Youri Keulen; Ik heb het afgelopen jaar echt wel eens getwijfeld hoor!
Hij kan het nog steeds niet echt geloven; gisteren 4e plaats in een wereldveld tijdens Clash Miami. Hij is op weg naar een restaurant, met zijn beste vriend Kay, als ik hem aan de telefoon krijg. Youri Keulen, die de triathlonwereld versteld deed staan met zijn geweldige prestatie. Als Trikipedia volgen we hem al vanaf zijn beginjaren en is er een speciale band met de immer open Keulen, die over en weer gekoesterd wordt. Van kleine vent naar grote meneer!
“Enorme spierpijn en blaren op mijn voeten, maar ik voel me geweldig. Ik heb gisteren laten zien dat ik mee kan met de absolute wereldtop. We (mijn begeleidingsteam, familie, sponsoren en ik) wisten dat ik goed was , alle data was dik in orde en het voelde aan dat er iets moois zou kunnen gaan gebeuren, maar het moet dan ook maar gerealiseerd worden. Vergeet niet dat ik een half jaar geleden al het oude overboord heb gegooid; een nieuw begeleidingsteam, nieuwe woonplaats, alle banden met het verleden heb verbroken. We, mijn familie, sponsoren, begeleidingsteam, hebben knetterhard gewerkt om dit nieuwe project te laten slagen en dit resultaat is een fantastische eerste stap.
Ik heb het afgelopen jaar echt wel eens getwijfeld hoor. Of het het allemaal waard was, maar dan dit, deze bevestiging!
Ik kon niet slapen afgelopen nacht en heb nog eens naar de uitslag gekeken. Wie ik allemaal achter me heb gelaten. Wereldtoppers die Roth gewonnen hebben, de snelste fietstijd op Hawaii hebben gerealiseerd enz enz.
In de dagen voor de race hier was ik heel relaxed, super scherp maar kalm. Iets wat ik al jaren niet meer ervaren heb. Ik voelde dat ik in orde was. Als 10e kwam ik uit het water, was ik heel tevreden over. Echter verloor ik tijd met het uit doen van mijn speedsuit. Enerzijds is Miami een overzichtelijke race , anderzijds heel onoverzichtelijk; al die rondjes. Ik raapte tijdens het fietsen de één na de ander op, maar ik had geen idee waar ik in de race zat. Rond de 35 kilometer kwam ik in niemandsland terecht; geen groep voor me, maar ook niet achter me. Het aanhaken van Butterfield bracht me weer terug in de echte racemodus.
Toen ik van de fiets kwam had ik nog geen idee waar ik in de wedstrijd me bevond. Ik wist dat er op de snelste eerste loopronde een bonus stond van 1000 dollar, maar bewust heb ik me daar niet mee bezig gehouden. Achteraf blijkt dat ik de bonus mis op 1 seconde hahahaha. Ik moest in die eerste ronde ook echt wel mijn loopgevoel krijgen. De strijd met Butterfield tijdens het lopen was mooi en bracht me steeds meer en beter in mijn ritme. Mijn beste vriend Kai liet een bordje zien; Voor Kosta ! (red: Kosta Poltavets uit de Ukraine is zijn trainer). Dat was de trigger en ik kon versnellen. Ik kom dan in een bepaald metaal stadium dat het heel veel pijn doet, maar tegelijkertijd een soort “happy place” is. Niemand krijgt me dan meer kapot. Zo kon ik naar een fantastische 4e plaats lopen in een wedstrijd met wereld bezetting. Maar dat besef moet eigenlijk echt nog komen hoor.
Vervolgens vraag ik hem naar zijn nabije en verdere toekomst:
Maandag ga ik terug naar Gerona voor een periode van weken, dan de race in Salou. Een hoogtestage in Sierra Nevada en de IM 70.3 Mallorca. Dan volgt de Championship Samorin en het NK halve in Nieuwkoop. Maar natuurlijk tussendoor ook even naar huis, bij mijn ouders en familie.
Maar Ruud, ook Parijs is niet heel ver weg hoor, al zie ik dat wel als een tussenstop.
En dan nog even schakelen naar zijn interview (te zien op 6:52:00) na afloop van de race.
Je kent me, je weet hoe ik in elkaar steek. Wat ik in dat interview zeg, komt recht uit mijn hart. Voor mij was het vooraf absoluut duidelijk dat ik deze race zou opdragen aan mijn coach Kosta Poltavets uit Ukraine. Zoals Jutta Leerdam dat onlangs ook deed. Vlak na de race heb ik met Kosta gebeld en hij had het moeilijk zijn emoties te beheersen en zijn woorden waren; Yoeri, namens mij en het Oekraïense volk bedankt!
