Rani Skrabanja na finale Arena Games; ik had geen idee dat ik brons won.
Ze wordt dit jaar 25 (7 september), trok twee jaar geleden haar eigen plan en verliet het NTC om bij Glenn Poleunis (PTC Coaching) in Belgie te gaan trainen. Seizoen 2022 begon rommelig; eerst de valpartij in Yokohama, daarna werd ze ziek. Toen dat alles achter de rug was, kwam de blessure en werd het seizoen 2022 noodgedwongen beëindigd.
Maar Rani Skrabanja deed van haar spreken tijdens de Arena Games in Londen en Sursee (4e en 5e) afgelopen weken, waarbij ze in de overall ranking voor het wereldkampioenschap met brons op het podium stond. Wij spreken natuurlijk even met Rani, terwijl ze inmiddels weer op trainingskamp is in Sierra Nevada, ter voorbereiding op het verdere verloop van seizoen 2023.
Het succes is nog niet helemaal ingedaald, maar dat komt ook ik me behoorlijk moest haasten, na de race in Londen. Vanuit Londen naar huis en daarna weer door naar Sierra Nevada. Ja, Sursee ging al heel goed en dat gaf me vertrouwen voor Londen. Maar het startveld in Londen daarentegen was behoorlijk sterker. Bij de indeling van de plaatsingsseries zag ik al wel dat het lastig werd me direct te plaatsen. In de eerste race zat ik er nog goed bij, maar in de tweede serie kon ik niet aanpikken, ik heb het toen wat rustiger aan gedaan om me te sparen en te verzekeren van de derde plaats.
De zaterdag startte ik gelukkig in de eerste herkansingsronde, zodat ik meer rust zou hebben als ik me plaatste voor de finale. Ook die ronde was sterk bezet, maar ik wist te winnen en zodoende de finale binnen te komen.
De eerste heat van de finale kon ik heel goed mee en ik haalde op de loopband enkele atleten in en kon seconden sprokkelen voor de tweede heat. Die is wat mij betreft lastiger omdat het triathlon in omgekeerde volgorde is, maar ook die heat ging best goed. Je zit helemaal in je bubble tijdens zo’n race en tijd om te rekenen heb je absoluut niet, daar ben je helemaal niet mee bezig. Wel hoorde ik Marit (v.d. Berg) en Kim (van ’t Verlaat) achter mijn loopband de aanmoedigingen schreeuwen.
In de finale mocht ik als vierde weg, ik wist dat het gat naar achteren groot genoeg was en er een kleine mogelijkheid in zat voor een derde plaats in de daguitslag, maar dat dit heel erg moeilijk zou worden. In de race was ik eigenlijk alleen daar mee bezig. Natuurlijk wist ik dat er een groot aantal dames streed voor het algemeen klassement, maar je hebt geen idee hoe die strijd gaande is tijdens zo’n finale heat, je bent alleen met je eigen prestatie bezig.
Na de finish hingen Kim en Marit over de boarding en vertelden mij dat ik naar het overall podium moest, dat had ik helemaal niet door. Pas toen een official mij uitnodigde voor het overall podium besefte ik me echt dat ik een medaille had op dit WK. Achteraf zag ik dat de strijd tussen zilver en brons in een soort eindsprint eindigde; Sereno finishte net voor Mathias en pakte daardoor het zilver (Red. slechts 10 punten verschil).
Op mijn vraag of ze inmiddels ook uitgenodigd is voor de Super League races is het antwoord van Rani; “Niet, ik weet dat Fanny Szalai na Sursee wel de uitnodiging heeft ontvangen, maar ik heb tot nu toe niets gehoord. Mijn seizoen gaat straks verder met de WTCS race in Yokohama om daar verder punten te verzamelen voor de Olympische ranking, want mijn doel is de spelen van Parijs. De punten die ik tijdens de Arena Games heb gehaald zijn waardevol. Hoe het seizoen er verder uit gaat zien is nog niet helemaal duidelijk. Voor mijn eredivisieteam 3teamKijani hoop ik in de wedstrijd in Roermond starten, maar dat is nog niet zeker.
