Olympische medaillewinnaars gelinkt aan triathlon; 70.3 Ironman Ohia en Oregon; Outlaw Tri; Nisraman met Bart Alberts; Clash is de nieuwe naam in tri-scene – WTJ 1961

WOENSDAG – Toen we vanochtend vroeg wakker werden, zag de Olympische sportwereld er een stuk zonniger uit voor TeamNL. Opmerkelijk dat vooral de roeiers – waar toch corona en quarantaine niet buiten schot waren gebleven – nu ineens voor een ‘boost’ aan eremetaal zorgden. Dirk Uittenbogaard, Abe Wiersma, Tone Wieten en Koen Metsemakers haalden goud op de dubbelvier en dat was in 25 jaar (dat kun je nu zeggen nu er 1 jaartje bij is gekomen) niet meer voorgekomen in de roeisport bij de mannen. Een vracht aan zilveren medailles kwam er bij. Annemiek van Vleuten schudde even later aan de boom in de race tegen het uurwerk. Bam, tweede goud. Anna van der Breggen brons en als toetje ook een dolblije Tom Dumoulin met zilver.

Bij alle genoemde sporters valt haast een link met triathlon te bedenken. Roeien en triathlon is al sinds 1983 met elkaar verweven. Toen was de eerste triathlon op de Bosbaan en deden onder anderen Marijke Zeekant en Frans Gobel al mee. Latere roeiers, die het in triathlon probeerden waren Nicolette Hellemans, Gerard Egelmeers, Rita de Jong, Gerard van der Linden en Matthijs van der Linden om er maar eens een paar te noemen. Marijke is natuurlijk de bekendste van allemaal. Deelneemster aan de Spelen van Seoel 1988, maar intussen ook al volop in triathlon waar ze al jaren in uitblinkt.

Veel links medaillewinnaars met triathlon

Annemiek van Vleuten en Anna van der Breggen deden allebei al eens mee aan (winter-)triathlons. Annemiek een paar jaar terug nog in Veenendaal, Anna twee jaar geleden in een crossduathlon. Het zou me niet verbazen als we deze topsporters na hun imposante wielerloopbaan vaker terug gaan zien in multisports. Laten we het hopen, bekende namen zijn altijd goed voor de uistraling van je sport en je evenementen. En Tom Dumoulin dan? Tja, hij solliciteerde hoogstpersoonlijk voor de Spelen al naar een plekje in de triathlonselectie. Het gebeurde met een knipoog. Tom maakte vandaag bekend door te willen als wielrenner, plezier hervonden, zoals dat heet. Maar daarna….wie zal het zeggen? Vraag het Maarten van der Weijden, vraag het Trijnie Rep. Ze hebben allemaal ongelofelijk veel plezier gekregen in sporten vooral nadat ze overstapten op triathlon. Het is in elk geval prettig verslavend, zoveel is zeker.

Goed. Laten we hopen dat de medaillenacht (8 stuks op 1 dag was in de Nederlandse sportgeschiedenis niet eerder voorgekomen, het oude record 7 stamt nog van de eigen Spelen in Amsterdam 1928) nog genoeg navolging krijgt.

70.3 Ironman Delaware Ohio voor Engel en Smith

Er waren nog wat wedstrijdjes hier en daar. Ironman had afgelopen weekend drie races in Amerika. Naast Lake Placid waar we het gisteren over hadden, was dat ook Ironman 70.3 in Delaware Ohio en Ironman 70.3 Oregon. Allebei age-group-only, zoals ook de Nederlandse races in Maastricht en West-Friesland dat zijn. Waarmee niet gezegd dat er geen sterke atleten aan de start staan. Delaware Ohio werd bijvoorbeeld gewonnen door de Amerikaan Eric Engel. Hij stond al vijf keer eerder op het podium van een Ironman 70.3. Amateur-sporter weliswaar, maar goed genoeg om voor de podiumplaatsen mee te strijden. Bovendien verdedigde hij met succes zijn Ohio-titel en bleef als enige onder de vier uur. Vijf minuten later volgde Malachi Henry als tweede en kort daarna Bear Schickel als derde. Volledige Amerikaanse podia zowel bij de mannen als de vrouwen. Winnares was Holly Smith in 4.22. Minori Minagawa behaalde zes minuten later de tweede plaats en lang wachten was het op brons: Breanna Herring, klaar in 4.44 uur. Onder de 1989 deelnemers wel een aantal Canadezen en Mexicanen, maar nauwelijks Europeanen en dus ook geen Nederlanders.

70.3 Ironman Salem Oregon voor Stepinski en Beard

Vijfde editie van Delaware, eerste keer Ironman in Salem Oregon. De race bestaat al langer, maar nog niet onder het IM-brand. Iets minder deelnemers (1826), maar wel meer nationaliteiten en meer sub-4 uur tijden. Maar dat laatste zegt weinig natuurlijk. De winnaar Jan Stepinski is net als Eric Engel ook zo’n age-group-only winnaar. Met de zege in Salem Oregon was hij toe aan zijn derde IM-zege (eerder ook Gulf Coast en Tempe, Arizona). Drie minuten later volgde Devin Volk en Justin Riele maakte het Stars-and-stripes-verhaal compleet. Ook USA forever bij de vrouwen met Batya Beard als winnares na een spannend duelmet Becca Kawaoka: slechts 12 tellen verschil na een halve triathlon. Tyler Hudacek haalde brons. Was de winnares na 4.21 uur klaar, de Arubaanse Joyce de Cuba-Husken deed er iets langer over: 7.19.58 uur. Haar Nederlndse schoonzus Jill de Cuba was nog langer onderweg: 7.50.06. In het vrouwenklassement goed voor respectievelijk een 508e en 565e plaats. Maar goed, we hadden hier dus wel Nederlandse inbreng.

Dennis Verhoeven in Outlaw triathlon

Zondag 25 juli stond van de in Engeland razendpopulaire Outlaw-series de hele triathlon op het programma. 1105 deelnemers, waarvan zeker 1100 Brits. De winnaar Andrew Horsfall-Turner uit Wales zette een nette tijd neer van 8.26.27 9en nieuw Welsh record). Daarme verbeterde hij het parcoursrecord van Chris ‘Kit’ Walker met 13 minuten. Walker zou zelf trouwens derde worden in 8.45.09. Daartussen nog Ian Dempsey goed voor 8.35.39 op het snelle parcours even buiten Nottingham. Enige Nederlander was Dennis Verhoeven. Hij klasseerde zich als 380e en kwam onder de finishboog door na 12.31.35 uur. Toen was de top drie bij de vrouwen al wel binnen. Kerry Hickson scoorde 9.31.40 uur, dat was geen parcoursrecord. Rebecca Duxbury volgde als tweede in 9.43 uur en Claire Weller eindigde derde in 9.45.18 uur.

Nisraman met Bart Alberts op zevende plaats

Tot slot van dit wedstrijdblokje nog even terug naar 21 juli, Belgisch nationale feestdag. Niet alleen een race in Kapelle op den Bos, maar ook de uitgestelde Nisraman ging door. Dat wil zeggen: geen zwemonderdeel, want de wateroverlast maakt zwemmen in Nisramont onmogelijk. Het concept werd gewijzigd in 2 kilometer lopen, daarna 40 km. wegfietsen, 15 km. ATB en nog eens 10 km. lopen. De winst ging naar Matthias Allegaert, eerder al eens winnaar van de 111-triathlon te Jabbeke. Hij verraste de favorieten op papier wel enigszins: Wouter Vandermast en de nieuwe Belgisch crosstriathlonkampioen Mathias Cloostermans hadden in de Nisraman het nakijken. Beste Nederlander was Bart Alberts. De bebrilde atleet van Cerberus nam op het technische en waterrijke parcours niet al te veel risico’s met het oog op zijn verder gezinsvakantie in Oostenrijk, maar finishte desalniettemin keurig als zevende. Paul Wolters was op een 15e plaats tweede Nederlander. Rolf van der Steen finishte 22e. Minder deelnemers door Covid en de watersnood-toestanden dan normaal, maar de wedstrijd kon toch doorgaan. Belgisch kampioene Christine Verdonck overklaste het damesveld met een tiende plaats tussen de heren en mijlenver voor Chariel de Kock en Leen Vanden Daelen.

 

Challenge Daytona/Miami wordt Clash

Als laatste dan: het was ons al eerder opgevallen dat de triathlons in de autocircuitstadions van Daytona en Miami de naam Challenge niet meer voeren. Zij vallen vanaf dit seizoen onder een nieuw label ‘Clash’. Het wordt dus Clash Daytona van 3 tot 5 december en van 11 tot 13 maart 2022 Clash Miami op Homestead Miami speedway. Er komen ook twee nieuwe evenementen bij Clash Watkins Glen in juli volgend jaar en Clash Atlanta in november. Toch worden niet alle banden verbroken, want tritleten kunnen zich in de Clash races wel kwalificeren voor The Challenge Championship in Samorin. Clash is van plan niet alleen triathlons, maar ook duathlons en andere vormen van duursport te lanceren.