Martin in Azië voor Wintertri en Muskathlon; Team Noah; Remo 5e op Winter Spelen – WTJ  1420

WOENSDAG – Amper het jaar begonnen of we hebben al een ‘vergeten uitslag’. Toch was het de seizoensopener van de wereldtriathlonbond ITU. We hebben het over de Winter Triathlon World Cup in het Chinese Harbin. Nota bene met een Nederlandse deelnemer, sterker nog onze Trikipedia-wintertriathlonkampioen Martin Veenhuizen.

Harbin is dé wintersportstad van China

Harbin is een miljoenenstad in Mantsjoerijen, het noordoosten van China. De stad heeft veel ervaring met grote sportevenementen. Zo waren er in 1996 de Aziatische Winterspelen en in 2009 de Winteruniversiade. In zowel 2014 als 2018 was Harbin kandidaat voor de organisatie van de Olympische Winterspelen. Spelen die uiteindelijk in Sotchi en Pyeongchang werden gehoudn. Ook voor de Olympische Jeugdwinterspelen kwam Harbin in 2012 in aanmerking. Het WK ijshockey, shorttrack en wereldbekers schaatsen waren win de Chinese stad. De stad is bovendien wereldberoemd om haar festival met sneeuw- en ijssculpturen, waar jaarlijks duizenden toeristen op afkomen. De temperaturen liggen in deze maanden dik onder nul. Ooit was het in januari -38 graden. Meer dan vier graden plus wordt het in de eerste maand van het jaar nooit. Op de wedstrijddag: -16.

In dat hele kader past ook de eerste Aziatische wintertriathlon ooit. Het was op 4 januari dat 55 wintertriatleten de primeur beleefden. Onder hen een sterke delegatie Russen met multikampioen Pavel Andreev voorop. Met Italianen ook, Noren, Spanjaarden, veel Chinezen en…1 Nederlander. De opdracht: 7 kilometer lopen, 12,5 kilometer ATBen en 10,6 kilometer langlaufen.  De wedstrijden werden gedomineerd door de Russen. Zowel bij de mannen als bij de vrouwen bezetten zij het volledige podium. Bij de mannen zelfs de complete top 5. Zesvoudig wereldkampioen Pavel Andreev stelde bij het langlaufen orde op zaken en won. Evgeni Evgrafov was de snelste ATB en werd twaalf seconden later tweede. Het brons ging naar Pavel Yakimov, waarna als vierde de rapste sneeuwloper Dmitriy Bregeda volgde.

Martin Veenhuizen 16^e in topveld World Cup wintertriathlon

Hoe verging het Martin? Als zeventiende kwam de sportieve Drent bij zijn ATB aan op vijf minuten van de koploper. Hij verloor jammerlijk nog een paar plaatsjes bij het mountainbiken, waar hij de 18^e tijd liet noteren. Het langlaufen – bij ons weinig gebruikelijk in de wedstrijden nog – legde de Tynaarloër als 18^e af. Eindresultaat: een zestiende plaats op 35 minuten van de ongekroonde tsaar Pavel Andreev. Het gat met de Chinese nummer 15 was ook te groot: liefst elf minuten. Martin was samen met zij vrouw Irma naar China afgereisd. Hij doet hier zijn verhaal.

 

,,Het was op zijn zachtst gezegd een SUPER ERVARING. Ik heb veel gezien en veel geleerd. Het was in Harbin enorm koud, dus heel andere condities dan in Nederland. Ik was niet snel genoeg op een gehuurde fiets en ook de leenski’s bij het langlaufen waren erg in mijn nadeel. Leerpunt is dus: echt wel eigen materiaal meenemen voortaan. Maar gezien de omstandigheden, was finishten al heel wat. Qua cultuur en sportbeleving is er m.i. nog veel te winnen. Ze organiseren een complete World Cup voor 55 deelnemers en ongeveer 150 agegroupers. Er staat dan weinig jeugd en/of ouders toe te kijken, da’s een gemiste kans. Het was vorig jaar in Quebec wel anders. Zesduizend (!) deelnemers over twee weken verspreid.’’

Drie onderdelen op zelfde bevroren rivier

De drie onderdelen waren alle drie op de bevroren rivier. De vrouwenrace werd gewonnen door de zeer talenvolle Daria Rogozina, eveneens wereldkampioene en nog U23. Haar landgenotes Yulia Surikova en Svetlana Skolova bleven voor de podiumplaatsen nog redelijk dicht bij elkaar. Op nummer vier de eerste Oostenrijkse Romana Slavinec was het even wachten.

Terwijl de wintertriatleten inmiddels overgevlogen zijn naar Europa voor het WK in het Italiaanse Asiago over enkele weken, vlogen Martin en Irma Veenhuizen door naar de Filipijnen. ,,Nee niet om een wintertriathlon te doen. We gingen sowieso van -16 graden naar plus 24 graden!’’

Martin is voor het project Muskathlon in de Aziatische archipel. ,,Ik ben een pre scout als coach aan het doen voor de evenementen in oktober 2020. Wist je dat liefst 85 Nederlanders mee gaan doen aan de hele of halve triathlon op de Filipijnen. Dus er valt heel wat te scouten. Verder zit er het er allemaal goed uit en we sluiten met Muskathlon aan bij het armoedeproject Compassion.’’

Muskathlon, wat houdt het in?

Dat vraagt enige toelichting, want het fenomeen Muskathlon bestaat weliswaar al sinds 2015, maar is op Trikipedia nog nooit aan de orde gekomen. Het is een bijzondere uitdaging in landen waar Compassion actief is. Tijdens de reis van ruim een week, leveren de deelnemers 1 dag een uitdagende, sportieve prestatie. Dat kan wandelen, hardlopen, mountainbiken of zelfs triathlon zijn. In het jaar voorafgaand aan deelname, zamelt iedere deelnemer 10.000 euro bijeen voor het werk van Compassion. Dat is een internationale, christelijke kindsponsororganisatie, die werkt voor kinderen in armoede via de lokale kerk.

Meedoen aan de Muskathlon is meer dan het werven van fondsen en een sportieve uitdaging. Tijdens de reis kijk je armoede recht in het gezicht. De deelnemers bezoeken bijvoorbeeld een sloppenwijk of greenhoeve. Je heeft daarmee een stem aan kinderen, die leven in extreme armoede. Deelnemer Mark kwam terug en zei: het is een soort levensreis in acht dagen. Van prachtige hoogtepunten en hoop, naar immense dieptepunten met verdriet en bewogenheid.

De raceweek op de Filipijnen is van 15 tot 24 oktober. In andere landen als Oeganda, Zuid-Korea, Ghana, Indonesië, Roemenië, Irak, Tanzania en Israël zijn ook Muskathlons, maar daar enkel wandelen, hardlopen en/of fietsen.

Team Noah doet mee op de halve triathlon Filipijnen

Onder de 85 Nederlandse kanjers, die dus eerst 10.000 euro inzamelen en dan ook de reis nog betalen, zit een heel bijzonder duo. Het Team Noah Brethouwer, vorig jaar nog lekker op dreef in de triathlon Almere, gaat het avontuur ook aan. ,,Almere was de grootste uitdaging voor mij’’ laat Noah weten op zijn Facebook-pagina. ,,Het was afzien, maar als team hebben we het gehaald. Dat is hier alle liefde en goede medische zorg krijg, deed ons beseffen dat dat niet overal zo was. Samen met mijn ouders kwamen we bij Compassion terecht en zagen dat kinderen in andere landen weggestopt worden omdat ze een handicap hebben.’’

De keuze was gemaakt. Noah gaat in oktober samen met zijn ouders naar de Filipijnen om daar – met pa Robert – mee te doen aan de halve triathlon. Noah heeft naast het volbrengen van zijn tweede halve triathlon een duidelijke missie: ,,Ik wil de kinderen daar laten zien dat je ondanks een handicap kan sporten en mee mag doen.’’

Binnenkort brengen we Noah’s verhaal veel uitvoeriger. We gaan het team bovendien volgen op weg naar de Filipijnen. En: we gaan er voor zorgen dat er zoveel mogelijk geld binnen komt, door het overal aan de grote klok te hangen.  Waar maak je immers mee dat een gehandicapte jongen zoals Noah, met een wilskracht van hier tot Tokyo, zich gaat inzetten voor kinderen, die mogelijkerwijs hetzelfde mankeren, maar niet kunnen/mogen doen wat Noah doet. ,,Wij geloven dat ieder kind een meesterwerk is’’ aldus de Lighthouse Sports Foundation (initiatief van de Brethouwers). Doneren kan vanaf heden op de website van The Lighthouse. Giften kunnen overgemaakt worden op rekeningnummers: NL39 RABO 0112358624 of voor het buitenland: BIC RABONL2U t.n.v. The Lighthouse Sports Foundation onder vermelding van team Noah. Doen hoor!

Terug naar deze winter, die wellicht opnieuw geen Elfstedentocht oplevert. Wel het prachtige boek Ijsmeesters, wat vandaag op onze redactie binnenviel. En de Dag van de Elfstedentocht, voortaan jaarlijks op 15 januari. Toch een beetje om de herinnering levend te houden, want ja….waar blijft ie?

Voormalig wintertriathlonkampioen Remo vijfde op de Olympische Winterspelen

Schaatsen kan op de ijsbanen of in koude oorden. Het gebeurt ook volop tijdens de Jeugd Olympische Winterspelen in Lausanne. Op de derde dag kwam schaatser Remo Slotegraaf in actie. Hij eindigde als 17^e op de 500 meter, maar de dag erna kwam de 1500 meter en die ligt de voormalig junioren wintertriathlonkampioen van Nederland toch beter. Hij bleef nipt buiten het podium op een vijfde plaats. Olympisch diploma dus voor Remo. Klasse.