Faillissement Extra Leisure: atleten kunnen naar inschrijfgeld fluiten; ook Challenge Montpellier is failliet en weigert terug te betalen: atleten stappen naar de rechter – WTJ 2825

VRIJDAG – Het was toch weer een week van mooie en minder mooie ontwikkelingen. Om met dat laatste te beginnen. Het faillissement van Extra Leisure B.V. is natuurlijk triest voor alle betrokken bij het bedrijf van Rob Frambach. Op disndag 12 april is Extra Leisure BV Maastricht door de rechtbank failliet verklaard. De Ironman Maastricht was al gecanceld, de nieuwe triathlonevenement onder de zogeheten Rockstars-formule gaan ook niet door. Vooralsnog staat Ironman 70.3 West-Friesland wel op de kalender, maar daar zou Ironman Europe zelf de organisatie ter hand nemen.

Ironman Nederland: het begon zo mooi

Tussen 2015 en nu heeft Extra Leisure BV de triathlonsport evengoed vele mooie evenementen bezorgd. Het begon allemaal met die allereerste (persoonlijk nog altijd de mooiste) Ironman Maastricht in 2015, gewonnen door Bas Diederen en Yvonne van Vlerken. Daarna volgden nog twee Ironmans, vervolgens terug naar 5150 en via Ironman 70.3 vorig jaar weer terug naar de volledige Ironman op zondag. Maar het zat de organisatie niet mee. Gemeente en provincie waren lang zo enthousiast niet meer als in de beginjaren, terwijl de economische spin-off toch gigantisch was. Frambach c.s. moest genoegen nemen met een inferieur fietsparcours en dat had weer z’n weerslag op de inschrijvingen voor dit jaar. Bovendien verdween de Ironman-afstand wederom van de kalender. Intussen was Extra Leisure (voorheen ook in de wielerwereld actief tot zelfs het WK Valkenburg toe) zich ook buiten Maastricht gaan richten op multisportevenementen. Daar kwamen het Long Course Weekend Beesel en Ironman 70.3 West-Friesland uit voort. Ook de Hammer-series en de Groene Loper Run kwamen uit de koker van Extra Leisure. Intussen is het loopevenement Groen Loper Run in handen van BearSports van Raymond Beeren. De wedstrijd, waar Tom Dumoulin twee jaar terug zo sterk voor de dag kwam, staat zelf volgende week (23 april) al op stapel. Curator mr. M. van Sintmaartensdijk kan nog niet aangeven in hoeverre er een soort doorstart komt van Extra Leisure. Rob Frambach doet er nog het zwijgen toe, omdat allerlei zaken (met o.m. Ironman) jurisch nog afgewikkeld moeten worden. Jammer, we zien Rob liever met een dranghek sjouwen dan voor het rechtbankhekje staan.

Vervelende bijkomstigheid is dat de 400 ingeschreven atleten door het faillissement waarschijnlijk niks terugkrijgen van hun inschrijfgeld. Dat lag in Maastricht op 325 euro. Daarmee is het op Challenge Almere (469 euro) en IM 70.3 West-Friesland (340 euro) na de duurste wedstrijd in het land. Triatleten klagen steen en been over de manier waarop zij steeds opdraaien voor geannuleerde wedstrijden. Anderzijds schrijven ze nog altijd massaal in voor Ironman-races wereldwijd, dus het vertrouwen in het merk is feitelijk niet geschaad. Elke oproep tot het boycotten van een IM-race wordt vrij snel weer overruled door de ambities om toch ooit het WK (op Hawaii of Nice) te halen. En op de totale kosten om dat ultieme doel te bereiken, maakt die verloren 325 euro kennelijk niet veel meer uit.

Atleten trekken nog steeds aan Montpellier en Challenge

Een soortgelijk verhaal geldt voor Challenge Montpellier, waar de ingeschreven atleten weliswaar 65 procent van het inschrijfgeld gerouteerneerd krijgen of voor een andere Challenge-race kunnen kiezen. Voor 120 gedupeerden was dat onvoldoende, bovendien is er nog niks terug gestort. Zij schakelden een advocaat in, zodat ook daar de zaak nog wel even voortsleept. Babette Fokkens is een van de triatleten die als nog probeert het volledige inschrijfgeld via Challenge terug te halen. Advocate Joyce Pitcher behartigt de belangen van de deelnemers, die op 7 mei eigenlijk in Montpellier hadden willen starten. Zij legt uit dat de situatie in Frankrijk vergelijkbaar is met Maastricht.

,,Ook de lokale organisatie van Challenge Montpellier, Occitri Events, heeft zich failliet laten verklaren. Tot nu toe hebben geen van de deelnemers nog de beloofde 65% van het inschrijfgeld ontvangen (zo’n 700 atleten hadden volgens haar hiervoor gekozen). Joyce Pitcher geeft aan dat alle gedupeerden zich binnen 2 maanden moeten melden bij de curator als schuldeiser van Occitri om nog geld te kunnen krijgen van Occitri. Als je al meedoet aan de class action juridische procedure van advocate Pitcher dan hoef je niets te melden, maar anders natuurlijk wel. De advocate geeft aan dat mensen ook contact kunnen opnemen met haar (in het Engels of Frans) en dan zal zij namens jou contact opnemen met de curator. Het is overigens ook nog steeds mogelijk om mee te doen met de class action juridische procedure, hiervoor hoef je geen directe kosten te maken (zij ontvangt 20% van hetgeen je terugkrijgt maar alleen voor zover dat meer is dan de beloofde 65%). Advocate Pitcher heeft er vertrouwen in dat we de inschrijfkosten en bijkomende kosten terug kunnen krijgen van Occitri dan wel van de in Nederland gevestigde Challenge Family.”

Tot zover de weinig vrolijke situaties in Limburg en Zuid-Frankrijk. Challenge Family kondigde gelukkig wel weer twee nieuwe evenementen aan in Maleisie en Zuid-Italie. Wellicht komt er daarmee voldoende vlees op de botten om de gedupeerde Montpellier-gangers tegemoet te komen. Wordt vervolgd!

Het mooie nieuws kwam van PTO met fenomenale startvelden voor de PTO Europe race. Voor de buitenstaander, die triathlonsport zijdelings volgt, is het echter niet te begrijpen dat het WK Ibiza met een ‘B-veld’ van start gaat en de PTO-race (geen WK) met alle wereldtoppers bijeen. Eigenlijk komt het er op neer dat de wedstrijden met het meeste start- en prijzengeld de sterkste triatleten naar zich toe halen en daarmee de WK’s en EK’s degraderen tot een ’titelstrijd best of the rest’. Wat dat betreft staat de sport nog mijlenver van het wielrennen en atletiek vandaan, waarbij de besten wel tegen elkaar uitkomen op een WK of EK.