Intussen: Europe Cup Raciče met Barbara en Sonja in top tien; Michiel 20e pro in Ironman Lake Placid; Zweedse dubbel met Svenningsson en Norden – WTJ 1960
WOENSDAG – Terwijl wij afgelopen weekend na de openingsceremonie al volop in de ban waren van de Olympische Spelen, waren er nog genoeg wedstrijden. Daar komen we nu graag op terug, want ze zijn stuk voor stuk de moeite waard.
In de Tsjechische Republiek bijvoorbeeld was een Europe Cup voor junioren in Raciče, het Olympisch watersportcentrum van het land. In het kleine plaatsje waren in het verleden al regelmatig Europese en wereldkampioenschappen roeien. In dezelfde roeibaan was dus ook het zwemonderdeel van de triathlon. De zusjes De Koning waren er namens ons land. Barbara had 1 concurrente waar ze rekening mee hield en die maakt het ook waar tijdens de race. Margarete Vrablova is momenteel een van de snelst lopende juniores in Europa. Ze won na Tiszaujvaros ook deze race na tot en met het fietsen nog bij een kopgroepje met onder meer Barbara de Koning te hebben gereden. Zestien jaar is ze pas, deze Slovaakse geldt als een groot talent. Al blijft het altijd afwachten hoe het zich ontwikkelt natuurlijk. Op het EK Kitzbuhel was Vrablova eerder zesde geworden.
Barbara 2e en Sonja 9e in Europe Cup Race Raciče
De Oostenrijkse Tabea Huys kwam als eerste uit het water. Zij aan zij verlieten Margarete en Barbara de roeibaan. Daarna ontstond een vrij grote kopgroep van 12 atletes. Het lopen bracht de beslissing. De derde plaats ging naar de Tsjechische Dana Priklykova. Negende werd Sonja de Koning, leeftijdsgenote van de winnares. Barbara gaf na afloop aan dat ze de race vooral deed als training voor het WK Edmonton later deze maand. ,,Daarom was ik meer dan tevreden met het resultaat. De voorbereiding loopt goed, ik ben klaar om een goed WK te draaien.” Ook haar zusje Sonja kon zich vinden in de negende plaats. ,,Het was mijn beste resultaat tot nu toe op een Europe Cup. Het was een sterk veld, dus ik ben tevreden met een eerste top tien klassering.”
Bij de mannen won de Zwitser Luca Luberti, de nummer zeven van het EK in Oostenrijk. Hij versloeg de Deen Oliver Holstrup Sahlberg en de Mexicaan Rodrigo Probert Gonzalez. We mogen dan nog steeds in een pandemie verkeren, in de sportwereld komen de atleten van heinde en verre bijeen. Soms gaat dat wel eens mis en duikt het virus weer op, maar over het algemeen verlopen de wedstrijden goed.
Baltisch kampioenschap
Otepaa in Estland is al jaren een toptriathlon op de kalenders. Europe Cup en WK militairen onder anderen. Zondag was het strijdtoneel van de Baltische kampioenschappen. De winst ging naar Henry Rappo uit Estland en Baibe Medne, nationaal kampioene van Letland.
Michiel de Wilde eindigt zware Ironmandag als 20e pro
Tot dusverre veel World Triathlon nieuws en races, logisch omdat we middenin de Olympiade zitten. Maar ook Ironman had genoeg wedstrijdaanbod de afgelopen dagen. Zaterdag bijvoorbeeld in een andere Olympische stad, hoewel Lake Placid vooral verbonden is aan de Winterspelen. In 1932 en 1980 (de Spelen van Eric Heiden) mocht de Amerikaanse stad de Spelen in huis halen. Intussen zijn er veel meer sporten, zowel zomer als winter. De Ironman van Lake Placid bestaat sinds 1999, het jaar waarin Thomas Hellriegel en Heather Fuhr de primeur grepen. Nederlanders hebben er nooit een heel prominente rol gespeeld. Beste tot nu was de Zeeuw Marcel Suurmond, die negende werd in 2016 tevens beste master. Voor Marcel was Lake Placid de ideale race om zich te kwalificeren voor Hawaii. Hij nam er dan ook vier keer aan deel.
Nu was Nederland bij de profs weer eens vertegenwoordig. Michiel de Wilde wilde zich graag meten met de pro’s. Het werd geen onverdeeld succes. Eindigen op de twintigste plaats bij de pro’s met de 48e eindtijd bij de mannen te weten 10.12.41 uur, nee dat lag toch beneden zijn verwachtingspatroon en waarschijnlijk ook kunnen. Michiel had de grootste moeite met zijn voeding in de race. Als dat niet voldoende geabsorbeerd kan worden, is een Ironman een lange, zware dag. Bijna 4 uur over de marathon doen is in dat opzicht veelzeggend. Het was Michiels tweede poging in Amerika tot een goede Ironman te komen na eerder zijn lekke band in IM Tulsa.
Rasmus Svenningsson bewijst dat solo-triathlon geen toevalstreffer was
Vooraan was Balazs Csoke zoals verwacht als eerste uit het water. De Hongaar staat bekend om zijn snelle zwemtijden, dit keer zelfs 46.44 minuten. Dat Michiel daar al negen minuten toegaf, was op zich nog geen ramp. Zijn onderdelen komen daarna wel. Dat bleek nu niet het geval. Hij verloor meer en meer terrein en speelde in het spel om de knikkers niet meer mee. Vooraan dook na Csoke de Zweed Rasmus Svenningsson op. We kennen hem eigenlijk alleen nog maar van zijn sensationale solo-race in Stockholm vorig jaar. Toen – in coronatijd – regelde hij zelf zijn thuiswedstrijd en dat ging toen in de fabelachtige tijd van 7.59.32 uur. Er was enig ongeloof over de prestatie van de Zweede, maar net als Rachel Klamer in Tokyo snoerde Svenningsson alle criticasters de mond met een fraaie overwinning in 8.13.25 uur. Daar hadden de meer ervarne Fransman Arnaud Guilloux en Joe Skipper geen antwoord op. Guilloux klokte 8.23 (dus bijna 10 minuten achterstand). Skipper, de Britse winnaar van Ironman UK en een paar jaar geleden nog Eutopees kampioen in Almere klaarde de klus in 8.24.01. Skipper doet er wellicht goed aan met het oog op Hawaii wat gas terug te nemen, maar dat staat niet in zijn vocabulaire vrezen we. Skipper had trouwens wel weer de snelste marathontijd: 2.49.04 uur, waarmee hij het podium nog haalde.
Even fietste de ietwat merkwaardige Zweed Svenningsson nog in gezelschap van twee Fransen: Guilloux en ook Romain Guillaume. Maar al op de fiets was de ‘blonde pijl’ er vandoor om ook op de marathon alleen maar verder uit te lopen. Zijn marathontijd van 2.51.05 uur was meer dan voldoende voor een royale overwinning, zijn eerste op een echte Ironman. Elf man bleven binnen de negen uur. Na Skipper was het de tot Fransman genaturaliseerde Kevin Portmann, waarna de Amerikanen Adam Feigh en titelverdediger (en Truebike-teamgenoot van Michiel) Matt Russell de eindstreep passeerden. Romain Guillaume viel terug naar een achtste plaats en de tiende plek was voor oud-profwielrenner Stefan Schumacher.
Lisa Norden: zilver in Londen, negen jaar later Ironman-winnares Lake Placid
Het werd trouwens een Swedish Sweep, want beste vrouw was Lisa Norden. In haar allereerste Ironman sloeg ze meteen toe en pakte ze net als haar landgenoot Svenningsson meteen het Hawaii-ticket. Het gebeurde allemaal exact negen jaar na het sensationel zilver wat de Zweedse op de Spelen in Londen in de wacht sleepte. Toen in een adembenemende eindsprint met Nicola Spirig, die in Tokyo ‘gewoon’ zesde werd. Voor Nikki is de Ironman niet weg gelegd, dat wil zeggen: ze doet volgend jaar enkel mee aan het Sub 8-hour project, maar Hawaii hoeft op haar indrukwekkende palmares niet zo nodig meer. Goed, Norden brak haar laatste tegenstandster Heather Jackson op de marathon. Uiteindelijk liep het verschil nog op tot ruim zeven minuten. De Zwitserse Joanna Ryter finishte als derde, maar al wel op 20 minuten van de nog altijd in supervorm verkerende Norden. De laatste jaren was ze al wel sterk op enkele Ironman 70.3-races. Zo won ze Gdynia dit jaar, maar liet Sarissa de Vries haar op Challenge Gran Canaria nog achter zich. Toen was daar trouwens ook Spirig voor de winst, Sarissa tweede en Lisa derde. Norden debuteerde met een tijd van 9.11.26 uur. Voor Lake Placid-begrippen is dat prima. Pamella Oliveira, de Braziliaanse die eerder ook twee keer aan de Olympische Spelen meedeed, werd vierde.
Swedish Sweep
Een Swedish Sweep dus. Buiten Michiel de Wilde waren er geen Nederlanders aan de start. Of toch? Want Gert van Vliet kennen we allemaal, ook al woont hij zijn leven lang al op de Antillen. De Arubaan was ooit de eerste die vanuit de Caraiben naar Ironman Hawaii ging. Inmiddels is Gert, die een goedlopende fietsenzaak heeft in Oranjestad, toegetreden tot de M55. Hij werd er achtste in. Een tweede Arubaan deed er ruim 15 uur over. In totaal waren er 1795 deelnemers. We zetten het Nederlands smaldeel even op een rijtje.
48.Michiel de Wilde 10.12.41 (20e pro)
218.Gert van Vliet 11.43.17 (8e M55)
897.Trevor Eman 15.12.57
