Winst Ryan Sissons en Vicky Holland WC Mooloolaba; Quinty sterk 20e, Donald 26e – WTJ 1483

ZATERDAG – Het was voor Ryan Sissons toch al weer twee jaar geleden dat ie zijn laatste (en enige) World Cup in Madrid won. Hoog tijd voor een nieuwe, moet ie gedacht hebben aan de start van het nieuwe seizoen. De Kiwi moest er wel in de slotfase zijn landgenoot Hayden Wilde voor achterhalen.

Een Nieuw-Zeelandse dubbelslag dus in de Australische openingswedstrijd van de World Cup reeks. Een Britse trouwens bij de vrouwen. Een bizar seizoen natuurlijk wat geteisterd wordt door annuleringen vanwege het corona-virus. En ook voor de atleten, die het wel haalden om in Mooloolaba te geraken was het niet eenvoudig. Vier Nederlandse triatleten mochten eindelijk wel een wedstrijd doen. Donald Hillebregt eindigde op een 26e plaats, goede middenmoter daarmee. Het beste resultaat kwam op naam van Quinty Schoens, die twintigste werd. Drie minuten later kwamen Lotte Wilms als 39e en Rani Skrabanja als 40e binnen.

Bak regen op vrouwen
Bij aanvang op het strand scheen de zon nog even. Later werden met name de vrouwen getrakteerd op een grijze lucht waaruit een pak regen kwam en langs de kust stond een stevige bries, maar dat is meestal het geval. In totaal 52 vrouwen gingen vannacht even na drie uur Nederlandse tijd van start. De start werd nog wel even uitgesteld. Buitentemperatuur 23 graden, watertemperatuur zelfs drie graden warmer. Wetsuits zie je zelden aan de Sunshine Coast; dat moge duidelijke zijn.
De 750 meter in het water waren het eerst klaar voor Kirsten Kasper en Emma Jeffcoat. Binnen 50 seconden was iedereen uit de oceaan. Lotte toen nog als beste van de Oranjes: zestiende. Kort daarop Rani en Quinty. Van een kopgroep met 15 vrouwen groeide het peloton in de slotfase tot 25 triatletes. Een vijftiental vrouwen waaierde er achteraan of moest de rol lossen. Onder die laatste ook Lotte en Rani, die op het moeilijke stuk met de wind pal op kop afhaakten bij de kopgroep van 25. Daarin bleef Quinty dus als enige Oranje-vrouw overeind.

Brits treintje Holland-TB

Na de wissel nam Emma Jeffcoat opnieuw het heft in handen, maar niet voor lang want het Britse treintje met Vicky Holland en Georgia Taylor-Brown denderde al snel voorbij. Jessica Learmonth was overigens niet gestart. Met nog een kilometer te gaan sloeg de wereldkampioene van 2018 haar slag. Een zege voor ‘Holland’ maakt ons altijd een beetje blij natuurlijk. Vicky, de nummer drie van de Spelen in Rio, bleef haar landgenote Georgia T-B zestien tellen voor. Het brons ging naar een andere topfavoriete Ashleigh Gentle, die aanvankelijk de slag leek te missen, maar bij het fietsen toch weer aansloot. Ashleigh versloeg Andrea Hewitt nipt en daar weer achter was het de sterke Ecuadoriaanse Elisabeth Bravo. Emma Jeffcoat viel terug naar een zesde plaats. Oud-Holten winnares Yulia Yelistratova finishte op een zevende plaats.

Quinty: de jongste, maar zeker niet de minste

Tegen zoveel loopgeweld kon de benjamin van het veld – onze Quinty Schoens – vandaag even niet op. Ze was 1.50 minuten langzamer op de vijf kilometer dan de Britse snelheidsduiveltjes. Dat was een 23e looptijd en de twintigste plaats aan de meet. Voor de Limburgse al weer haar derde top twintig klassering na ene 14e en 15e plek vorig seizoen. Na afloop bijzonder tevreden bovendien. Maar dat lezen jullie later vandaag hier wel.

Lotte Wilms heeft ook drie top 20-ers in World Cups. Daar kwam in Mooloolaba geen vierde bij. De in Sydney woonachtige Nederlandse finishte als 39e op 4.45 minuten van Holland, 22 seconden later volgde Rani Skrabanja als 40e. Voor een derde top 20er moet Rani dus nog even geduld hebben.

Total finishten 45 vrouwen.

Richard Varga voor 70e keer als snelste uit het water!

Toen het hier al een beetje licht begon te worden mochten de mannen aan de bak. 53 in totaal, eentje meer dan de vrouwen. Wie anders dan Richard Varga kwam als eerste uit het water. Voor de Slovaak was het trouwens de zeventigste (!) keer dat hij als eerste uit het water bij een WTS of World Cup kwam. Richard blijft een fenomeen in het water en de man die vrijwel altijd als eerste zijn wiel op het fietsparcours drukt. Het was een compact lint aan triatleten zoals dat uit het water kwam, de laatste lag nog geen halve minuut achter de eerste.
Geen wonder dat er snel een omvangrijk peloton de 20 kilometer door maalde met daarin vrijwel alle grote namen. Slechts twaalf mannen zaten niet in het peloton of konden het tempo van de Ozzies en Kiwi’s niet volgen, belangrijkste verliezers toen: Alex Yee (materiaalpech op de fiets, wandelend richting wisselzone) en Callum McClusky. Donald peddelde goed mee en rekende op een sterk looponderdeel.

Donald opent tevreden met 26e plaats

Dat kwam er ten dele uit. In alweer zijn 35e World Cup kwam The Don tot een 26e plaats. Vijf keer zat hij korter in een World Cup-uitslag (zijn 21e plaats in New Plymouth 2018 voorop) en met het sterke veld van Mooloolaba in het achterhoofd kan de Hillegommer niet anders dan tevreden zijn. In de wedstrijd wisselde Matthew Hauser als eerste, kort daarna was het aan Ryan Sissons om het heft in handen te nemen. In zijn kielzog volgden meerdere toppers zoals Ben Dijkstra en kort daarna sloot ook Hayden Wilde aan. Donald had intussen niet de allerbeste wissel, maar ‘kroop’ langzaam naar bijna de plek waar hij inmiddels thuishoort: top 25. Blijft altijd de vraag of het indruk maakt op TeamNL inzake de Spelen in Tokyo, waar uiteraard ook Donalds doel ligt als het om de Mixed Relay gaat. Maar ja, door alle corona-gedoe is daar het laatste woord nog helemaal niet over gezegd.

Kiwi’s 1 en 2, Ozzie 3; Alex Yee loopt hardst

Terug naar de race. Favoriet Wilde probeerde weg te komen uit de kopgroep, Sissons klampte aan bij zijn landgenoot. Sissons staat bekend om zijn vlijmscherpe eindsprints en dat bracht hem ook nu de volle winst. Kiwi 1, Kiwi 2. De eer van het gastland werd gered door Luke Willian, die vier seconden na het duo als derde binnen kwam. Ben Dijkstra viel net buiten het podium op een prima vierde plaats en Sam Ward was op de vijfde plaats reeds de derde Kiwi aan de streep. Beste Amerikaan was Kevin McDowell op een zesde plek voor de verrassende Japanner Kenji Nener. Matthew Hauser – juniorenwereldkampioen in Rotterdam – finishte uiteindelijk als achtste. Richard Varga eindigde kort voor Donald als 22e. Alex Yee liet weer de snelste looptijd noteren, maar verloor kostbare tijd door materiaalpech bij het fietsen. Zijn 14.55 minuten op deze (krappe?) vijf kilometer waren van uitzonderlijke klasse. Alleen Hayden Wilde kwam met 14.59 in de buurt.
Zo, de kop is eraf. Laat het ook het begin zijn van weer een snel in volle omvang te houden Olympisch triathlonseizoen! Al kregen we daar vanochtend van ITU-president Marisol Casado geen al te beste vooruitzichten van binnen…

Foto’s Viviane’s Logbooklet.