WK St. George: opnieuw Gustav Iden, voor het eerst Lucy Charles; WK Powerman met Seppe Odeyn en Merle Brunnée- WTJ 2016

ZONDAG – We rollen van het ene wereldkampioenschap in het andere. In Almere is het wedstrijdterrein amper opgeruimd of er staat al weer een mondiale titelstrijd op de halve op het menu. Ook het WK Powerman oftewel lange afstands duathlon stond op de rol, uiteraard in Zofingen. Voor het eerst in dertig jaar zonder de aanwezigheid van Mister Powerman John Raadschelders. Hij moest vanwege een ziekenhuisopname verstek laten gaan.

Maar eerst naar wat al jaren geldt als de beste bezette wedstrijd, het WK Ironman 70.3. Daar waar toppers van de lange en korte afstand elkaar treffen. Dit jaar was niet iedereen er, maar dat ervaart buiten de Olympische Spelen elk evenement nog in de nasleep van Covid-19. Evengoed kreeg het WK perfecte winnaars. Gustav Iden, die zich nog een jaartje langer wereldkampioen mag noemen en Lucy Charles-Barclay, in 2018 nog zilver, nu ’s werelds beste.

Iden is de zoveelste exponent uit het Scandinavische machtsblok van Noren, Denen, Zweden en Finnen die heersen over voor de langere afstanden. De Noor was niet bezorgd over zijn minuutje achterstand bij het zwemmen. Toen nog tamelijk ver verwijderd van een podiumplek. Vooraan wel Ben Kanute en andere Noorlingen: Daniel Baekkergard en Kristian Blummenfelt. De Olympisch kampioen liep echter tegen een lekke band aan en toen was het snel einde oefening. Maar bij de Noren heb je er altijd drie, naast Big Blum is er Iden dus (de nummer 8 van de Spelen en titelverdediger) en ook Carsten Stornes is er nog. Maar hij hield het bij de winst in Nice en besloot niet af te reizen naar de States.

Noor maakt indruk

Frederic Funk had ook wel zin in een sensationele uitslag, hij volgde op de fiets als tweede nadat Gustav de kop had overgenomen. Magnus Ditlev ontbreekt op de tweewieler ook zelden vooraan. Iden had na 65 km. definitief de kop te pakken, Ditlev volgde nog binnen een minuut, maar Funk had al bijna twee minuten meer nodig vooraleer hij T2 bereikte. Op de halve marathon maakte niet alleen de Noor indruk, ook de Amerikaan Sam Long liep dusdanig hard dat hij naar zilver liep. Ook Daniel Baekkegard zette het als vijfde na het fietsen op een lopen en daarmee kwam brons in handen van de Deen, die zijn landgenoot Ditlev voorbij liep. De zege van Iden kwam echter geen moment in gevaar.

Een WK zonder al te veel Oranje is toch een stuk minder dan – pak ‘m beet – Almere vorige week. Dan bouwt zich een zekere spanning op, die je nu mist op een WK zonder Oranje. Toch was er eremetaal voor Nederland, want Berber Kramer scoorde zilver bij de F35. Een knappe prestatie van de geboren Friezin, die lang in Amerika en nu in Afrika woont.

Na vijf jaar van allenheerschappij vertoont het bastion Daniela Ryf wel iets meer barstjes. In de PTO Collins Club lukte het niet, er kwam revanche in Rapperswil. Maar vandaag op het WK viel Angry Bird lelijk door de mand. Het blijft de vraag of de Zwitserse in vorm wel gewonnen zou hebben van Lucy Charles-Barclay, want die was zondag van buitencategorie. Deze titel had ze nog niet, haar jacht op Olympische deelname mislukte, maar we wisten natuurlijk wel hoe sterk de Britse kan zijn. Niet voor niets is ze al drie jaar op rij runner-up op het WK Ironman.

Overwinning van begin tot eind

Een kop-staart zege kwam op het WK de laatste jaren niet meer zo vaak voor. Ook daar zorgde Lucy Charles voor. Ze demoraliseerde het startveld feitelijk al in het water waarin alleen Holly Lawrence en outsider Taylor Knibb de schade nog enigszins beperkt hielden. Na het fietsen was Lucy’s voorsprong al stukken groter, toen met Taylor Knibb op zilverkoers en Daniela Ryf toch weer met podiumzekerheid. De halve marathon gooide de strijd om het zilver alsnog om, want Knibb zakte een plekje en Ryf kreeg een ongekende inzinking en zou uiteindelijk elfde worden. De mannen en vrouwen starten dit keer nog op dezelfde dag, waar het tegenwoordig gebruikelijk is op het WK een dag met de mannen en een dag voor de triatletes. Dat plekje van Knibb ging naar een ontketende Jeanni Metzler. De Zuidafrikaanse liep zo hard dat ze het zilver zeker stelde. De deelnemers werden tijdens de halve marathon getrakteerd op een behoorlijk noodweer.

Het Britse succes werd compleet gemaakt door Katrina Matthews en Emma Pallant op de vierde plaats. Daarna was Skye Moench en Jackie Hering, beiden Amerikaansen en vervolgens weer twee Britsen: Holly Lawrence en Nikki Bartlett. Anne Reischmann, de Duitse maakte de top tien compleet met Ryf dus op elf. Vijf Britse, drie Amerikaanse, een Zuidafrikaanse en een Duitse in de top tien dus.

Zofingen voor Seppe Odeyn en de verrassende Merle Brunnée