Van staalarbeider naar IRONMANorganisator  en IRONMANfinisher!

Het persoonlijk verhaal van Rob Frambach, ondernemer, wedstrijd directeur van onder andere IRONMAN in Nederland en zelf sinds oktober ook finisher van IRONMAN Mallorca is niet bepaald één uit het boekje. A.s. weekend start hij opnieuw in de IRONMAN 70.3 Mallorca.
Rob geeft in dit persoonlijk en openhartig verhaal een andere betekenis aan de slogan van hemzelf en IRONMAN, ‘Anything is possible’.

Als kind opgegroeid aan een dranghek, in de geur van massage olie, omdat zijn vader amateur wielrenner was en later KNWU consul, valt de appel misschien niet ver van de boom. Maar van een opvolger of logische lijn is geen sprake, Rob heeft zijn eigen weg afgelegd. Na op jonge leeftijd (15) al te zijn begonnen met werken na een aanvankelijk heftige jeugd en vroegtijdig school verlaten, heeft hij zich opgewerkt van staal arbeider tot succesvol ondernemer waarbij IRONMAN zijn hoofdmoot is. Vanzelf ging dit niet, ‘Niemand had van mij verwacht dat ik nog goed terecht zou komen, om dan serieus genomen te worden is lastig, je staat met 1-0 achter’.

In 2011 had hij zich in een aantal jaren opgewerkt tot operator binnen Vogten Staal, een groot staal concern in Maastricht. ‘Ik heb daar een bijzonder hoog werk ethos ontwikkeld, lange dagen werken in zware omstandigheden. Deze hebben mij enorm gevormd. Ik kreeg het vertrouwen van de eigenaar Dennis en aan twee collega’s destijds, aan Sjaak Smeets en vooral Thomas Rudnicki heb ik veel te danken, ze hebben mij wijsheden en kennis bijgebracht die je niet op school kon leren, toevallig of niet maar beide hebben sporten in hun levensstijl verweven.’

Rob maakte toch in 2011 de sprong in het diepe met een promotiebedrijf gericht op sportevenementen, want zijn vader was al sinds jaren organisator van onder andere de Amstel Gold Race. ‘Ik zag sport sponsoring veranderen van een vlaggetje van de lokale slager naar het concept van branding, het professioneel tot uiting brengen van sponsoring door het aankleden van evenementen. Mij leek dit een goed vertrek punt, hard werken was mij niet vreemd en technisch inzicht had ik voldoende. Alleen ondernemen bleek wat lastiger. Ik heb goed naar mijn omgeving gekeken en een aantal voorbeelden gehad, maar ook trial and error, en dus ontzettend veel fouten gemaakt hoor!’

Na een aantal jaren kwam in 2014 en 2015 IRONMAN op zijn pad, (destijds had hij nog samen met zijn vader het bedrijf), met het verzoek of zij dit als lokale organisatie konden uitvoeren. Vader Emiel en Rob hebben daarmee de wedstrijden tot 2018 samen georganiseerd. ‘Wisten wij veel wat triathlon of IRONMAN was, als wieler- en hardloop-organisator zouden we dit vast ook wel kunnen regelen was het idee. Zelf sporten en een gezonde levensstijl had ik destijds al helemaal niet hoog op de agenda staan. Pas toen we een aantal IRONMAN wedstrijden bezocht hadden viel het kwartje, dit is buitencategorie en iedere atleet heeft een verhaal, dit is meer dan een gewoon evenement. Eenmaal om middernacht op de markt in Maastricht omarmde mijn vader mij, IRONMAN kreeg op dat moment een totaal andere betekenis.

Zoals bekend kwam er in 2018 een eind aan IRONMAN Maastricht wat betreft de hele afstand (maar in 2022 weer terug!!!) . Maar ook daarna bleef IRONMAN behouden voor Nederland; ‘Mijn straatvechters mentaliteit, ontwikkelde ondernemers- en politieke skills kwamen mij toen echt goed van pas. Ik heb de telefoon gepakt en heb destijds Stefan Petschnig gebeld en de steden Maastricht en Hoorn. Ik heb toen mijn visie en plaatje geschilderd hoe we het zouden moeten aanpakken, ik was overtuigd dat er plek was voor meerdere IRONMAN wedstrijden, maar ook dat we dit van de grond moesten opbouwen. Opnieuw kreeg ik het vertrouwen en zo heb ik de licentie voor Nederland verkregen.’

Met een tweetal jaren COVID-19 en de hele evenementen branche, die verlegen zit om personeel, materiaal en economisch nog steeds zware omstandigheden, is het hard knokken en vasthouden voor organisatoren. Iets dat Frambach en zijn team niet vreemd is, want in 2022 staat IRONMAN 70.3 West-Friesland en IRONMAN Maastricht als een huis. Twee wedstrijden van formaat, vanaf dag één dat ze bestaan de grootste en sinds 2015 voor velen een legende.

Bij Trikipedia benoemen we altijd alle Nederlandse deelnemers op een hele afstand en afgelopen jaar viel ons op dat Rob ook een IRONMAN finisher was op zijn favoriete eiland Mallorca.
‘Tja, de afgelopen jaren heb ik natuurlijk zo veel inspirerende finishes gezien en aangestoken met het triathlon virus was ik ook. Dus het moest er een keer van komen. Onder EDOSports met Edo als coach sporte ik al sinds 2017 en na een aantal IRONMAN 70.3 wedstrijden dacht ik, nu moet het maar eens gebeuren! Ik heb een ontzettend drukke, onregelmatige baan, twee jonge kinderen, dus het was lastig balanceren. Maar het is gelukt, met veel te weinig trainingsuren, op karakter heb ik 180.6 mijlen lang mijn levensweg met zijn hoogte en dieptepunten kunnen overdenken. Emoties kwamen, die ik nog niet kende en de afgelopen jaren heb opgebouwd, liggen als een deel van mijn ziel in tranen op het asfalt in Alcudia. Na 14 uur kwam ik over de finish, vanaf daar was mijn verhaal compleet! ‘Anything is possible!’