De Nederlanders in Ironman Zuid-Afrika: vreugde en teleurstelling liggen dicht bijeen; Kona-slot voor Julia de Leeuw – WTJ 2255
ZONDAG – Twee grote wedstrijden, die uiteindelijk toch niet volgens het oorspronkelijk draaiboek konden plaats hebben. Het overkwam de organisatoren van Challenge Salou en van Ironman Zuid-Afrika. Het kan toeval zijn, maar in beide gevallen was het de tweede keer dat het zwemmen of werd ingekort dan wel afgeblazen. Het geeft meteen een heel andere sfeer aan zo’n evenement, want er is geen enkele triatleet die blij is met een ‘geamputeerd’ zwemonderdeel.
Bovendien verloopr het fietsen er altijd heel anders door. In Zuid-Afrika had Evert Scheltinga een heel peloton zwemmers/fietsers in zijn kielzog. Als de Nederlander wel 3800 meter had kunnen zwemmen was z’n voorsprong groter geweest en krijg je een heel andere race. Maar ‘als’ telt niet in de sport. Tom Oosterdijk verloor wellicht minder tijd door het korter zwemmen, maar gezien de grote tijdverschillen aan de finish kun je het niet alleen op het zwemonderdeel steken. Tom stelde zich tevreden met plaats twaalf, al gaapte er een flink gat met de nummer elf.
Ongekende inzinking Evert
Gedurende de eerste zestig kilometer fietsen houdt iedereen zich koest. Joe Skipper komt erbij en zo krijgt de race een kopgroep van zo’n man of twaalf. Toen peddelde Evert nog rustig mee. Tom mag het tempo in de tweede groep bepalen. Na die eerste ronde lossen er toch wat triatleten vooraan, waaronder verrassend genoeg ook Evert Scheltinga. In korte tijd verliest hij vier minuten en het groepje Oosterdijk leent zich vervolgens ook niet om bij aan te pikken. Evert maakte een vrije val, kreeg met een ongekende inzinking te maken en bereikte de tweede wisselzone uitbollend op vele minuten achterstand.
De race in Zuid-Afrika, toch het tweede thuisland van Evert, blijft dus moeizaam. Een 13e plaats in 2017 en een 14e in 2020 (inclusief de gebroken zadelpin), dat is niet waar de Gelderlander een hele winter voor in Stellenbosch verblijft en traint. Dan hoop je op de beloning in de afrondende wedstrijd. De plotse klimaatverandering bracht hem eerder deze week wel enigszins uit balans. Van het altijd lekker warme trainingsoord naar de zuidkust Port Elizabeth waar het nat en koud was. Had Evert nog wel aan de marathon kunnen beginnen dan was hij wel onder warme omstandigheden gaan lopen. Maar da’s altijd achteraf. Geen enkele Ironman is hetzelfde.
Tom doet twee plaatsen beter
Hittebestendig waren dus wel de drie Zuidafrikanen, waarvan er twee een echte thuiswedstrijd deden (wonend in Port Elizabeth dus): Kyle Buckingham won zijn vierde Ironman (waarvan twee in eigen land), Bradley Weiss debuteerde op de hele met een prachtige tweede plaats en Matt Trautmann (Almere 2019-winnaar) won al veel in zijn loopbaan, maar nog nooit zijn thuiswedstrijd. De clean sweep betekende ook dat het Afrikaans kampioenschap Ironman hetzelfde podium opleverde. Tom Oosterdijk schoof nog op in klassering (van 14 naar 12), maar verloor wel knap wat tijd: 8.03.40 was zijn tijd, da’s 47 minuten meer dan Buckingham. Toch kan de tweedejaars prof tevreden zijn, want het veld was best sterk. Met veel uitvallers en bijvoorbeeld een man als Nils Frommhold nog achter hem.
Deja vu met Ironman Florida
Bij het zien van de vrouwenwedstrijd moesten we – helaas – wel een beetje aan Florida november vorig jaar denken. Ook toen was de Nederlandse goed op weg naar misschien wel haar eerste Ironman-zege tot het motortje plots haperde en ze geen stap meer kon zetten. Zowel voor Evert als voor Sarissa was het extra balen dat er amper 700 meter in zee gezwommen kon worden. In plaats van een dikke minuut kon ze nu slechts 20 seconden voorsprong nemen op lokale favorietes als Nicole Jade en Magda Nieuwoudt. Daniele Bleymehl-Sammler verliest normaliter 1,5 minuut op snelle zwemsters, nu slechts 35 seconden.
Een getergde De Vries maakte bij aanvang van het fietsen flink tempo, maar daarmee waren de Britse Susie Cheetham en de Duitse Bleymehl per definitie nog niet gelost van de Nederlandse wereldkampioene. Na zestig kilometer liepen de verschillen wel op en bleef het drietal vooraan. De rest volgde op een minuut of zes. Waar misschien op een aanval van Sarissa de Vries was gerekend, demarreerde op het juiste moment Daniela Bleymehl-Sammler. Om in de wisselzone met een redelijk comfortabele vier minuten voorsprong aan de marathon te beginnen. Cheetham kreeg dik negen minuten aan de koersbroek.
Winning mood Bleymehl
Bij die marathon was Daniela duidelijk in de winning mood. Bij haar geen spoortje van terugslag in tegenstelling tot haar twee achtervolgsters. Sarissa kreeg het na 10 kilometer lopen moeilijk. Het leek of Cheetham snel de tweede plaats kon overnemen, totdat ook de Britse in de problemen kwam. Hardlopen werd joggen, werd zwalken, werd wandelen, werd uitstappen. Voor allebei. Het klassement achter de koploopster werd op z’n kop gezet met nu plots Elena Illeditsch en Magda Nieuwoudt op de plaatsen twee en drie. De laatste zit in de stal van triathloncoach Yvonne van Vlerken. In die volgorde kwamen ze over de meet: 11 respectievelijk 15 minuten na de winnares. Bij de mannen was het RSA 1, 2 en 3, bij de vrouwen 3, 4 en 5. Met Natia van Heerden en Jade Nicole op die plaatsen. Katharina Gohrmann was op de zesde plaats al de derde Duitse en een andere favoriete Emma Bilham finishte zevende na in het hele wedstrijdverloop niet voorgekomen te zijn.
Het was voor Daniela Bleymehl toch pas haar tweede Ironman-zege. Vier jaar terug had ze haar meest succesvolle seizoen met winst in Ironman Italië en Challenge Roth. Voor Sarissa is het zaak snel de knop om te zetten en zich te richten op de volgende race. Dat geldt ook voor Evert Scheltinga uiteraard.
Julia de Leeuw mag naar Kona
Donovan Geldenhuys – in het verleden paar keer aan de start in Almere – won bij de agegroupers. Bart Elderenbosch was de 27e agegrouper aan de finishlijn in 8.55.27 uur en achtste bij de M35. Amper negen minuten later kwam vriendin Julia de Leeuw al over de finish: 9.04.28 en daarmee vijfde agegrouper, maar belangrijker: tweede F30. En laat nu winnares Jana Binninger al een Kona-slot op zak hebben. Dus mag Julia zich gaan opmaken voor de ultieme Ironman-race in Kona oktober 2022! De agegroup vrouwen werd overigens gewonnen door de Zuidafrikaanse Toinette van Niekerk in 8.51.21 uur. Een fraaie tweede plaats was er voor de Nederlander Joris Vrij bij de M50. Of het genoeg is voor een ticket Hawaii moeten we nog even afwachten.
ZONDAG 3 APRIL: IRONMAN NELSON MANDELA BAY, ZUID AFRIKA
M:
13.Tom Oosterdijk 8.03.40
44.Bart Elderenbosch 8.55.27 (8e M35)
51.Joris Vrij 9.03.19 (2e M50)
54.Yorick Groen 9.05.15 (11e M35)
DNF Evert Scheltinga
V:
14.Julia de Leeuw 9.04.28 (2e F35)
DNF Sarissa de Vries