Kapelle voor Arno en Lotte; Norg voor Arie en Christina; Yvette 3e; WK Veldrijden ; in gesprek met Shirin – WTJ 1433

ZONDAG – Het is 02-02-2020 (en straks ook nog 20.20 uur of ziets). Voor mensen, die van bijzondere cijfercombinaties houden een bijzonder moment dus. Voor de veldritsport was het ook een bijzondere zondag, bijzondere weekend eigenlijk. Het WK in Zwitserland leek wel op schaatsen, zo veel Nederlands eremetaal werd er behaald. Maar eerst even onze eigen wedstrijdjes.

Zwemloop Kapelle voor de zuiderburen

De eerste zwemloop van het seizoen in het Zeeuwse Kapelle. Gewonnen door twee Vlaamse specialisten: Arno Lambrecht en Lotte de Vet. Twee jaar terug deden ze dat in dezelfde wedstrijd ook al. Waar onze zuiderburen dus vaak het nakijken hadden op het WK veldrijden, waren ze in Kapelle wel superieur. Arno, atleet uit Kuurne, had nauwelijks tegenstand bij de mannen. Dat had anders kunnen uitpakken als zowel Christ Steenbakker als Sander de Bart niet verkeerd gelopen waren en bijna een kilometer te veel moesten rennen. Van Christ zou je dat niet verwachten.
Als telt niet, dus na Arno volgde vier minuten later Sander d’Hont, weer een minuut verder kwam Sander de Bart toch als derde binnen. Hawaii-ganger Gert van der Vinden finishte als zesde en beste master. Lotte de Vet had ook een makkelijke race. Annelotte van Dieren uit Dordrecht mocht vijf minuten later het zilver opstrijken. En tien minuten was het verschil liefst op nummer drie: Linda Vink uit Axel. Beste duo waren de broers Jort en Jan Glerum uit Kapelle. Voor eigen publiek(je) wonnen ze de zwemloop, Mark Schouten en Tim van Wemeldinge deden het op de halve afstand het beste als duo.
Ook daar waren individuele races. De spanning was op de 500/5 groter dan op de lange. Rens van Beek uit Elst is een groot talent. Hij kreeg de Belg Steven Eyckmans weliswaar op de hielen, maar hield stand. Sem Lazaroms uit Oud Gastel eindigde als derde. Sems plaatsgenote Roos Englebert deed het prima met een tweede plaats achter de Vlaamse favoriete Hasse Fleerackers. Esther de Koning finishte derde. Op de 250/2,5 en 100/1, de kortste afstanden dus waren de vier winnaars: Noud Dammer, Sophie van de Waart, Preben Fleerackers en Celine Vrints. De eerste zwemloop trok bijna 100 deelnemers.

Winst Cross RBR Norg voor achtste keer naar Arie de Jong

Zondagmorgen de cross run-bike-run van Norg dan. Torenhoog favoriet Arie de Jong maakte het opnieuw waar. Voor de achtste (!) keer al won de dunbehaarde Fries deze wedstrijd: een absoluut record. Beste vrouw was Christina Draijer, die eerder al in Nijverdal de beste was. Nu klopte ze meervoudig Norg-winnares Trudy Veenstra.
Na het lopen was Gerrit Pijpker als eerste bij zijn ATB. Raimond van der Boom en Frank Janssen begonnen kort daarna aan het mountainbiken over de Langeloër Duinen, als vierde was daar Arie de Jong, maar hij reed wel iedereen de vernieling in. In het slotstukkie lopen kon de voormalig nationaal kampioen weinig meer gebeuren. Raimond van der Boom volgde precies een minuut later en Ferdinand Oldeman had zijn eerste podiumplaats van 2020 ook te pakken. Verrassende namen op vier en vijf: Vincent Buiting en Johan Bouma. Daarna Frank Janssen (partner van Christina) en routiniers Joost Christiaans en Jeroen Lute.

Christine Draijer werkt in veldritten aan verdere cross-skills

Trudy Veenstra maakt geregeld uitstapjes naar de crosstri- en duathlons. Vandaag schoot ze als eerste uit de startblokken. Christina Draijer moest lopend nog zo’n twintig tellen toegeven, maar was op de fiets en ook in de tweede run werkelijk niet te temmen. Tegenwoordig woont ze in Zeist, maar als Tri Groningen triatlete maakte ze ook al eens furore. Drie jaar vertoefden Frank en Christina in de States waar ze ook wedstrijden deden. Nu terug blijkt ze een zeer sterk ATB-er, die bovendien ook aan veldritten mee doet. We spraken haar na de race. ,,Afgelopen maanden heb ik het mountainbiken weer flink opgepakt, drie jaar niet gedaan in de VS. Plus voor het eerst beetje meegedaan in het veldrijden. Dat heeft mijn techniek zo enorm verbeterd. Het zou nog wel eens mijn specialiteit kunnen worden. Wanneer is eigenlijk het NK?’’ In de slotrun had Trudy zich al neergelegd bij de tweede plaats. Het onderlinge verschil was zes minuten. Derde werd Annewil Schreuder, vierde Klaziena Politiek ooit eens derde op de Tri-Ambla. Bij de duo’s ging de winst naar Die Mannschaft met Stefan van Bolhuis en Jeroen Vochteloo. De mini-afstand was een prooi voor Harold Brouwer en Mirthe Hultink.

Yvette bij toeval in duathlon Lanzarote, meteen derde

Nog een duathlon, maar dan op sporteiland Lanzarote. Na een jaartje afwezigheid was deze altijd vroeg vallende duathlon in en rond Costa Teguise terug op de kalender. De sprint-race werd gewonnen door de Spanjaard Andres Cendan Llorens, die landgenoot Ricardo Hernandez Marrero klopte. De Brit Stephen Bayliss, al jaren woonachtig op Lanza, finishte als derde. Zijn vrouw Bella won met overmacht de vrouwenrace. Mia Leadbeater bezorgde het Brexit-land een fraaie dubbelslag. Het scheelde niet veel of ze was verslagen door de Almeere duathlonspecialiste Yvette van Wegen, die met haar derde plaats wel snelste master was. Yvette was op fietsvakantie op Lanza en ontdekte bij toeval de duathlon. ,,Tja, dan doe ik mee. Wel een pittige sprintafstand, dus iets uit mijn comfortzone en zonder triathlonschoenen. Wel nog elastieken veters gekocht voor de hardloopschoenen, want ik ben toch al geen snelle wisselaar. Zeer goed georganiseerde en leuke wedstrijd trouwens’’, aldus de wereld- en Europees kampioene bij de masters.
De Belg Mika Vekemans finishte zesde met direct achter hem Tom Brew. Inderdaad de zoon van Robin Brew, Brits topper in de jaren tachtig/negentig. Alex Geradts was op een 87e plaats beste Nederlandse man.

WK Veldrijden: steeds meer linken met triathlonsport

Dan toch maar eens naar dat wereldkampioenschap veldrijden. Eerst de medaillespiegel even zien?
Nederland 4-2-2
België 1-1-2
Frankrijk 1-0-0
GB 0-1-1
Hongarije 0-1-0
Zwitserland 0-1-0
USA 0-0-1

Het veldrijden begint verdacht veel op het schaatsen, die andere wintersport te lijken. Er was in het Zwitserse Dübendorf veel verwevenheid met triathlon. Dat begon zaterdagmorgen dus al met de fabelachtige overwinning van Shirin van Anrooij. Daarna zagen we Tibor del Grosso vijfde junior worden, Pim Ronhaar eveneens vijfde U23 en Stan Godrie twintigste bij de elite. Allemaal deden ze wel eens triathlons. Tibor in het noorden, Pim in Twente en Stan in eigen Zundert en Oud Gastel. Daar waar mogelijk ook Mathieu van der Poel in de toekomst in aanraking zal komen met triathlon. Maar dat is (verre) toekomstmuziek. Het was trouwens wel leuk geweest als NOS-Sport commentator Thijs Al (zelf immers ook triatleet) er tijdens de uitzending aan gerefeerd had. Maar dat gebeurde niet.

Terug naar degene, die het wél combineert en ook komend seizoen nog wel een driekamp wil plannen. We weten dat, omdat Ruud de kersverse wereldkampioene zondagavond nog aan de lijn krijgt. Het gesprek volgt hieronder:

Ze zit op het vliegveld te wachten op de terugvlucht en we hebben even een gesprekje. Shirin van Anrooy, wereldkampioene veldrijden bij de junioren. Natuurlijk eerst de felicitaties voor haar wereldtitel en haar komende verjaardag van aanstaande woensdag. Ze wordt dan 18.

De perfecte race?
Ja, het liep zoals ik vooraf gepland had. Volle bak er in, de eerste halve ronde foutloos rijden, vervolgens mijn eigen tempo rijden en verder uitbouwen. En dat lukte. Maar het gevoel dat het ging lukken om de wereldtitel te pakken, kreeg ik pas echt toen ik voor de laatste keer door de materiaalpost reed en ze riepen: Het is binnen, nu genieten!

En dan gebeurt er van alles met je? Plots ben je wereldberoemd.
Het is heel gaaf dat het gelukt is. Eigenlijk is deze wereldtitel de revanche op het Europees Kampioenschap. Voor mijn eigen gevoel heb ik daar het niet goed gedaan en nu klopte echt alles! Ik besef het nog steeds niet echt, dat ik wereldkampioene ben, denk ik, dat zal pas komen als ik in alle rust thuis ben en zaken kan relativeren. Je wordt na de finish overal heen gesleept; huldiging, dopingcontrole, de media etc etc. Vannacht heb ik van twee tot zes uur geslapen, nog vol met adrenaline en emoties.

En nu de toekomst? Blijf je ook triathlon en loopwedstrijden doen?
Volgend jaar rij ik als eerstejaars bij de beloften en het veld- en wielrennen zal toch wel de sport zijn waarop ik me focus. Ik heb me de afgelopen tijd wel bezig gehouden met de vraag wat ik allemaal wil doen aan andere sporten. Je zal me de komende jaren niet meer op de baan of in een loopwedstrijd zien, al sluit ik niet uit dat ik nog wel ergens een leuke loopwedstrijd mee zal pikken. Wel wil ik komend seizoen nog ergens een triathlon doen. Oud Gastel houd ik zeker in gedachte. 

Tot zover de WTJ van zondag 02-02-2020. En morgen? Dan is het gewoon weer 3 februari……