Maryvonne won de zwemanalyse van Triathlonwinkel; haar ervaring!

“Jij kunt toch al goed zwemmen?” Dat was één van de reacties op mijn gewonnen prijs via Trikipedia. Klopt!  Ik kan best goed zwemmen. Zo, dat is er uit.

Zwemmen is een rode draad door mijn leven. Ik was nog geen 4 en in het bezit van mijn A en B zwemdiploma. Toen ik 6 was werd ik lid van de plaatselijke zwemvereniging in Weesp (Triton) om nog meer diploma’s te halen en vanaf mijn 9e deed ik wedstrijdzwemmen erbij. Ik heb een periode zes keer per week gezwommen. De kapper kon dat altijd aan mijn haar voelen. “Het voelt als snot.”

Het werd al snel duidelijk dat ik vooral goed was in de lange afstanden. Waar ik met sprintjes door de ukkies er af gezwommen werd, zwom ik bijna alle jongens van mijn club er af op de lange afstanden. Hoe langer hoe beter!
800 meter wedstrijd? Prima!
100×100? Heerlijk!
4 km in buitenwater? Kom maar op!

Das war einmal…

Een paar jaar geleden zwom ik nog echt snel! Tijdens mijn laatste hele triathlon (Almere 2015) had ik de snelste zwemtijd bij de AG vrouwen en de 3e zwemtijd van alle dames. Het had vast sneller gekund als ik toen al een zwemanalyse gedaan had.  57 minuten deed ik er toen over. Dat ik daarna 4 lekke banden kreeg, hebben we het maar niet meer over ;-). Ik finishte overigens wel!

Nu is het anders. Langere afstanden is fijner, klopt nog wel. Ik kan terugvallen op techniek. Maar de echte snelheid is er wel uit. De frequentie van zwemmen werd minder na de geboorte van mijn oudste dochter, nog minder nadat de tweede werd geboren en na de scheiding werd het weer een halve keer meer. Met anderhalf keer zwemmen per week (ene week 1x, andere week 2x) bouw je niet echt wat op. Maar…als je dan technisch oké zwemt, kun je nog best meekomen in één van de snellere banen. Oke, ik trek ook wel eens flippers aan om aan het elastiek mee te kunnen.

Trikipedia bestaat 5 jaar! Er werden allerlei prijzen weggegeven en ik deed ook een poging. Ik won! Een zwemanalyse van triathlonwinkel.nl. Afgelopen vrijdag was het zo ver. Op naar Uden. Best een eind rijden. Onko en ik hadden best wat te kletsen, maar het zwembad riep!
Als je weet dat je opgenomen wordt, ga je toch wat beter je best doen. Herken je dat?
Onko wist meteen punten te benoemen na aanleiding van de beelden van bovenaf. Ik zag het zelf ook. Benen ver uit elkaar, slingeren. Slordig gewoon! Daar was meteen tip 1: core meer aanspannen. Meteen lag ik stabieler in het water.
Dan de overhaal.

Waar ik vroeger altijd een hoge elleboog had, en mijn hand ontspannen kon laten hangen, was dat toch ook wel verdwenen. Blijkbaar sluipt er toch een soort laksheid of iets dergelijks in wanneer je nooit meer aanwijzingen krijgt. Tip 2: hoge elleboog, hand laten hangen, denk aan kippenslag. (handen in je oksels en met je ellebogen zwemmen). Dit was zo’n ‘ohja’ momentje. De ene arm lukte beter dan de andere arm. Maar ik weet weer waar ik op moet letten.
De doorhaal: die mag, in mijn geval, smaller. Ik ben natuurlijk enorm breed geschouderd (ahum) en ben daar ook naar gaan zwemmen. Dat hoeft dus niet meer. Smaller insteken, smaller doorhalen en goed uitduwen.
Drie fantastische tips waarmee ik aan de slag kan gaan.

De volgende dag natuurlijk meteen in de praktijk gebracht. Als je dan op het één let, dan vergeet je het andere weer. En zodra je op alles gaat letten, dan zwemt het helemaal fantastisch slecht. En toch…opeens voelde ik het weer even! Mijn oude zwemstijl, krachtig, lang, met hoge elleboog, glijdend door het water. Het borrelt weer langzaam naar de oppervlakte!

Bedankt triathlonwinkel.nl en Trikipedia voor deze leuke en mooie prijs!