Analyse: Wat doen we als het coronavirus is gaan liggen? – WTJ 1490

ZONDAG – Het coronavirus houdt ons nog máánden bezig. Dat zijn niet mijn profetische woorden, maar die van RIVM-baas Jaap van Dissel. Het vaccin om deze tot voor kort onbekende griepgolf af te wenden is er nog niet. Dat is de harde, nieuwe werkelijkheid waarin we leven en waar we mee moeten dealen.

Na inmiddels twee weken ‘in de frontlinie’ te hebben meegedraaid, berust ik in de situatie dat we de maatregelen strikt opvolgen en het andere leven omarmen. Dat is in dit vrijgevochten landje een beetje wennen, maar de boodschap is overduidelijk: wie niet gehoorzaamt, zet mensenlevens op het spel.

Kleinere actieradius

Ironman probeert wat lucht te scheppen door op 1 april (!) met virtuele wedstrijdjes te beginnen, waar zelfs WK slots voor Taupo klaar lagen. Het warrige bericht lijdt eerder tot valse hoop, ik weet niet of iedereen dat nu kan gebruiken. Wellicht maak ik in zo’n virtueel wedstrijdje ook nog een kans met mijn ‘Super Mario-kwaliteiten’, maar alle gekheid op een stokje: de grote kampioenschappen krijgen – als ze al doorgaan in 2020 – een heel ander karakter. Zo makkelijk als we voorheen in een vliegtuig stapten, op zoek naar het avontuur, naar festivals, sportwedstrijden enzovoorts, zo gereserveerd zullen een aantal sporters daarin zijn. In het zich herstellende China durven mensen amper naar hun werk, laat staan naar sportgebeurtenissen buiten de landsgrenzen.

En is het erg, dat onze actieradius iets kleiner wordt? Moeten we ons per se meten met de wereldtop of geeft het sporten an sich al voldoende bevrediging? Als de Olympische Spelen al doorgaan, staat er deze zomer beslist niet meer de absolute top aan de start. Marten van Riel zei het al treffend: de trainingsmogelijkheden zijn zo beperkt geworden, de kwalificatieraces vallen allemaal uit. ,,Daar kun je met goed fatsoen geen faire wedstrijd in Tokyo meer van maken.’’

Betere luchtkwaliteit

Bijkomend voordeel van al dat mindere reizen is dat de luchtvervuiling afneemt. Een van de weinig lichtpuntjes van de coronamaatregelen is immers dat ze de luchtkwaliteit ten goede komen. (Nu zat ik sowieso al nooit graag in een vliegtuig, maar dat heeft met andere angsten te maken). Oud-triatleet Pieternel Levelt mocht het vorige week in het NOS Journaal verkondigen. Pieternel werkt voor het KNMI en de TU Delft en is betrokken bij het Nederlandse satellietinstrument Tropomi, dat over de hele wereld de luchtkwaliteit meet. Over de situatie in Nederland kan ze over enkele weken pas wat zeggen. Als iedereen feitelijk terug is en voorlopig ook niet uitvliegt om de Olympische vorm aan te scherpen.

Uitstel dus en daar stuurt het IOC de komende week waarschijnlijk ook op aan. Niemand die er nog van op kijkt met nog vier maanden te gaan. De Olympische fakkel kan terugkeren naar Olympia om volgend voorjaar opnieuw ontstoken te worden. ,,Zekerheid is fijner dan maar af te wachten’’, zei Evert Scheltinga op z’n trainingskamp in Zuid-Afrika, nadat hij vernam dat de Ironman gecanceld werd. Voor Evert geen reden nog langer in zijn favoriete trainingsland te blijven omdat ook daar de trainingsmogelijkheden beperkter raken. En zo zijn we binnenkort met precies 17 miljoen Nederlanders binnen de landsgrenzen bijeen. Dan kunnen we – als het virus dat toelaat – in de zomer voorzichtig en op niet al te grote schaal weer wat wedstrijdjes op touw zetten.

Back to basics

Laten we beginnen zoals het begin jaren tachtig was: met een deelnemersaantal van 200 maximaal. Wel genoeg wedstrijdjes natuurlijk, zodat iedereen een keer aan bod komt. Allemaal onze ambities van ‘groot, groter, grootst’ nu even flink bijstellen. Stapje voor stapje weer groeien, zodat Meneer Corona ons met rust laat. Of is onze wereld, onze sport zo ver geëvolueerd dat ‘back to the basics’ geen optie meer is? Het kan, maar dan wordt het geduld van atleten, organisaties, officials en liefhebbers waarschijnlijk nog langer (of over een jaar wederom!) op de proef gesteld.

Out of the box

Een paar jaar terug vroeg de NTB ons allemaal ‘out of the box-ideeën’ aan te dragen. Het was een verademing om het bondsblad te lezen, wat ver voor het coronavirus toesloeg op de persen lag en dus nog vol grootse plannen stond. Maar nu is nu. We moeten ons bezinnen op een nieuwe toekomst. Ook in de triathlonsport. Mag ik jullie uitdagen opnieuw ‘out of the box’ te gaan brainstormen. Een voorzetje stond hier boven al, maar wij staan open voor alle suggesties.

Intussen: pas goed op jezelf en je naasten,

 

Wim van den Broek

 

 

P.S. de sportmedia staan bol van analyses, waarschuwingen, alternatieve trainingsadviezen, motivatiesessies enzovoorts. Deze verhalen ontbreken grotendeels op Trikipedia. Het zou te veel een herhaling van zetten worden en we veronderstellen dat u toch al bovengemiddeld veel coronanieuws krijgt voorgeschoteld. Om die reden gaan we de komende weken willekeurig een triathlonjaar bij de hand nemen om eens lekker terug te blikken op ‘die goeie ouwe tijd’.