Triathlon op de Olympische Spelen; zo maar wat indrukken vanuit Parijs

MAANDAG – Hoeveel triatleten zouden bij het zien van de beelden vanochtend en vorige week uit Parijs geredeneerd hebben: dat wil ik later ook! Het moet ongetwijfeld inspirerend werken: de spectaculaire wedstrijden tegen het geweldige decor van de Parijse hoofdstad en dan ook nog eens onder toeziend oog van duizenden toeschouwers.

Seine oh Seine

Het was druk bij de wielerwegwedstrijden, maar het was minstens zo druk bij de drie triathlons. Ongeacht de uitslagen geldt de Olympische triathlon als pure promotie voor onze sport. Daar kan zelfs Ironman Hawaii even niet aan tippen. De races in Athene (Vouliagmeni), Rio en Tokyo waren wellicht iets minder, maar Sydney, Londen en Parijs lanceerden fabelachtige wedstrijden ook al ging dat in de Franse hoofdstad met horten en stoten en zal er over de zwemkwaliteit van de Seine nog lang nagepraat worden. Zeker in het Belgische kamp. Gelukkig is de band binnen de Belgian Hammers enorm hecht, getuige bijgaande foto op Claire Michels insta.

De Belgen ontbraken omdat Claire Michel ziek was geworden na de individuele triatlon. Ze liep een bacteriële infectie in haar darmen op, al valt niet met zekerheid te zeggen of het vervuilde water daar de oorzaak van is.

Van onze voorspelling op basis van de klasseringen in de individuele triathlons kwam vanochtend bar weinig uit. En da’s maar goed ook. Sport kun je op papier niet uittekenen. We hadden er zegge en schrijven drie goed: de derde plaats van TeamGB, de dertiende plaats van Mexico en de vijftiende en laatste plek van Oostenrijk.

Geen grote rol

Spanning was er alom, jammer genoeg speelden de Nederlanders daarin geen rol. Mitch verloor wat tijd met het lopen, Maya had niet meer de superbenen van afgelopen woensdag, Richard trachtte herstelwerk te verrichten en Rachel zorgde op de valreep nog voor een top tien klassering. Zes plekken lager dan in Tokyo.

Maar ook dat zijn de Spelen. Alles moet op z’n plek vallen. Ik geloof niet dat het aan de nog altijd stroeve verhoudingen binnen het team ligt. Maya kon haar eigen ding doen, zoals ze zich veelal voorbereid op grote wedstrijden. Binnen het team heeft het viertal zich gewoon professioneel opgesteld om er het beste uit te halen.

 

Evengoed zal er teleurstelling zijn bij de Fransen en Nieuw-Zeelanders, na die vroege val waarin Hayden Wilde Pierre le Corre meesleepte. En ook de Britten hoopten vurig op titelprolongatie, maar Beth Potter liep in Parijs twee keer minder hard dan we van haar gewend zijn. Australië, absolute topnatie in de beginjaren van de sport, is geen schim meer van toen. Roemloos worden ze twaalfde. Verrassend goed waren de Portugezen: in Tokyo er nog niet bij, nu vijfde en ook Brazilië deed het met een achtste plaats niet slecht.

Snelste legs

Het kwartet Nederlanders had met Mitch een 8e, met Maya een 10e, met Richard een 13e en met Rachel een vijfde eindtijd in hun legs. De snelste in de eerste leg was – zoals we allen konden zien – de Olympisch kampioen Alex Yee (20.03), de tweede leg scoorde de Mexicaanse Rosa Maria Tapia Vidal de snelste tijd (22.31). In de derde leg gingen de Portugees Vasco Vilaca en de Italiaan Alessio Crociani even hard over het parcours (20.16) en in de slotleg was het duidelijk Taylor Knibb die het snelst over het parcours ging en daarmee Laura Lindemann een goede dienst bewees. Goud voor Duitsland, dat al twee keer wereldkampioen werd in deze discipline, maar juist op de vorige Spelen tekort kwam: toen werden ze zesde. Mooie opsteker voor de bondscoach van Duitsland: Louis Delahaye. Onze oosterburen schoten individueel dan wel te kort (8e, 9e, 18e en 21e werden ze woensdag), als collectief stonden ze er en – zoals Guido Gosselink het bij de NOS uitdrukte – ‘die Lindemann is een taaie hoor’.

Tokyo-Parijs

We zetten de Spelen van Tokyo en Parijs op dit onderdeel even naast elkaar:

GB 1e – 3e
USA 2e – 2e
Frankrijk 3e – 4e
Nederland 4e – 10e
België 5e – DNS
Duitsland 6e – 1e
Zwitserland 7e – 7e
Italië 8e – 6e
Australië 9e – 12e
Spanje 10e – 9e
Hongarije 11e – NQ
Nieuw-Zeeland 12e – 14e
Japan 13e – NQ
Canada 14e – NQ
Mexico 15e – 13e
Portugal NQ – 5e
Brazilië NQ – 8e
Noorwegen NQ – 11e
Oostenrijk NQ – 15e

Meest succesvolle triatleet op de Spelen

Na zijn Olympische titel woensdag was Alex Yee al de meest succesvolle Olympisch triatleet. Weliswaar heeft zijn landgenoot Alistair Brownlee twee individuele titels, Alex staat inmiddels wel op 2x goud, 1x zilver, 1x brons.

De Britten voeren hierin wel de boventoon. Hoe ziet dat staatje eruit?

1.Alex Yee (GB) 2-1-1
2.Alistair Brownlee (GB) 2-0-0
3.Jonathan Brownlee (GB) 1-1-1
Georgia Taylor-Brown (GB) 1-1-1
5.Nicola Spirig (Zwi) 1-1-0
Simon Whitfield (Can) 1-1-0
7.Cassandre Beaugrand (Fra) 1-0-1

Vervolgens dertien atleten (Brigitte McMahon, Kate Allen, Hamish Carter, Jan Frodeno, Emma Snowsill, Gwen Jorgensen, Kristian Blummenfelt, Flora Duffy, Jessica Learmonth, Tim Hellwig, Lisa Tertsch, Lasse Luhrs en Laura Lindemann) met allen 1 gouden plak.

Bevan Docherty, Katie Zaferes en Hayden Wilde zijn daarna alle drie in het bezit van een zilveren en een bronzen medaille.

En terwijl we met een schuin oog de verrichtingen van zeilster (en op Ameland soms ook triatlete!) Marit Bouwmeester volgen geven we alvast wat perspectief mee voor de Olympische Spelen van Los Angeles 2028.

Want benjamin Mitch Kolkman (21) zette met zijn 26e plaats toch wel iets weg, waar we mee vooruit kunnen. We hebben nog eens gekeken naar de vorige Olympische Spelen voor wat betreft de jongste mannelijke deelnemers en hun klasseringen:

2000: Spanjaard Ivan Rana (21) wordt 5e
2004: Bermudaan Tyler Butterfield (21) wordt 35e
2008: Chinees Daqing Wang (19, jongste allertijden) wordt 46e *
2012: Noor Kristian Blummenfelt (22) wordt 13e
2016: Hongkonger Oscar Coggins (21) wordt 33e
2024: Nederlander Mitch Kolkman (21) wordt 26e

Alistair Brownlee is dan twintig en wordt op zijn eerste Spelen 12e. Van zowel Ali als Big Blu weten we hoe het ze daarna vergaan is….

De Olympische triathlons zijn voorbij, de Spelen gaan verder en de Tour wacht op niemand. We blijven genieten, ongeacht het aantal nog te behalen medailles.