Een nieuw fenomeen: de Professional Triathlon Organisation – WTJ 1426

DONDERDAG – Wat vindt Trikipedia eigenlijk van de betrekkelijk nieuwe organisatie Professional Triathlon Organisation (PTO)? Die vraag kregen we afgelopen week een paar keer voorgeschoteld, zelfs al voordat we überhaupt van deze nieuwe club gehoord hadden. Nou ja, eigenlijk heel simpel: onze sport groeit, de commercie groeit mee en het zijn de atleten, die na jaren sappelen eindelijk loon naar werken krijgen.

Uit sommige reacties op social media straalt bij alles rondom PTO enige afgunst. The Collins Cup met een prijzenpot van 2 miljoen dollar. Daar slaat de gemiddelde triathlonliefhebber steil van achterover. Maar zet het eens af tegen andere sporten. Het WK darts met een prijzenpot van 2,9 miljoen euro. Het Wimbledon tennistoernooi met 45 miljoen euro in kas. Dus laten we nou niet te hard roepen dat die selecte groep van hardwerkende triatleten, die zich gedurende enkele uren ten volle moeten geven daar te veel mee verdienen. Het is nog steeds een schrijntje vergeleken bij veel andere takken van sport.

Samorin

Zichtbaar voor de buitenwereld wordt PTO dus op 30 mei als daags voorafgaand aan The Championship Samorin de strijd om The Collins Cup wordt gehouden. Drie teams nemen het tegen elkaar op: de Amerikanen versus de Europeanen versus de Internationals (van de andere continenten). Zes mannen en zes vrouwen vormen een team. Er is een wereldwijd Ranking Systeem waar  PTO mee begonnen is. Dat vormt de basis voor de teamleden. Teamcaptains als Dave Scott, Norman Stadler, Chrissie Wellington, Craig Alexander, Erin Baker, Karen Smyers, Lisa Bentley en Simon Whitfield staan klaar om hun teams richting overwinning te stuwen. Om jullie een idee te geven in hun triathlonverleden. Genoemde acht namen zijn samen goed voor 18 wereldtitels Ironman op Hawaii, ze wonnen 59 Ironmans en twee Challenge Roth-edities. En Simon Whitfield maakte zich uiteraard onsterfelijk als eerste Olympisch winnaar in Sydney 2000.

Collins Cup

De format van de Collins Cup schijnt vergelijkbaar te zijn met de mondiale golfcompetities: het zogeheten 1 tegen 1 model. Twaalf triathlons met steeds korte rustpauzes. Een puntentelling voor wat betreft het aantal zeges bepaalt straks welk van de drie continentale teams de winst pakt en dus ook de grootste ruif mag doen in de prijzenpot. Dat man tegen man-gevecht (of vrouw tegen vrouw) brengt nog wat twijfels bij ons. Triathlon was bij uitstek een massa-sport waar de zwoegende recreant op dezelfde startrij aan de waterkant klaar stond als een Rob Barel, Gregor Stam en Axel Koenders. Voor die drie was het genoegdoening dat ze vier-, vijfhonderd man achter zich lieten. Voor Jan Recreant was het geweldig om de schade op genoemd trio tot een minimum te beperken. Nu gaan twee topatleten met elkaar in duel, maar maakt het ook kijkwaardiger? Samorin is een gigantisch sportcomplex (hippische sport bijvoorbeeld) waar het publiek als het ware in het niet valt bij de enorme oppervlakte. De Challenge Family is inmiddels kind aan huis op x-bionic sphere, maar het lijkt een sportcomplex op zich, waar de gemiddelde Slovaak niet zo veel mee op heeft. Als het dit jaar anders uitpakt met de grote meneren en mevrouwen uit de sport, dan zijn wij de eersten die dat toejuichen. Tv en livestream brengen de duels ongetwijfeld prachtig in beeld, maar we wachten toch even 30 mei af om te zien hoe zo’n volstrekt nieuw concept uitpakt. Voor atleten, voor de organisatie, voor de PTO. Maar ook voor de ambiance, de toeschouwers, de beleving, de kijksport in z’n algemeen. Spannend is het in elk geval en dat kunnen we zeggen van elke innovatie.

Sam Renouf

PTO is goed georganiseerd. CEO is de Brit Sam Renouf, voormalig triatleet en commentator bij de Olympische triathlon van Londen. Directeur is Charles Adamo en ook Jennifer Nimmo en Zibi Szlufcik (voormalig CEO Challenge Family, voorganger van Jort Vlam) maken deel uit van de Business Board. Topatleten als Rachel Joyce, Tim O’Donnell, Mirinda Carfrae, Dylan McNeice, Sarah Piampiano, Scott Defilippis en Meredith Kessler maken deel uit van de Athlete Board.

Els Visser best geplaatste

Er is dus al een ranking. Daar zijn we als lijstjesfreaks van Trikipedia altijd bijzonder in geïnteresseerd. De vrouwenranking wordt aangevoerd door Daniela Ryf voor Lucy Charles en Sarah Crowley. Els Visser staat op een 38^e plaats, Lenny Ramsey op een 76^e. Bij de mannen bestaat de top drie uit Jan Frodeno, Alistair Brownlee en Sebastian Kienle. Helaas in de top 100 geen enkele Nederlander. De Belgen doen het beter (iets wat we wel wisten): 14^e Pieter Heemeryck, 16^e Bart Aernouts en 40^e Frederik van Lierde. En, om het rijtje compleet te maken, zelfs vier vrouwen: 39^e Alexandra Tondeur, 75^e Katrien Verstuyft, 77^e Tine Deckers en 87^e Sara van de Vel.

Puntentelling, werkwijze en uitkering van dollars laten we in dit stadium even aan de experts over. Wij volstaan met welkom heten van de Professional Triathlon Organisation. Els Visser was volgens haar social media berichten alvast erg enthousiast. Dan worden wij het vanzelf ook. Nog een laatste verzoekje aan alle PTO-betrokkenen: kom ook en bloc naar Nederland. Voor bijvoorbeeld het WK Multisports Almere. Of, zodra de banden met Ironman/WTC zijn aangehaald: de 70.3 Ironman West-Friesland. Maar een kleinere wedstrijd mag ook hoor. Al is het maar ter promotie van onze mooie sport!

Een jaar geleden al deed PTO eerste pogingen om de Collins Cup op poten te zetten. Dat liep toen nog spaak. Wij dachten bij de Collins Cup aan iets heel anders trouwens….