Mitch Wismans: De magische race in Dubai tot aan de reis naar St. George; World Champs Ironman 70.3, here we come! – WTJ 2644
DINSDAG – Van de nieuwste lichting triatleten is Mitch Wismans uit Doornenburg toch wel een buitenbeentje. Hij is pas 18 jaar, maar slaat het liefst de korte afstanden op de triathlon over en wijdt zijn trainingen en wedstrijdprogramma helemaal aan de halve afstanden. Vooralsnog spreekt dat in zijn voordeel, want zijn prestaties mogen er wezen. In Dubai kwalificeerde hij zich voor het WK St. George Utah, in Almere was een slot voor Samorin een feit.
Mitch is trouw lezer van Trikipedia. Hij vroeg ons of hij zo nu en dan ook eens iets mocht schrijven over zijn belevenissen als triatleet. Zeker mag dat. Het is immers altijd leuk om de verhalen vanuit de atleten zelf te horen en met een 18-jarige reporter erbij, is de toekomst van Trikipedia tot in lengte van jaren verzekerd! Het woord is voor de tweede keer aan Mitch:
,,En daar ging het startschot naast de Burj al Arab! Het zwemmen ging redelijk. Ik had zelf iets sneller verwacht te zwemmen, maar ik wist dat de wedstrijd voor mij pas begon tijdens het fietsen en lopen. In het begin tijdens het fietsen had ik het zwaar. De eerste 45km zat de wind enorm tegen, maar alsnog hield ik veel atleten in. Het waren nare klimmetjes. De terugweg was het mooiste van alles. Met ruim 60km/h vol gas door de woestijn op de snelweg. Niet normaal hoe vet dat was. Helikopters in de lucht, motoren die alles vastleggen. Het was een moment om nooit te vergeten. Ik schoof op naar de 5de plek in mijn leeftijdscategorie, en ik vond mijn eigen ritme in de race!”
Tank was op
,,Ik had een snelle wissel, en daarna kon toch mijn specialiteit beginnen. De halve marathon. De eerste 5km ging top. De overige 16km waren overleven, overleven en nog eens overleven. De zon, de hitte, de lage luchtvochtigheid. Ik was kapot en de tank was op. Misschien teveel gegeven op de fiets. De laatste km ging in. Zo intens veel publiek dat zelfs op het loopparcours stond. Olaf van den Bergh met wie ik samen de race heb geracet riep na mij ‘Mitch geniet ervan’. En daar verderop stonden mijn ouders te wachten. De tranen kwamen langzamerhand.”
,,Ik maakte de bocht naar de rode loper toe, en daar was eindelijk de finish na 4 uur en 25 minuten. Het vingertje ging de lucht, en ik riep tegen mezelf ‘ik heb het geflikt’: vijfde plek in mijn leeftijdscategorie. Ik ben gelijk neergevallen na de finish, en de verzorging kwam er gelijk aan. Mijn benen waren enorm aan het trillen. Toen liep ik via de tent naar mijn ouders toe. Niet normaal, het gevoel, de reis na mijn doel wat ik wilde bereiken. Achteraf ontzettend blij met het resultaat. De dag erna terugreizend naar Nederland met heel veel spierpijn :).”
Gekwalificeerd!
,,Op 22 maart kwam er een onverwachte mail binnen op mijn telefoon. Ik was druk aan het leren voor de tentamen week. Het was een mail van IRONMAN voor het wereldkampioenschap. Ik dacht nee dat kan toch niet…Ik was gewoon gekwalificeerd voor het WK in St. George! Ik kon het niet geloven. Mijn volgende doel was vastgesteld. Enorm veel motivatie om daar naartoe te werken. Ook al duurde het nog zeven maanden tot het WK!”
,,Ik deed nog wat kleinere wedstrijden, dit om het wedstrijd gevoel erin te houden. 7de plek NK duathlon bij de elite mannen, 1ste plek in Hengelo, 6de plek in mijn thuis race in Gendt. Toen kwam het moment op 10 juli halve afstand Klazienaveen. Ik wilde mijn persoonlijke record verbeteren dat ik in Dubai had neergezet. Ik had een enorm goede dag. Alles viel op zijn plek die dag. Kon sommige prof atleten zelfs achter mij laten. Mooie gevechten gehad, zoals met Daan Schouten en Stefan Overmars. Het gaf mij zo’n ongelofelijke boost om enorm hard te fietsen. Ik stapte de fiets af, en ik voelde gelijk na de eerste kilometer met het lopen dat ik een dikke sub 1 uur 20 minuten kon lopen op de halve marathon.”
,,Ik kwam met een tijd van 4 uur en 9 minuten over de finish, en het kon eigenlijk nog wat sneller. Onderweg veel last gehad van mijn maag, die niet alles binnenhield…maar alsnog nooit verwacht zo’n tijd te behalen. Ik zag in wat mijn lichaam allemaal kan op een leeftijd van 18 jaar. Na de race in Klazienaveen had ik een kleine rust periode, en daarna ging ik op trainingskamp in Oostenrijk. 3 weken lang kei maar ook echt keihard getraind om mij klaar te stomen voor de laatste 2 races van het seizoen. Het was een trainingskamp om nooit te vergeten. Voelde dat ik veel progressie boekte, en klaar was voor de twee laatste races.”
,,10 september 2022. Challenge Almere. Een van de grootste races in Nederland. Het was de generale repetitie voor het WK eind oktober in Utah. Alles moest eigenlijk op zijn plek vallen daar. Het zwemmen ging heel moeizaam. Het ritme kon ik de gehele 1.9 kilometer niet vinden. Dan moest het maar met het fietsen gebeuren dacht ik bij mijzelf, en ja dat gebeurde ook de eerste 20km. Toen we later over de dijk gingen, was ik leeg. Heb daar heel veel tijd verloren…en eigenlijk ook daar de wedstrijd verloren.”
,,Ik was super blij dat ik de fiets af mocht, en vaak onderweg gedacht van: ik ga afstappen. Enorm blij dat ik met de halve marathon mocht beginnen. De eerste 7 kilometer liep ik op het tempo waarvoor ik kwam naar Almere. Daarna deed alles mij pijn, en was het volhouden tot de laatste meters. Daar was eindelijk de finishlijn. Ik viel op de grond, en keek naar de tijd. Ik stond nog 5de in mijn leeftijdscategorie. Ik heb het geflikt dacht ik bij mijzelf! Ik ben gekwalificeerd voor The Championship in Samorin 2023! Maar ik hield wel in mijn achterhoofd dat het niet mijn beste race was, en dat het veel beter moet…
,,Na Challenge Almere de draad weer opgepakt, en 3 weken lang volle bak getraind. Daarna was het afbouwen, niet forceren, en geen blessures oplopen. Nu op 25 oktober 2022 kan mijn droom beginnen. Waar ik zo ongelofelijk lang op heb gewacht. Op dit moment reis ik af naar St. George, Utah voor het WK 70.3 Ironman! Waar ik mijzelf ga laten zien!”
De zaterdag van de waarheid nadert met rasse schreden. Mitch is de jongste van het Nederlandse gezelschap samen met Jaimy Voogt, Felix den Hollander en Nina Versluijs. Wij wensen hem en alle andere 83 Nederlanders ontzettend veel succes vrijdag en zaterdag!