Kyle Buckingham en Daniela Bleymehl winnen Ironman Zuid-Afrika, Tom 12e; Sarissa stapt uit; Evert mist de macht – WTJ 2254

ZONDAG – De weergoden speelden niet alleen Challenge Salou parten, ook Ironman Zuid-Afrika ging er deze zondag onder gebukt. Regen, wind en gevaarlijk hoge golven in de vroege ochtend. Helemaal niet zwemmen was geen optie, maar de klassieke 3,8 kilometer crawlen aan de Nelson Mandela Bay zat er wederom niet in. Bij de vorige Ironman Zuid-Afrika eind 2020 was dat ook al niet het geval. Toen was de zee te wild en werd het zwemmen ingekort tot 1900 meter. Nu dus slechts 750 meter. De eindtijden kunnen we dus helaas wederom niet opnemen in de all-time-lijsten.

Clean seeep Zuid-Afrikanen

Het maakte de race overigens niet minder spannend met een hoofdrol voor de Zuidafrikanen bij de mannen en de Duitse Daniela Bleymehl-Sammler bij de vrouwen. Uniek trouwens dat mannenpodium, want in de 18 voorgaande edities is het nooit voorgekomen dat goud, zilver en brons naar het thuisland gingen. Verantwoordelijk voor die clean sweep waren Kyle Buckingham, Bradley Weiss en Matt Trautmann. Voor de Nederlanders was het een moeizame dag. Sarissa de Vries lag lang tweede, moest gaan wandelen en stapte uiteindelijk uit. Evert Scheltinga kwam als eerste uit het water, maar miste de power om op te fiets mee te kunnen. De Nederlandse eer werd gered door Tom Oosterdijk die op ruim drie kwartier van winnaar Kyle Buckingham als twaalfde finishte.

De drie dankten hun podiumplaatsen aan een voortreffelijke marathon, die plots bij erg warme weersomstandigheden gelopen moest worden. Het trio toonde zich het meest hittebestendig en kwam in die volgorde over de meet. Na het fietsen liepen ze nog op de plaatsen vier, vijf en zes. Toen waren het de Europeanen vooraan. Jesper Svensson en Joe Skipper wisselden samen aan de kop van het veld, de Duitser Nils Frommhold volgde 19 tellen later als derde. Op een halve minuut van hen verwijderd waren het Buckingham, Trautmann en Weiss die aan de 42 kilometer begonnen.

Europeanen vooraan afgelost door drie keer Zuid-Afrika

Na 6 kilometer nam Buckingham de leiding over van Svensson. Ook Trautmann passeerde de Zweed en dat deed even later ook Bradley Weiss, de voormalig wereldkampioen XTerra die zijn titel niet kon verdedigen toen Omikron uitbrak in zijn land. Nu voor eigen publiek wachtte hij geduldig zijn kans af. Buckingham liep aanvankelijk veder uit op zijn landgenoten en waande zich met nog zeven kilometer te gaan zeker van de overwinning. Op dat punt had hij 1 minuut voorsprong op oud-Almere winnaar Matt Trautmann en 1.10 minuut op Weiss.

De laatste zette toen echter zijn kilometerslange eindsprint in. Waar Buckingham toch echt niet verzaakte, gingen de beentjes van Bradley Weiss veel sneller. Op 39 kilometer had hij al een volle minuut terug gepakt en was het nog maar 10 seconden. Kyle keek vaker en vaker om en vocht voor wat hij waard was. Uiteindelijk moest ook Weiss zoeken naar zijn tweede adem en kon hij dat laatste verschil niet meer goed maken. Tweede zege voor Kyle Buckingham op Ironman Zuid-Afrika, na eerder in 2018 al de snelste. Bradley Weiss pakte 19 tellen later plaats twee en Matt Trautmann op 1.05 minuut derde. Joe Skipper eindigde vierde op ruim 3 minuten van de winnaar als beste Europeaan. De Amerikaan Colin Chartier debuteerde met een vijfde plaats, tien minuten na de winnaar. Daarna volgt de eerste Duitser Franz Loschke en de verrassende Fransman Kevin Maurel. Samuel Huerzeler, de Belg Stenn Goetstouwers en de uitgeputte Jesper Svensson maken de top tien compleet.

De vrouwen zijn nog onderweg, maar daar kan de Duitse Daniela Bleymehl de zege haast niet meer ontgaan. Sarissa de Vries loopt nog op een tweede plaats. De grote vraag is of ze Susie Cheetham van zich af weet te houden. Even later is de Britse aan het wandelen en ziet het er voor de Limburgse weer wat beter uit. Maar het beste is er ook bij Sarissa wel af. Ze neigt naar wandelen en dat gebeurt op zeker moment ook. Wandelen hou je in tweede positie ook niet lang vol, het was kort daarna einde oefening voor de wereldkampioene. Erg jammer. Haar tweede poging om zich voor Kona te kwalificeren strandde.

De enige die zich van de plotse hitte niks aantrok is de winnares. Bleymehl wint overtuigend in 8.22.35 uur. Het Duitse succes is compleet met Elena Illeditsch op een tweede plaats op 11,5 minuut van haar landgenote. De Zuidafrikaanse Magda Nieuwoudt – trainend op schema’s van Yvonne van Vlerken – eindigt als derde.

 

De Ironman werd geopend door Evert Scheltinga en de Duitsers, want ook Nils Frommhold en Franz Loschke kwamen binnen de acht minuten uit het water. Colin Chartier volgde op een vierde plaats, maar met 750 meter waren de verschillen natuurlijk klein. Voor Evert was de vreugde van korte duur. Bij het fietsen is ongetwijfeld iets mis gegaan, want al snel komen we de Nederlander niet meer in de tussenstand tegen. Kyle Buckingham volgde als zevende op 13 tellen. Tom Oosterdijk was achttiende op 1.44 minuten. Na 30 kilometer fietsen was een kopgroep van elf man bijeen, Tom zat in een derde groepje op bijna 4 minuten. Het trainigsmaatje van Joe Skipper blijft zo rond de dertiende plaats fietsen en ziet zijn achterstand oplopen tot een kleine twaalf minuten na het fietsen. Evert komt ook de 180 kilometer nog door, maar heeft dan een achterstand van meer dan een uur.

Op de marathon is Tom Oosterdijk niet meer in staat de top tien te halen. Hij finisht uiteindelijk als twaalfde op 47.09 minuten van de winnaar. Twee plaatsen beter dan vorig jaar Ironman Zwitserland, toen hij 14e pro was. De eindtijden 7.16.31 zijn snel, maar worden ook verklaard door het te korte zwemmen. Tom eindigt in 8.03.40 uur.