Pien Keulstra; boek Harm Kuper wintertri Assen; Michael Moritz; Helen Jenkins; Kees Koolen – WTJ 1431

WOENSDAG – Het kan in deze maanden niet anders of we hebben veel ‘winters’ nieuws. Ook al hoeven de schaatsen voor natuurijs wederom niet uit het vet. Misschien wel daarom is het jaarlijks drukker en drukker op de Weissensee. Ook vandaag tijdens de KPN Grand Prix, 3e Alternatieve Elfstedentocht. Nu zijn er veel Elfstedentochten in twee weken Weissensee, maar dit was een belangrijke. Gewonnen door Frank Vreugdenhil en Mart Bruggink eindigde tiende, Rienk Engele (zoon van John) 41e en de vrouwenwedstrijd over 200 kilometer werd gewonnen door Laura van Ramshorst. Landskampioene triathlon 2015, Pien Keulstra, gaf halverwege de monstertocht op.

Weissensee, waar Pien weer opbloeit

Collega Ralph Blijlevens (AD Tubantia) is mee naar de Weissensee, maakt dagelijks een blog en schaatst ook mee. Hij interviewt uiteraard ook de schaatstoppers en gisteren was dat met Pien Keulstra. Onder de kop ‘Keulstra straalt weer’ tekende hij een mooi verhaal op van ‘een vrolijke jonge vrouwe van 26’. De schrijver gaat terug naar het weekeinde van Piens achttiende verjaardag, toen ze als jongste Nederlander nationaal schaatskampioen 3 en 5 kilometer werd. Een grote toekomst op het ijs lag in het verschiet. In Ralphs verhaal: ,,Een nieuwe ijskoningin leek opgestaan’’. Het pakte anders uit, zoals wij allen weten. ,,…Ze was triathlons gaan doen, waarin ze ook een Nederlandse titel behaalde….’’

 

Ruim acht jaar na haar stormachtige entree stapt Keulstra de bevroren Weissensee op. ,,Dit is prachtig. Schaatsen zoals schaatsen moet zijn.’’ Over de moeilijke jaren zegt ze: ,,Ik heb jaren met een trauma rondgelopen, was overtraind en zat erg met mezelf in de knoop.’’ Ze was een tiener zonder zelfvertrouwen en dat heeft – zonder dat het in dit artikel staat – doorgewerkt in de jaren dat ze net als haar ouders Jos Keulstra en Brigit Landewe en broers Ynze en Hasse aan triathlon deed. ,,Ik heb er nog last van bijvoorbeeld tijdens mijn werk.’’ Pien loopt stage als student Social Work in Enschede. Over haar toekomst, zegt ze heel graag de NK 5 en 10 kilometer nog eens te willen schaatsen. De eerste keer terug op Thialf kreeg ze pijn in de buik, maar dat zal inmiddels wel over zijn. Voor triathlons is ze ook niet verloren, want in een eerder interview met Trikipedia liet Pien al doorschemeren op de lange termijn nog ooit een hele te willen doen. Zolang ze maar het plezier behoudt, liggen de sportieve uitdagingen voor het uitkiezen.

Boek wintertriathlon Assen

Nog meer winterplezier, ook al is het dan 10 graden boven nul. Geruime tijd geleden berichtten we hier al dat atleet Harm Kuper bezig was een boek te maken over de wintertriathlon van Assen. Harm heeft het altijd betreurd dat deze Drentse klassieker van de kalender verdween. Om de herinnering aan deze eerste en lange tijd grootste wintertriathlon levend te houden werkte hij twee jaar aan het boek. Nu is het klaar. Historisch overzicht, interviews met de winnaars, leuke feitjes. Kortom alles is straks terug te vinden in ‘De Wintertriathlon van Assen van 1984-2015’. Harms boek wordt gepresenteerd op 22 februari ’s middags om 14.30 uur in café-restaurant De Aanleg aan de Asserstraat 63 te Rolde, Drenthe. De presentatie wordt verzorgd door de Stichting Wintertriathlon Assen en uiteraard is Trikipedia daarbij. Het zal waarschijnlijk niet bij dit ene triathlonboek blijven dit jaar.

Challenge naar Montenegro

Terug naar ‘warmer’ nieuws. De Challenge Family heeft er weer een wedstrijd (en een land bij). De race in Budva Montenegro ging al eens door onder het Ocean Lava-label en stapt nu in het Challenge-circuit. Onze Almeerse vrienden hebben dus ook op 4 oktober een wedstrijd te bezoeken. Het is een week voor Hawaii en tegelijkertijd met Ironman Barcelona. Maar gezien de fikse prijzenpot waar Challenge aan het eind van het seizoen de topatleten verblijd, kan het startveld op deze halve tegen het prachtige Montenegraanse decor best wel eens sterk worden.

Michael Moritz en de Collins Cup

Over geld gesproken. De vele dollars/euro’s die gestopt zijn in de Professional Triathlon Organisation komen van Welshman sir Michael Moritz. Het vermogen van de 65-jarige Brit wordt geschat op 3,7 miljard dollar. Hij is voormalig journalist (er is dus nog hoop voor ons…) bij Times Magazine en werd in de jaren tachtig benaderd door Steve Jobs een boek te schrijven over Apple, getiteld The Little Kingdom. Later behoorde hij tot de directie van Google. Moritz’ ouders zijn van Joodse komaf. Ze vluchtten uit Nazi-Duitsland en bouwden een nieuw leven op in Wales. Hij is getrouwd met romanschrijfster Harriet Heyman. Al jaren schenken ze vanuit hun organisatie Crankstart aan goede doelen, maar nog niet eerder was dat in sport.  In 2013 werd hij door koningin Elisabeth geridderd.

Een bijzondere man, die – gelukkig voor ons – voor triathlon kiest. En er ook een visie op loslaat. Hij gelooft in het format zoals dat in Samorin met de Collins Cup wordt gelanceerd, hecht grote waarde aan gelijke prijzenverdeling tussen mannen en vrouwen en is betrokken bij de sportontwikkeling en ondersteuning van triatleten, die tegen de top aanhikken maar nog niet rond kunnen komen van hun sport. Dat alles maakt Sir Michael Moritz meer dan waardevol. Het zou mooi zijn als hij dit jaar bijvoorbeeld ook het WK Multisports in Almere bezoekt. Wie weet.

Hadden we trouwens de bijzondere coaches van de Collins Cup al eens vermeld? Het Amerikaanse team wordt aangevoerd door Mark Allen en Karen Smyers, het Europese door Norman Stadler en Chrissie Wellington en de Internationals door Craig Alexander, Simon Whitfield, Erin Baker en Lisa Bentley. Alleen al daarom wordt het die 30e mei een bijzondere dag.

Ai Ueda in ITU Board

Ander nieuws: Ai Ueda, de sympathieke Japanse triatlete en vrijwel zeker voor eigen publiek deelneemster aan de Spelen van Tokyo, gaat vanaf deze maand deel uitmaken van het ITU Executive Board. Ai is de tweede triatlete, die in het EB komt. Eerder werd ook de Hongaar Tamas Toth al benoemd. Ai zat eerder samen met onder andere Rachel Klamer (met wie ze vele duels uitvocht) in de Atletencommissie van de ITU.

Helen Jenkins returns in Dubai

Nog zo’n toptriatlete, maar dan eentje die we sinds 2016 niet meer in wedstrijdverband hebben gezien. Helen Jenkins. De Britse beëindigde haar imposante carrière in Cozumel bij de Grand Final WK, waar ze net buiten het podium viel. Kort daarvoor was ze op de Spelen van Rio 19e geworden. Het was haar derde Olympische deelname. Daarvoor werd ze 21e in Beijing en voor eigen publiek, vijfde in London. Haar grootste succes boekte ze in 2008 toen ze in Vancouver de wereldtitel behaalde. Het was de laatste keer dat in 1 race het WK werd beslecht. Daarna stapte de ITU over op de World Triathlon Series, waarvan Helen er ook drie won. In Nederland kennen we haar slechts van 1 wedstrijd: de ETU-Cup Zundert van 2005. Maar die won ze dan ook. Het was de laatste internationale race in Zundert. Nu – vier jaar na haar eerste sportpensioen – keert de pas 35-jarige Helen Jenkins terug in competitie en wel in de 70.3 Ironman van Dubai op vrijdag 7 februari. Heln Jenkins-Tucker is getrouwd met voormalig toptriatleet Marc Jenkins tevens haar coach.

 

Israman vrijdag

De vrijdagwedstrijden zijn toch wel in tel, want morgen 31 januari is het tijd voor de Israman. Van Nederlandse zijde doen Erik-Simon Strijk, Maarten van Kooij, Wouter Gerritsen, Daniel Claessen, Dovi Arad en Amos Dvash mee. Morgen meer over deze interessante wedstrijd, die altijd weer Nederlanders blijft trekken. Bovendien is onze Jerry Kenbeek ter plaatse voor een paar flitsende woestijnreportages.

Dakar, Kees Koolen en triathlon

Over woestijn gesproken. De roemruchte Dakar-rally is weer ten einde. Twee slachtoffers vielen te betreuren waaronder de Nederlandse motorcoureur Edwin Straver. Het was de derde Nederlander en het 41e (!) slachtoffer in totaal in deze toch wel bizarre beproeving. Kees Koolen (zeg maar de Nederlandse Michael Moritz) deed ook weer mee, dit keer samen met Jurgen van den Goorbergh. Beiden zeer ervaren motorsporters uit Brabant. Opvallend is dat zowel Kees als Jurgen ook een duursportverleden hebben. Jurgen als hardloper (deed aantal keren de Vlietloop in mijn dorp) en Kees als fanatiek triatleet en hardloper. In een van de weinige interviews, die de oprichter van Booking.com en Uber gaf blikte hij terug op zijn jonge jaren. ,,Na de havo kwam de hts. Ik sportte veel en heel graag, deed de triatlon, liep 15 kilometer in 46 minuten. Sporten, werken en de wereld in, zo zag ik mijn leven voor me. In het vierde jaar stond ik er beroerd voor. Gemiddeld een 3 of zo. Blijf jij de rest van het jaar maar thuis, dat wordt niks meer.’’ Na de Holland Triathlon Almere van 1987 (11.49.24 uur) botste Kees Koolen onderweg met zijn fiets frontaal op een dronken automobilist. Zijn knie verbrijzelde. ,,Vlak voor de operatie, zie de chirurg dat het niet doorging. Hij kon mijn knie niet meer repareren. Ik moest mij erop instellen dat ik nooit meer zou sporten.’’ Koolen – geboren in Bergeijk, woonachtig in Vorden – ontdekte toen dat hij extreem goed tegen tegenslagen kan. Kapotte knie of niet, extreme sporten doet Kees nog steeds.

 

 

 

 

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.