Ironmans 70.3 Acapulco en Chattanooga; Alexandra wint IM Tulsa; Pim van Diemen e-star – WTJ 1865

ZONDAG – De Ironman Tulsa was niet de enige wedstrijd van de Ironman Group dit weekend. In het befaamde en veel bezongen Mexicaanse toeristenoord Acapulco en in Chattanooga, Tennessee waren eveneens Ironman 70.3-races. Weliswaar voor agegroup-only, maar voor ons toch altijd interessant genoeg om te vermelden.

Acapulco voor Sandi en Hanschke Busch

In Acacpulco was het hoofdzakelijk een Mexicaanse aangelegenheid. Na een spannende strijd was het Eduardo Perez Sandi die slechts zes seconden sneller was dan landgenoot Eduardo Elias Moreno Castaneda. Maar dat zagen beiden nog niet aan de finish, want het was – zoals in coronatijd veelal noodzakelijk – een lange rolling start. De derde plaats ging naar Alberto Balderas Femat op ruim twee minuten van de winnaar. Op de twaalfde plaats volgde pas de eerste niet-Mexicaan: Rodrigo Gabriel uit Guatemala.

Bij de vrouwen ging de overwinning naar Alina Hanschke Busch. Veertien minuten later volgde Lorenza Hentschel Guzman en derde was de Braziliaanse Julia Iglesias (niet te verwarren met de Spaanse voetballer/zanger dus) maar dat al op 17 minuten. Alleen deelname van Arubaanse zijde, maar Edsel Lopez viel bij het lopen helaas uit.

Michel Oostwal beste Nederlander in Chattanooga

De Ironman 70.3 Chattanooga trok hoofdzakelijk Amerikaanse agegroupers. De winst ging naar Brian Reynolds, die er 4.07.55 uur over deed. Zeven minuten later volgde Brendan Scheel en kort daarop Yannick Fischbach, waarmee het podium volledig Stars and Stripes gekleurd was. Bij de vrouwen won Meghan Fillnow in 4.35.26 uur, daarmee 30e in totaal. Zeven minuten na Meghan was Amy Corrigan dolblij met haar tweede plaats, die ze in een eindsprint met Marni Sumbal wist te bereiken. Opnieuw 1, 2 en 3 USA. Nederland was met drie triatleten in Chattanooga vertegenwoordigd. Beste van het trio was Michel Oostwal – woonachtig in Nashville – op een 274e plaats in 5.24.26 (in zijn M55 daarmee 22e). Verder ook Jurriaan Peters als 397e in 5.41.08 en Edwin van der Hoek driehonderd plaatsen lager in 6.17.10 uur. Ook drie Arubaanse triatleten aan de start. Lucien Dirksz was 299e in 5.27.47 uur en ook Omar Maldonado (5.37.23) en Bincho Mansur (7.48.47) haalden de finish.

Route 66 ligt er niet vlekkeloos bij, toch snelle tijden

Toch nog even terug naar Tulsa. Snelle tijden, we hadden het er al over. Des te opmerkelijker is het feit dat het gedurende de wedstrijddag veel regende, de temperatuur niet boven de 17 graden uitsteeg en de wegen bij tijd en wijlen vol gaten en kuilen. Tja, die Route 66 is wel legendarisch, maar wordt niet altijd even goed onderhouden. Overigens grappig dat voor de 66e finisher – de Amerikaan David Born – nog een speciale Route66-bokaal werd uitgereikt.

Michiel mentaal geknakt na lekke band

Direct contact met alle Nederlanders aldaar heb je natuurlijk niet meteen. In de dagen daarna wordt vaak meer duidelijk. De leeglopende band van Michiel de Wilde bijvoorbeeld, met nog 25 kilometer fietsen te gaan. Michiel was al menig pro voorbij gereden, terwijl hij rond plaats dertig uit het water kwam. Dat het fietsen lekker ging kwam ook omdat de Hillegommer zich in een goed treintje bevond met de Oostenrijkse toptriatleet Michael Weiss en nog zo’n pusher Boris Stein. Terwijl zij doorgingen hoorde Michiel het sissende geluid van een lekke band, altijd frustrerend. Zeker als het dan nog niet lekker verholpen kan worden. Bovendien knakte er mentaal iets, wetende dat die mooie inhaalmanoeuvre door de ‘flat tire’ weer teniet gedaan werd. Michiel richt zich op nieuwe Ironmans later dit jaar.

Derk had z’n TREK iets eerder uit willen testen

Voor Derk de Korver is er werk aan de winkel op het eerste onderdeel. ,,Daar kwam ik als agegrouper nog wel mee weg, maar bij de pro’s verlies ik nog te veel tijd en dan vis je dus achter het net.” De inhaalrace moest hij grotendeels in z’n uppie doen en dat vrat energie en kracht. Zijn nieuwe TREK was ook onvoldoende ingereden, rug en knie speelden op en dat alles opgeteld resulteerde in een povere 33e plaats. Maar ongetwijfeld neemt ook de semi-prof ergens dit jaar nog revanche met een betere Ironman. Semi omdat Derk zijn tijd verdeeld tussen werkzaamheden voor het ‘grote Google’ en trainen voor zijn sport.

Lenny Ramsey stopte met vocht in long

Lenny Ramsey had een solide race tot aan het lopen. Ze zwom 1.07 uur, hetgeen haar niet verontrustte maar waarover ze ook niet helemaal tevreden was. Het fietsen ging ‘redelijk stabiel/niet mijn beste werk’ – in 5.21 uur, waarmee ze nog altijd kon vertrouwen op een goede marathon en top 15-klassering. Het mocht niet zo zijn. Lenny vertelt wat er gebeurde: ,,Ik had tijdens het hardlopen moeite met ademhalen, dus toen ben ik gestopt. Van ochtend een x-ray van m’n longen gehad en daar zit wat vocht in. Dus nu nog even aan het uitzoeken wat de oorzaak is. Wel even een flinke domper.” Lenny heeft nu Ironman Coeur d’Alene (waar mogelijk ook Michiel heen gaat) en Lake Placid in haar verdere programma opgenomen. ,,Ik bekijk nog of Kuopio in te passen valt. Het EK lijkt me interessant om uit te komen voor Nederland.”

Zes Nederlandse finishers in Tulsa

Behalve Derk waren er nog enkele Nederlandse finishers. Gerben de Jong uit Oegstgeest was Neerlands snelste agegrouper in 11.15.50 uur, waarmee hij 29e M40 werd. Na het uitvallen van Lenny Ramsey was Alexandra Dronkers (woonachtig in het Amerikaanse Benicia) de beste Nederlandse vrouw, sterker nog: ze won het F70-klassement in een scherpe tijd van 14.42 uur (de wereldbesttijd F70 staat op naam van de Amerikaanse Linda Ashmore met 13.42.50). Maar alle reden om Alexandra in de feature van deze WTJ op te nemen. Respect voor de ‘Grand lady of dutch triathlon’. Ook het Nederlandse koppel Henk Kool en Diana van Brandwijk kreeg aan de finish te horen: You Are An Ironman!

Hieronder alle Nederlanders op een rijtje:

M:
37.Derk de Korver 9.17.20 (33e Pro)
222.Gerben de Jong 11.15.50 (29e M40)
827.Addie Wetzels 14.10.53 (130e M45)
1017.Henk Kool 15.07.36 (86e M55)
F:
258.Alexandra Dronkers 14.42.33 (1e F70)
307.Diana van Brandwijk 15.22.25 (17e F55)

Triatleet Pim van Diemen is teamgenoot van Alejandro Valverde

Mooi nieuws voor Pim van Diemen van triathlonvereniging ASU’11 uit Amsterdam. Hij is opgenomen in het professionele Movistar E-team 2021. De Amsterdammer, twee jaar terug nog goed voor een scherpe 9.11 uur in de Ironman Kopenhagen, heeft zich dusdanig bewezen bij Zwift dat hij dit seizoen voor Movistar aan enkele wedstrijden mee mag doen. Onder andere de Premier League van Zwift. Feitelijk is Pim dus teamgenoot van El Imbatido oftewel Alejandro Valverde geworden. Niet slecht, dachten wij zo. Binnenkort meer over Pim!