Daniela Ryf wint Ironman Tulsa in 8.40.34; Matthews loopt een 2.49-marathon – WTJ 1864

ZONDAG – Met een eindtijd van 8.40.34 uur is Daniela Ryf winnares geworden van de Ironman Tulsa, het Noordamerikaans kampioenschap. De Zwitserse zette daarmee een tijd neer, die wellicht minder tot de verbeelding spreekt dat de 7.45 22 uur van Patrick Lange (dat is de elfde tijd aller tijden op de Ironman-afstand en zeven minuten sneller dan hij ooit in Frankfurt was). Over de volle breedte gingen de mannen harder dan de vrouwen vandaag. En dat bij koude temperaturen en veel regen. Ongetwijfeld komen er op social media weer discussies over de juistheid van de afstanden. Ach ja, dat hou te toch.

Even hapert de Zwitserse machine

Ryf hoefde misschien dan wel niet meer voluit te gaan, want haar voorsprong was al tijdens het fietsen groot genoeg op de concurrentie. Ze had het ook zichtbaar moeilijk in de laatste tien kilometer. Het bewijs dat de Zwitserse machine ook af en toe wel eens hapert. Aan de finish had Daniela nog vijf minuten over op Katrina Matthews, die een verbluffende marathon van 2.49.49 liep. De Britse moest daarvoor nog een verbeten duel uitvoeren met Skye Moench, die op de derde plaats tevens Noordamerikaans kampioene werd. Matthews klokte 8.45.35 uur eindtijd, Moench kwam tot 8.47.45 uur.

Ook Heather Jackson bleef onder de negen uur: 8.57.58 uur. Vervolgens arriveerden de Spaanse Gurutze Larralde (9.02) en Sarah Crowley (9.06).

Verschillen groter en groter

Bij het zwemmen lag de Braziliaanse Pamella Oliveira nog 20 seconden voor op Daniela Ryf en op de Amerikaanse Kelsey Withrow. De eerste vijftig kilometer bleven Oliveira en Ryf samen fietsen, daarna viel de Braziliaanse terug en werden de verschillen groter en groter.

Skye Moench, Kimberley Morrison, Sarah Crowley en Katrina Matthews trapten zo hard ze konden, ze kwamen geen spat dichterbij de ontketende Angry Bird. Ryfs toptijd was 8.22.04 uur in Roth 2016. Nu kon ze na zo’n dertig kilometer lopen rustig ‘uitbollen’ en doet ze er 18 minuten langer over. De marathon ging in 3.04 uur, het was voldoende. Voor de Zwitserse triathlonsport was het dus een gouden dag: Spirig in Lissabon, Ryf in Tulsa.

Voor Nederland resteerde minder succes in Tulsa. Lenny Ramsey stapte kort na het begin van de marathon uit. Ze lag na het zwemmen 19e, was op de fiets naar een 13e plaats opgeklommen, maar hield het na 7 kilometer lopen voor gezien.

Wim van den Broek

Wilde in 1983 iets anders dan alleen hard fietsen, stapte snel over op microfoons uittesten, één van de drijvende krachten achter één van de oudste triatlons: Oud-Gastel, figureert in misdaadseries en mag zich ridder zonder paard noemen.

Geef een reactie

Uw e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Meer informatie over hoe uw reactiegegevens worden verwerkt.