ETU races gaan door; Iceman Anders en Iceman XTerra; Husky Long Course; Lotte vanuit Tasmanie – WTJ 1469

DINSDAG – Het valt altijd weer zwaar om door te gaan waar anderen wegvallen. Maar zo zit de wereld nu eenmaal in elkaar. Als een soort van laatste eerbetoon aan Manfred Boogaard hebben we zijn prestaties op een rijtje gezet en nemen we hem postuum op in de Hall of Fame van atleten, die onder het kopje atleten terug te vinden zijn. Bij het samenstellen ervan, kregen we de bevestiging dat Manfred een sterk master in met name de crosstri- en duathlons is geweest. Anders scoor je immers geen twee zilveren en zeven bronzen medailles op NK’s.

Iceman: don’t try this at home

Hele triathlons waren niet aan per se aan Manfred besteed. Het lot tarten deed hij sowieso niet. Hoe anders was dat met de Deen Anders Hofman, die zijn Iceman-avontuur weliswaar succesvol afrondde maar waar je als normaal denkende mens toch je vraagtekens bij mag zetten. Goed, hij heeft zijn hele triathlon op de Zuidpool weten te volbrengen, maar het ging haast gepaard met menselijke offers. Antarctica toonde weinig mededogen met deze poging om een mens bijna 4 kilometer in ijskoud water te laten zwemmen, 180 kilometer over de sneeuw en ijs te laten fietsen en ook nog eens een marathon te lopen. Die marathon kenden we van de World Marathon Challenge, zeven marathons op zeven continenten in zeven dagen.

Dat evenement trok vorig jaar veel meer aandacht dan nu. Kwam natuurlijk door de deelname van triatleet Arno van Triest en zijn vrouw en ook Petr Vabrousek met z’n zoon deden toen mee. In de editie 2020 ontbraken Nederlanders en ook triatleten waren er niet bij. De Pool Milosz Pasiecznik won. Beste vrouw was Kristina Schou Madsen uit Denemarken.

Terug naar Andreas Hofman. 73 uur was de totale tijd, die hij nodig had om zijn Iceman te voltooien. Da’s meteen een traagte-record, maar daar zat ook een sneeuwstorm van zo’n 27 uur bij, waardoor hij zijn poging ruim een etmaal moest stil leggen. Enerzijds respect, maar als mensen uit zijn begeleidingsgroep hebben moeten vrezen voor hun leven, dan zeggen we: het is mooi geweest, don’t try this at home. Anders Hofman geloofde erin en hij slaagde. Laat het voor hem niet leiden tot bijvoorbeeld nog een hele, maar dan rond de Noordpoolcirkel. De volgende stap kan trouwens alleen nog maar een Ironman op een ander hemellichaam zijn. Op de maan of zo.

ETU-races vooralsnog niet in gevaar

Voordeel daar is wel dat het Coronavirus er nog geen vat op heeft. Dat is op onze aardbol wel even anders. Van dag tot dag bekijken evenementenorganisatoren de situaties in eigen land en koepelorganisaties doen dan in breder verband. De ETU kwam vandaag met voorlopig gunstige berichten dat de eerste wedstrijden op de kalender nog niet op de tocht staan. Concreet geeft het ETU-bestuur vooralsnog groen licht aan het EK run-bike-run aanstaand weekend in Punta Umbria, Spanje. Daarna volgen de ETU-Cup races in Huelva, Lievin, Melilla, Quarteira en EK RBR Alsdorf. ETU-president Renato Bertrandi verklaart in een persbericht dat de situatie in alle landen van dag tot dag bekeken wordt, maar hopelijk heeft dat geen verdere afgelastingen tot gevolg. Het eerste EK 2020 in Roemenië (wintertriathlon) kende alvast een prettig verloop. Wel raadt Renato elke atleet aan zijn/haar reisverzekering grondig door te nemen naast de bekende voorzorgsmaatregelen waar we allemaal mee te dealen hebben.

Iceman maar dan XTerra

Nog eens terug naar de Iceman trouwens, maar dan in Xterra-verband. Want onder die naam was afgelopen zaterdag een Xterra in het Amerikaanse Lake Pleasant. De wedstrijd trok hoofdzakelijk Amerikanen. David Guenthardt won, Dylan Gong werd tweede, Reece McGregor derde. Het vrouwenpodium bestond uit Maryanne Heald, Emma Briggs en Kathryn Lockwood.

 

Husky Long Course voor Cunningham en Crowley

We schieten weer door de aardbol over naar North South Wales, Australië. Daar in Huskinson wordt jaarlijks het legendarisch Husky Triathlon Festival gehouden met de Long Course/Ultra als hoofdrace maar met allerlei afstanden, tienduizenden toeschouwers en 4000 deelnemers! Geen klein bier dus. En als levende triathlonlegende Craig Alexander ‘pas’ vijfde wordt, dan weet je dat er een goed veld aan de start staat. De winst ging naar Mitchell Cunningham, vorig jaar ook al winnaar van de 70.3 IM Port Macquarie en in deze race toen derde achter Alexander en Levi Maxwell. Kop-staart zege voor Mitch trouwens, want ook eerste uit het water. De Ozzie versloeg landgenoot Kieran Roche met twee minuten, derde was de Down Under trainende Fin Henrik Goesch. Sarah Crowley had weinig moeite om deze ‘Husky’ naar zich toe te trekken. De nummer drie van Hawaii was 18 minuten eerder klaar dan haar landgenote Moya Johanson en Angela Ballerini had er zelfs 25 minuten meer voor nodig. Volledig Australische podium. Met ook nog grote namen als Sam Betten, Holly Grice, Nick Kastelein en golden oldies Richard Hobson en Jason Shortis aan de start is het Husky Triathlon Festival een meerdaags evenement wat makkelijk zonder de grote commerciële labels kan voortbestaan.

Lotte talks about Tasmania

Nog even afzakken naar het kleinere eiland Tasmanië, waar we zoals wel vaker na een race nababbelden met Lotte Wilms. Ze verontschuldigt zich eerst voor de wat late reactie. ,,Komt omdat Chris hier ook familie heeft wonen en dan plakken we meteen een paar dagen eraan vast. Het waren trouwens heerlijke Nederlandse temperaturen op Tasmanië, even wat anders dan weg zweten in de tropen.’’

Lotte deed de Oceanische kampioenschappen in Devonport en werd zevende. Ze is tevreden over haar race. ,,Een sterk Australisch/Nieuw Zeelands veld en dan als eerste uit het water komt geeft vertrouwen. Een goede wissel gaf me meteen voorsprong bij het fietsen alleen na een paar kilometer zat ik met een groepje van vijf. Ik voelde me goed en sterk op de fiets en wilde de voorsprong vergroten op de achtervolgsters met Hewitt onder andere. Alleen iets te veel gegeven om bij het lopen bij te kunnen blijven. Overall heb ik een goed gevoel over gehouden aan mijn race. De laatste maanden goed kunnen trainen en vertrouwen opgebouwd voor de World Cups in Mooloolaba en New Plymouth.’’ Daarna kletsten we nog wat over carnaval waar haar in Veldhoven wonende zus zich graag in mag storten. Tja, dat schept dan toch weer een band….