Claudine interviewt Annemarie Rustenburg: ,,Ik ben van de spontane dingen, al werkt dat niet altijd

DONDERDAG – Claudine Jansen is maandelijks op zoek naar het verhaal achter de triatleet. Daarvoor reist ze het hele land af voor leuke ontmoetingen. Zelf triatlete spreekt ze dezelfde taal als de geïnterviewde, dat scheelt enorm. Juist toen ze richting Flevopolder wilde gaan om Annemarie Rustenburg te ontmoeten, draaide Annemarie de rollen om: ‘ik kom wel naar jou toe’. Wat volgde was een leuk gesprek met een sportieve vrouw, docente en triatlete die Ruud en mij aangenaam verraste tijdens de Frysman van 2018. Het woord is aan Claudine.

Annemarie Rustenburg

Annemarie Rustenburg heb ik vorig jaar bij de halve triatlon in Gent bij de zwemstart ontmoet. Heel ontspannen praatten we toen over de eventuele watertemperatuur en het feit dat we nog maar nauwelijks buiten hadden gezwommen. Later op de dag bleek dat we beiden een podiumplek gehaald hadden en zo kwamen elkaar weer tegen. Een leuk en vooral bescheiden iemand. Die vorig jaar ongeveer alles had gewonnen dat mogelijk was en niet voor niets sportvrouw van het jaar in de gemeente Dronten is geworden. Op de fiets kwam ze naar Amsterdam voor dit interview.

Wanneer ben je met de triatlon begonnen?
,,Dat was in 2013. Ik had een blessure met hardlopen en begon met fietsen. Ik was al gestopt met turnen en was een beetje aan het zoeken. Sione Jongstra organiseerde een vrouwentriatlon, dus deed ik daar aan mee. Ik zag dat op een maandag langskomen en woensdag besloot ik spontaan mee te doen. Zwemmen deed ik zonder zwembril, gewoon in een badpak. Ik
kwam als één na laatste uit het water. Ondanks mijn oude fiets, haalde ik nog mensen in, en bij het hardlopen nog een paar. Dat gaf wel meteen veel plezier en een mooie voorzet naar meer. Toen begon het een beetje op gang te komen.’

Waar woon je nu?
,,In Biddinghuizen. Ik ben betrokken bij de Triathlon Vereniging van Zeewolde en geef daar elke week hardlooptrainingen.”

Je werkt als sportdocent?
,,Ik heb de sportopleiding CALO (in Windesheim red.) gedaan en ben sportdocent in het voortgezet onderwijs. Bij de NTB heb ik een paar jaar terug de TTN3 opleiding gevolg.”

Probeer je ze iets mee te geven op school?
,,Ja zeker. Het liefst zoveel mogelijk plezier en het belang van sport en bewegen. We organiseren ook altijd een schooltriatlon. Met zwemmen in het IJsselmeer, fietsen over de dijk en hardlopen door het bos. Een zestiende afstand valt ze toch altijd tegen. Fanatieke collega’s doen ook mee. Leerlingen hebben daardoor ook bewondering voor de sport en snappen beter wat ik doe. Ze kunnen zich er een beeld van vormen.”

Je bent zelf coach maar wie coacht de coach? Met andere woorden: heb je zelf ook een coach?
,,Ja Evert Scheltinga is mijn coach. Vorig jaar bij Challenge Almere wachtte hij me op bij de finish om de medaille om te hangen, dat was een leuk moment! Zowel ikzelf als mijn supporters, hoorde toen uit de de speakers dat ik
Europees kampioene was geworden. Mijn vader was aan het filmen en daar hoor je de verbazing op. Zelf begeleid ik ook een aantal triatleten waaronder ook veel beginners. Ik vind het leuk mijn enthousiasme over te brengen.”

Wat is jouw eigen ervaring om te trainen zonder coach?
,,In de Corona tijd en daarna had ik mijn eigen schema gemaakt voor de Frysman. Er was toen ook veel meer tijd om te trainen, de basis was heel goed. Ik haalde 40 minuten van mijn pr af en finishte als tweede. In datzelfde jaar deed ik nog Almere. Op 13 seconden na, haalde ik bijna zelfde tijd. Daarna ben ik te fanatiek doorgegaan en had in het opeens overal pijntjes dat was het moment dat ik me bewust werd, dat het nuttig is om een coach te hebben. Soms ben je voor jezelf niet
streng genoeg of je hebt een rem nodig om niet te veel te doen of overtraind te raken.”

Heb je altijd zin om te trainen?
,,Soms krijg ik pas zin in als ik er al aan bezig ben. Soms moet je het een beetje aanwakkeren. Vaak neem ik mijn spullen ook mee na het werk en ga meteen vanuit of tijdens mijn werk even trainen. Je moet er zelf de valkuilen uit halen.”

Hoe combineer je het werk en sport met je sociale leven?
,,Vrienden en familie zijn ook geïnteresseerd en betrokken bij de sport, de combinatie gaat prima. Ik heb ook een sociaal leven binnen de sport. Je maakt zo makkelijk contact. Je hebt dezelfde interesses, dat helpt. Social media helpt ook met sociale contact.”

Heb je een ultiem doel?
,,Ik ben niet zo van het vooruit plannen. Dat is soms niet zo handig, want dan weet ik niet precies wat ik wil en dan kom ik erachter dat bepaalde wedstrijden al vol zitten. Ironman Hamburg was bijvoorbeeld een leuke optie geweest, maar te laat. Ik ga dit jaar weer in Challenge Almere aan de start staan. Ook wil ik graag wat meer crosstriathlons gaan doen.”

Wat beschouw je als je hoogtepunt uit je triatloncarrière?
,,Naast de hele triathlons in Almere en de Frysman was De Alpe d’Huez triathlon in 2018 er ook eentje die me bijblijft. Ik was de bergen niet gewend. Ik kwam daar via vrienden en kwam er pas later achter, dat de halve marathon ook hoogtemeters had en dat het deels onverhard was. Het was best euforisch om daar te finishen.”

Is er ook iets dat minder leuk is?
,,Vroeg opstaan voor de wedstrijden en vooruitplannen. Vaak ben ik ook van de spontane dingen, maar dat werkt niet altijd.”

Heb je tips voor de triatleten?
,,Mijn grootste tip is dat rust eigenlijk ook een training is, Fysiek en ook metaal! Je moet soms ook op de bank kunnen zitten. Ik kan nu zelfs voldoening krijgen om een training over te slaan, als ik daar een reden voor heb.”

Ben je het altijd met de coach wel mee eens?
,,Ja, dat gaat wel goed. We stemmen e.e.a. af. De pittige intervaltrainingen kan ik soms wel zenuwachtig van worden, waar ik aan het begin denk dat ik het niet kan. Later zie je wel dat het lukt, en dat je daarvan wel sneller wordt.”