Jaaroverzichten 2019: nationale ranglijsten hele triathlons; Preview Asten; Vergeten races – WTJ 1403

ZATERDAG – Gisteren met de internationale ranglijsten op de hele afstand wel aangetoond dat het in de breedte steeds harder gaat op de 3,8/180/42-races. We kregen de vraag: hoe vaak is er onder de acht uur gefinisht bij de mannen en hoe vaak onder de negen uur bij de vrouwen. Hier komen de (uitgebreide) antwoorden:

149 keer dook een man onder de 8 uur, 9360 keer onder de 9 uur.

260 keer dook een vrouw onder de 9 uur, 4743 keer onder de 10 uur.

De verwachting is dat volgend seizoen de 10.000^e sub 9uur tijd bij de mannen en de 5000^e sub 10uur tijd bij de vrouwen te noteren valt.

 

Nederlandse triatleten op hele afstand

Na de internationale lijsten nu de nationale. Het besttijden overzicht op de Ironman/lange afstand. Het was geen buitengewoon snel jaar voor onze vaderlandse mannen op deze afstand. De beste tijd komt op naam van Erik-Simon Strijk, die bijna zijn pr uit 2017 verbeterde. Internationaal gaat het echter wel een heel stuk sneller. Op de all-time lijst staat de Almere-tijd van Erik-Simon op een 1241^e plaats. Tweede dit jaar pechvogel Evert Scheltinga, die vorig jaar nog de eerste drie plaatsen in beslag nam, Dirk Wijnalda is terug in de top drie. Beste nieuwkomer is Sven Strijk op een vijfde plaats. Broer Erik-Simon, Steff Overmars en Dirk Wijnalda zijn twee keer in de top 15 terug te vinden. In de breedte zijn de Nederlanders wel sneller dan vorig jaar toen er twaalf sub9 hrs-atleten waren, tegen nu zestien (de zestiende is Machiel Ittmann overigens, 8.59.26 uur en daarmee wereldwijd een van de snelste 50-jarigen).

Lees het als volgt: klassering, naam, eindtijd (wedstrijd), all-times klassering.

Top 15 Mannen Nationaal

1.Erik-Simon Strijk 8.21.28 (Almere, Ned) 1241^e

2.Evert Scheltinga 8.22.39 (Roth, Dui) 1369^e

3.Dirk Wijnalda 8.31.51 (Almere, Ned) 2478^e

4.Bas Diederen 8.34.59 (Frankfurt, Dui) 2948^e

5.Sven Strijk 8.35.09 (Almere, Ned) 2970^e

6.Erik-Simon Strijk 8.35.53 (Anhui, Chn) 3081^e

7.Tjardo Visser 8.41.12 (Almere, Ned) 4046^e

8.Michiel de Wilde 8.42.44 (Florida, Vst) 4332^e

9.Edwin Dasselaar 8.45.54 (Barcelona, Spa) 4989^e

10.Steff Overmars 8.48.51 (Barcelona, Spa) 5722^e

11.Steff Overmars 8.52.37 (Almere, Ned) 6723^e

12.Derk de Korver 8.52.54 (Hawaii, Vst) 6811^e

13.Dirk Wijnalda 8.53.11 (Frysman, Ned) 6914^e

14.Jacob Veenstra 8.53.18 (Almere, Ned) 6943^e

15.Henk Galenkamp 8.55.35 (Almere, Ned) 7712^e

 

Ze deed er maar eentje meer dit jaar, maar de 8.56.10 en Europese titel waren voldoende voor Yvonne van Vlerken om wederom (voor de twaalfde keer en achtste jaar op rij!) de nationale ranglijst aan te voeren. Haar zestiende tijd onder de negen uur is een absoluut wereldrecord natuurlijk. Daar geen misverstand over. Vorig jaar vulde Yvonne in haar eentje de top drie, nu staan daar Els Visser en Lenny Ramsey bij. Els staat drie keer in de top 15, Lenny twee keer.

 

Top 15 Vrouwen Nationaal

1.Yvonne van Vlerken 8.56.10 (Almere, Ned) 173^e

2.Els Visser 9.07.49 (Roth, Dui) 460e

3.Lenny Ramsey 9.09.14 (Cozumel, Mex) 516^e

4.Sarissa de Vries 9.12.29 (Almere, Ned) 643^e

5.Els Visser 9.14.29 (Cairns, Aus) 745^e

6.Miriam van Reijen 9.18.40 (Almere, Ned) 924^e

7.Els Visser 9.18.42 (Hawaii, Vst) 926^e

8.Pleuni Hooijman 9.21.44 (Kopenhagen, Den) 1098^e

9.Lenny Ramsey 9.27.16 (Chattanooga, Vst) 1439^e

10.Tessa Kortekaas 9.43.20 (Langkawi, Mas) 2753^e

11.Ilona Eversdijk 9.43.24 (Almere, Ned) 2757^e

12.Janien Lubben 9.50.35 (Almere, Ned) 3561^e

13.Julia de Leeuw 9.50.56 (Almere, Ned) 3603^e

14.Trudy Veenstra 9.59.19 (Almere, Ned) 4647^e

15.Esther Meijer 10.03.04 (Almere, Ned) 4958e

 

Zoals gisteren vermeld kwam Leanne Fanoy uit voor de Verenigde Arabische Emiraten tijdens de Ironman Cozumel, waar ze na 9.32.16 uur binnen kwam.

 

Preview crossduathlon Asten

Dat we de nationale puntenlijsten nog niet kunnen presenteren, komt omdat er nog een laatste wedstrijd te gaan is. Drie dagen voor de jaarwisseling kondigt zich immers de nieuwe crossduathlon van Asten aan. Of moeten we zeggen: het nieuwste speeltje van Sanne van Paassen. De voormalig topper uit het veldrijden heeft zich gestort op de organisatie van deze crossduathlon.

Asten was in de jaren negentig strijdtoneel van een wegtriathlon, uitmondend in het NK Olympische afstand in 1994. Daarna was het over en uit. Op hetzelfde vakantiepark Oostappen Prinsenmeer als toen het NK wordt nu in de omliggende bossen deze crossduathlon afgewerkt. Hoeben Installaties is de hoofdsponsor van dit als laagdrempelig bedoelde evenement. De slogans voor de crossduathlon zijn niet voor niets: daag jezelf uit, zoek je grens op en verbreek je record. De lange afstand (7/19,5/3,5) gaat om 10 uur van start, de korte om 13 uur. Het parcours voert rondom de recreatieplas Prinsenmeer en door de Oostappense Heide. Dat is voor de niet-ingewijden: Brabantse Peel. Naast de sportieve prestaties hechten de organisatoren Sanne, Bastin, Ton, Hans, Rob en Rick ook grote waarde aan het entertainment-gedeelte. Daarom is er een groot podium waar vanaf 12.15 uur de band Millennium het tweede decennium muzikaal zal uitluiden.

Enkele favorieten zijn zondag: Arie de Jong, Juul van de Kruijs, Kenny Kleijsen, Floor van den Brand en op de sprint Willemijn Fuite. Bij de teams op de ATB de bekende cross-country eliminator Jeroen van Eck, die samen met veldloper Mark van der Kessel.

Vergeten uitslagen: Evergreen Endurance met Petra Bilthof

Zo tegen het einde van het jaar, bij het opmaken van de balans, komen we altijd nog een paar ‘vergeten wedstrijden’ tegen. Zo hadden we de derde editie van de Evergreen Endurance 226 nog niet gehad. Plaats van handeling: Franse Alpen met nota ben een stuk Mont Blanc in het parcours verwerkt. Geen wonder dat de winnaar over deze hele er ruim 16 uur over deed. Het was de Fransman Jeremy Gaillard, die in 16.25.40 uur won en daarmee landgenoten Simon Carrière en Jeremie Logut klop gaf. Winnares was de Française met de ‘smakelijke’ naam Lucie Croissant. Snelste in 19.02.14 uur. En – niet onbelangrijk – twee Nederlandse finishers, die ’s ochtends vroeg na ruim een dag sporten de finish op een van de Alpentoppen bereikten: Petra Bilthof finishte als vierde in 26.13.16 uur, ruim een uur later volgde Linda Schonewille als vijfde vrouw in 27.30.45 uur. Lijkt ons zware race.

Dat kan Petra Bilthof beamen. De triatlete uit het Gelderse Lent zegt dat zwemmen in steenkoud water was en het lopen vooral nachtwerk was. ,,Twee keer een lange steile klim. De Mont Blanc inderdaad, maar niet helemaal op hoor. Heel gaaf om ’s ochtends het dorp weer in te rennen, berg af.’’

Karin Sloove won in juni onbekende hele in Spanje

Nog een hele triathlon waar we niet bij stil stonden, is de Spaanse Pirene Extreme. Met 27 starters weliswaar een kleine bergwedstrijd, maar toch met een Nederlandse overwinning. En dat mag natuurlijk niet onbelicht blijven. Het koppel Onno de Boer en Karin Sloove is steeds op zoek naar juist ‘die andere lange afstandswedstrijd, waar niemand ooit van gehoord heeft’. Zo kwamen ze in 2017 al terecht in het Spaanse Cellers-Moli Fornols voor de eerste editie. Toen won Karin al en liep ze samen met de als zesde gefinishte Onno in 17.41.01 uur over de meet. De wedstrijd was toen eind juli en het was snikheet. Vorig jaar ontbrak het tweetal op het appel, maar dit seizoen – nu op de eerste junidag toen we allen op het EK Weert waren – togen Onno en Karin opnieuw naar de Spaanse Pyreneeën. Het werd voor Karin wederom een groot succes: dik een uur sneller en een tweede zege. Na 16.30.05 stopte de klok, daarmee bleef ze de Tsjechische Alena Vratna dik twee uur voor. Onno kwam tot een vierde plaats in een prima 14.47.16 uur. De winnaar was de Spanjaard Rafael Espinar in 13.12.52, Juan Martinez haalde zilver in 13.47 en de Oekraïner Mikhailo Boiko brons in 14.12.

Strongman

De laatste twee uit een rijtje ‘vergeten’. De Strongman Japan. Duurt altijd erg lang voor de Japanners hun uitslagen publiceren (hopelijk is dat in Tokyo volgend jaar niet het geval). Bovendien alles in Japanse tekens. De Strongman is geen hele, want het fietsen is 150 kilometer. Dubbele Japanse winst: Kaito Tohara en Naomi Washizu (die later dit seizoen nog achter Tessa derde werd in IM Malaysia). Geen Nederlandse Strongmannen dit keer. Van de Challenge Riccione begin mei hadden we wel de top 20-klasseringen van Marion Tuin en Berber Bergsma genoemd, maar niet de prima vierde plaats bij de F40 van Inez Stärk, 37^e in totaal bij de vrouwen. Bij deze alsnog!