Alles over het WK XTerra in Molveno: de hattrick van Arthur en Solenne, de Nederlanders, de medaillespiegel,

DINSDAG – Je wordt ouder papa, geef het maar toe, je wil er alles aan doen maar je weet niet hoe. Het liedje van Peter Koelewijn werd me de afgelopen dagen door onze kinderen nog eens lekker ingewreven. Maar ze hadden gelijk, het duurde een paar dagen voor ik van mijn eigen feestje(s) was bekomen. Moet er wel bij zeggen dat het dit keer uit meerdere feestjes bestond: de voorpret, de party, de after-party en de after-after-party.

60

Maar nu – 60 jaar en twee dagen verder – moeten we weer gewoon aan de bak en zien dat we de discipline herstellen om jullie ook weer op de hoogte te houden van alle triathlonnieuws. Overigens werden de honneurs uitstekend waargenomen door Ruud en die moest zich ook in allerlei bochten wringen om naast het speakeren en opruimen in Zierikzee ook nog de andere wedstrijden mee te nemen.

 

Ik ben vandaag pas de wedstrijden aan het terugkijken, dus breng vooral oud nieuws. Het wereldkampioenschap XTerra in Molveno Torino bijvoorbeeld. We hadden op donderdag al het WK shorttrack gezien, zaterdag was het de beurt aan de ‘echte’ XTerra, de langere afstand dus.

Van Maui naar de Dolomieten

Voor het derde jaar op rij zijn de wereldkampioenschappen in Molveno Torrino nadat de titelstrijd jarenlang (tussen 1996 en 2021) op Maui plaats vond. Dat waren ook de jaren dat er twee weken tussen Ironman Hawaii en het WK XTerra zat en er bovendien een combinatieklassement werd opgesteld. Maui is verleden tijd, het strijdtoneel is verplaatst naar de duizelingwekkende Dolomieten in Italië. 750 meter zwemmen ditmaal, 32 km. ATB en 10 km. lopen.

Al drie keer daar dus en – opvallend – ook al drie keer dezelfde wereldkampioenen. Solenne Billouin uit Frankrijk is op dit parcours onklopbaar. Daar kon zaterdag zelfs de grote thuisfavoriete Sandra Mairhofer geen verandering in brengen. Brons ging de Zwitserse Loanne Duvoisin. Een podium wat ons inziens recht doet aan de huidige verhoudingen in de crosstriathlon. Billouin won donderdag ook al de Shorttrack, de dubbel dus.

Mooie strijd Rachel/Romy

Mooi was de ‘strijd’ om beste Nederlandse te worden tussen Rachel Klamer en Romy Spoelder. Het verschil was uiteindelijk niet zo groot: negende en tiende werden ze in genoemde volgorde. Veel aandacht – ook internationaal – was er voor de finish van Maud Golsteyn, haar laatste als pro. Ze maakte er een prachtige ereronde van en finishte als 24e, maar die klassering deed helemaal niet ter zake. Aan de finish wachtte Rachel haar op, mooi moment tussen twee toppers in alle opzichten. Bij je debuut negende worden is overigens wel een prestatie van formaat voor Rachel, die net als donderdag als snelste uit het water kwam, maar haar meerdere moest erkennen tegen de MTB-specialisten bij het fietsen. Rachel kon er na afloop wel om lachen. ,,Ik verloor twintig minuten met fietsen. Maar ja, hoe vaak kom ik in triathlons voor een grote glijboel waarin je door de klei omhoog moet en een specifiek spoor moet volgen, want anders kom je nooit boven? En dan die afdelingen. Wim, Wim, het was springen, rotsen pareren en weer glijden. Nogal wat loopmeters gemaakt met de fiets aan de hand.” Rachel bedoelt maar te zeggen: er is een fikse dosis kunde, lef en vertrouwen voor nodig. ,,Een recreant daalt echt niet harder dan de winnaar van de Tour de France? Zo voelde het voor mij ook’‘, lacht de viervoudig Olympiër om deze nieuwe ervaring.

Wel kunnen we stellen dat Romy klaar staat om het stokje van Maud over te nemen, maar wie weet: gaat Rachel ook wel vaker XTerra’s doen.

Mooi dat we wel het finishfilmpje van Maud hebben ontvangen. Kippenvelmomentje ongetwijfeld.

Twee Nederlandse vrouwen in de top tien van dit WK, was nog nooit vertoond. Beste prestatie blijft wel op naam van Diede Diederiks, zij werd in 2022 derde. Ook een historische tiende plaats voor Richard Murray. Niet eerder in 23 edities WK XTerra was een Nederlandse man erin geslaagd de top tien te bereiken. Het was overigens voor Rachel een WK-debuut, maar niet voor Richard. In 2013 was hij op Maui al eens twaalfde geworden, maar toen kwam hij nog uit voor Zuid-Afrika. Dit alles even ter duiding van het bijzondere van de drie prestaties.

Vive la France

Vooraan waren het overigens als vanouds de Fransen die de dienst uitmaakten. Arthur Serrieres pakte zijn hattrick en nadert Conrad Stoltz, die op vier wereldtitels staat. Landgenoot en eeuwig rivaal Felix Forissier moest opnieuw zijn meerdere erkennen in Serrieres. Brons was voor de Deen Jens Sloth Nielsen, die als een van de weinigen in staat is de Franse hegemonie te doorbreken. Zoals gezegd, knappe race van Richard Murray op plek tien. De andere twee elite-atleten gingen ook beter dan vorig jaar: Quirijn Waaijenberg 28e en Bart Cooymans 37e, allebei zo’n tien plekken beter dan in 2023. Achterstanden van de Nederlanders resp. 17, 30 en 42 minuten. Maar dat is volkomen normaal in XTerra-races. Lucas Goené stapte uit.

Eerste keer junioren WK nog zonder NL

Voor het eerst ook jeugd en juniorentitels. Helaas nog zonder Nederlandse deelname, maar de internationale belangstelling is enorm. De titels gingen naar de Brit Finley Goodman en de Française Mila Lantelme. Goodman liet de Zuidafrikaan Antony Clayton en de Namibiër Nathan Chase achter zich. Mila wist de Italiaanse talenten Anna Gazzari en Vittoria Anna Campana te weerstaan.

De jeugdtitels kwamen terecht bij de Tsjech Ondrej Plic en de Belgische Apolline Ramboux. Van de agegroup-serie keerde de Fransman Emile Billaut als eerste terug aan de finish. En Frankrijk had ook de snelste agegroup-vrouw: Marie Dufosse. De Nederlanders vielen niet in de medailles. Het dichtstbij kwamen Ferdinand Oldeman en Mark Waaijenberg, allebei vijfde in hun leeftijdsgroep.

Alle Nederlanders

Hieronder nog keer alle Nederlandse agegroupers met ook hun overall-positie.