groesbeek/Gouda; Preview Hel van Kasterlee – WTJ 1400
ZATERDAG – Mijlpaaltje er weer bij. 1400 dus. Altijd mooi. Richting 2020, maar dat haal ik pas in het volgende decennium. De jaren twintig komen eraan. Wat zullen ze ons brengen. Sowieso een boel duursportplezier en verder maar hopen op een goede gezondheid.
We waren overigens de voorbije week niet al te veel met de WTJ’s bezig, maar des te meer met de jaaroverzichten. Die komen er de komende dagen weer aan en jullie kunnen zelfs de winnaars uit bepaalde lijstje voorspellen met leuke prijsjes in het achterhoofd.
Russen omarmen Ironman meteen
Welke nieuwtjes hebben we daardoor beetje laten liggen? Die Russische gretigheid voor de Ironman 70.3 in Sint Petersburg bijvoorbeeld. Het gaat hard bij elke wedstrijd uit dit WTC-label, West-Friesland bijvoorbeeld is ook al uitverkocht, maar de eerste 70.3 IM in Vadertje Rusland slaat alles: iets meer dan een dag had de organisatie ervoor nodig om de startbewijzen aan de man te brengen. Als zoete broodjes gingen ze over de toonbank. Toch ook wel het bewijs dat onze sport nog steeds in een hausse verkeert.
Roth met ‘Jan und Anne’
Na Jan Frodeno ook Anne Haug naar de DATEV Challenge Roth. Ja, dan weet je dat de Duitse pers de rivaliteit tussen Roth en Frankfurt (Challenge versus Ironman) weer breed uit gaat meten. Natuurlijk is Felix Walchshöfer apetrots beide Hawaii-wereldkampioenen in huis te hebben op 5 juli. Twee dagen achtereen was Roth groot nieuws: Frodo op donderdag, Anne op vrijdag. Felix zei tegen ARD Sportschau: ,,Ik kan het amper geloven dat ik na Jan Frodeno nu ook onze Frankische Hawaii-winnares Anne Haug besloten heeft bij ons te starten.’’
Rivaliteit
De Duitse sportzender concludeerde dat het een harde klap was voor de op 28 juni te houden Ironman Frankfurt waar dit jaar nota bene nog Die Grosse Drei (Frodeno, Kienle en Lange) aan de start stonden. Hoewel het volgend jaar nog wel EK is, kan Frankfurt ook die titel vanaf 2022 kwijtraken aan de Klagenfurt of Hamburg. Het is natuurlijk altijd al een strijd geweest, vanaf het moment dat Roth de Ironman losliet en een eigen Challenge-Family begon. En Roth blijft een triathlon-droomfabriek met een eigen mythe. Honderdduizenden toeschouwers, die het evenement heel speciaal maken. Wie naar Hawaii wil kan echter de punten van het EK Frankfurt weer goed gebruiken. De manager van Jan, Felix Rüdiger, geeft toe dat het Roth aanbod beter was, maar ook dat Frodo graag zijn wereldbesttijd van 7.35.39 wil verbeteren. Anne voegt eraan toe dat Roth min of meer haar thuiswedstrijd is. ,,De wedstrijd stond al heel lang op mijn verlanglijstje. Het was de eerste triathlon ooit, die ik ging bekijken en die mijn triathlonkoorts aanwakkerde. Maar ook bij haar zullen financiën een rol gespeeld hebben. Europees Ironman-manager Oliver Schiek kan zich de Frankfurter teleurstelling voorstellen. Van Kienle en Lange is hun wedstrijdschema nog niet bekend, al sluit de laatste Roth-deelname uit. Schiek zegt: ,,Frankfurt zal geen tweederangs bezetting hebben.’’ In Frankfurt is Paula Newby-Fraser de atletenmakelaar oftewel zij stelt het pro-veld samen. Over een maand komen de eerste namen naar buiten. ARD concludeert wel dat het getouwtrek om de twee bekendste triatleten in die weken juni en juli inmiddels door Ironman verloren is.
Groesbeek en Gouda nog even terughalen
Het is een beetje mosterd na de maaltijd, maar vanwege een eigen Obstacle Run (vele malen zwaarder met opbouwen en afbreken dan een triathlon trouwens…) had ik wél de buitenlandse races in Daytona en Dakar op een scherm kunnen volgen, maar niet de nationale wedstrijden in Groesbeek en Gouda. Gelukkig was in beide gevallen collega Ruud de Haan op deze ‘G-spots’ aanwezig.
Groesbeek was naast het pechvolle Team4Talent-verhaal van Daan en Diederich toch vooral ‘loon naar werken’ voor Johan Christen. De atleet van TV Arnhem was al twintig (!) keer in de top tien van een crossduathlon gefinished, maar had nog nooit gewonnen. Daar kwam nu verandering in. Daan Schouten had alle pech van de wereld (schoenen nog thuis laten liggen, lekke band), Diederik Scheltinga reed een stukje verkeerd. Als telt niet in de sport, dus master Johan Christen is de terechte winnaar. Stef Overmars stond tot zijn eigen verbazing als tweede aan de finishlijn, oud-voetballer Jan-Hendrik Oldenhave scoorde een verrassende derde plaats met daar weer achter hardfietsers Kay Blokdijk en Joris de Boer.
Andrea Deelstra wil nog altijd naar Tokyo
In Wierden dit voorjaar deed ze haar eerste crossduathlon, die ze prompt won. Maar in Groesbeek had Andrea Deelstra af te rekenen met een expert op dit gebied Linda van Vliet. Derde tussen de mannen kwam ze bij haar fiets aan. Vier minuten maar liefst moest Linda goed maken en er ook voor zorgen dat ze voldoende voorsprong had voor de slotrun. Ze fieste op het motorcircuit De Zeven Heuvelen 5,5 minuut harder dan Andrea, die de nationale marathonranglijst van 2019 aanvoert met een tijd van 2.31.29. En dat de Apeldoornse/Dwingelose hard kan lopen bewees ze opnieuw in de laatste kilometers toen ze tot op negen tellen van winnares Linda van Vliet naderde. Opvallend trouwens dat de streekfavoriete pas voor de tweede keer in haar loopbaan de thuiswedstrijd in Groesbeek won. De eerte keer was Linda het sterkst op het NK van 2013. Derde werd Fleur Kuipers. Daar had mogelijk Sophie van der Most kunnen staan, was ze niet verkeerd gereden op haar ATB. Schaatster Debbie Ammerlaan en Linda Wagenaar pakten de plaatsen vier en vijf. Het beste duo was Knot So Fast met Sjoerd van Heeren en Niek Versteege. De korte afstand ging naar kersverse papa Cesar Beilo. Diede Diederiks redde het zelfs op de geleende mountainbike van haar moeder. De crosstriathlonkampioene van Nederland was te sterk voor de concurrentie, aangevoerd door (what’s in a name) Manon Sterk.
Nog even over Andrea Deelstra. Ze heeft haar zinnen nog steeds gezet op de Spelen van Tokyo. Op 1 maart wil ze zich in dezelfde Japanse hoofdstad kwalificeren voor de Olympische marathon van augustus. In Berlijn slaagde ze er eerder dit jaar niet aan te voldoen aan de limiet. In dat opzicht is het best verrassend dat ze een enkele crossduathlon meepakt.
Stephan en Irene het beste op de borstelbanen van Gouda
We gaan nog even naar Gouda voor de wintertriathlon aldaar. Op de blauwe borstelbanen het langlaufen. Zaterdag 14 december was een herfstachtige dag. Regen, wind. Alleen het looponderdeel was redelijk te doen, maar zwaar was het wel. De winnaars van vorig jaar ontbraken. Daarmee leek iedereen een plaatsje op te schuiven. Langlaufspecialist Stephan van Eijk won voor wintertriathlonfanaat Martin Veenhuizen. De derde plaats ging naar Martell Demarteau. Voor 70-plusser Aart van de Breevaart, pr-man van de langlaufvereniging Gouda finishte als achtste. Aart ontdekte de sport op de lange latten pas op zijn 59e en is nu trainer bij de club. Opvallend was het aantal vrouwen: twee vorig jaar tegen zeven nu. Van hen was Irene Ittmann – gecoacht door man Machiel – de snelste. Vorig jaar was ze nog tweede, nu prima overwinning. Die klassering ging nu naar Mariette van Hoof en Sadie Zwikker kreeg brons. Vierde was langlauftrainer Petra de Bruin. Op de korte afstand wonnen Quinten Nauta en Marijke Harmsma. Beste duo’s waren Tri Team met Jan Boot en Wencke Kazemier en op de korte Team Cool met Albert Cool en Maike Kaizer. Een niet al te groot evenement wat toe was aan de tweede editie. Maar wel mooi om op de kalender te hebben.
Preview Hel: gaat Seppe voor een achtste?
Goed we gaan naar de zondag, 22 december. De dag van de Hel van Kasterlee. Op het moment van publiceren liggen de 250 deelnemers ongetwijfeld in hun campers al op één oor. Kasterlee is veel meer dan zo maar een duathlon, meer dan een zware, lange afstandsduathlon. Het is zonder meer de allerzwaarste duathlon ter wereld. Dat beweren de organisatoren, dat bevestigen de deelnemers.
Topfavoriet is natuurlijk zevenvoudig winnaar Seppe Odeyn. Hij neemt het op tegen onder meer Geert Lauryssen, Simon van Roy, Wouter Wuilmus, Kevin van Hoovels, Bart Borghs en debutant Tim Brydenbach.
De Nederlanders in de Hel zijn Martijn Schilte, Jefte de Bruin, Pieter Geerts, Marcel Peschier, Tibor Korozsi, Kenneth Alting, Kor Broers, Jos Willems, Guido Verschueren, Koos Rademaker, Richard Schrijver, Erik Kuijer, Henk Michiels, Lars Olsen, Ruud Vette, Jan Nauta, Tijn Seuntjens, Thom Rutten en twee vrouwen: Johanna Josten en Bianca van de Kieboom. Zeven van hen deden vorig jaar ook mee. Toen was Tijn op een 18e plaats beste Nederlander.
Nederlandse podiumplaatsen in de Hel
Scucesvol was Nederland in het verleden ook wel. Geke Venema in 2014, 2015 en 2016 respectievelijk twee keer tweede en derde. Jacomina Eijkelboom winnares in 2012, Ans Lammertink snelste in 2009 en Alieke Roosenboom-Griffioen winnares in 2006 en 2007. Slechts 1 Nederlandse man op het podium, wel meteen winst: Reuselaar Camille Hendrikx won in 2008. Wist je trouwens dat tussen 2002 en 2006 de Hel van Kasterlee mee deed in het Powerman Circuit? De enige crossduathlon, die dat voor elkaar kreeg.
Het damesveld is wat minder sterk, misschien wel door het verschil in hoogte van het prijzengeld. Iets wat eigenlijk niet meer in de sport zou moeten voorkomen. Sporthal Duineneind is om 6 uur zondagochtend open voor het afhalen van de startnummers. Om 8 uur is de start van eerste 15 kilometer lopen. Daarna volgen de vijf rondes mountainbiken oftewel 117,5 km. en tenslotte nog eens 30 kilometer lopen. De winnaar wordt rond half vier verwacht. De laatste atleet zal er in het donker rond 20 uur zijn. Maar donker is het niet op de laatste honderd meter. Dan openen immers de poorten van de Hel en treden de helden over het plankier de kolkende sporthal binnen naar de finish. We gaan het volgen.
