Alles over 36e Triathlon Holten: Luna wint; Niels keurig achtste; Quinty’s stunt; Jorik vijfde; de andere series en (een beetje) het afscheid – WTJ 2479

WOENSDAG – Als je zo de socials afloopt en je bekijkt foto’s en filmpjes van alle triathlons in ons land dan is de conclusie toch steeds weer: wat is het toch 1 groot feest. Overal mensen aan de kant, overal blije gezichten bij de deelnemers, enthousiaste vrijwilligers met na afloop een biertje in de hand. Nakaarten hoort namelijk zeker ook bij onze sport. Dat gebeurde in grote mate in Holten, het bekende triathlonmekka in Overijssel. Dat ondergetekende deze race koos voor zijn laatste kunstje komt in een andere aflevering nog wel aan bod. Eerst even alles laten bezinken.

We nemen eerst de andere races onder de loep. Na de kidstriathlons was het voor het eerst op vrijdagavond de beurt aan de Europese junior-races. De organisatie wilde meer spreiding met publiek en schoof daarom met het programma. De Waerdenborch supersprint triathlon en supersprint triathlon beten in zwembad Twenhaarsveld het spits af. Sterker dan alle meisjes en ook jongens was Maud Lamfers van Aquapoldro Apeldoorn. Zij klokte liefst 1.26 sneller dan de snelste jongen en nummer twee Maarten Gosselink (jawel zoon van….). Voor de oudere jeugd was een 1/16e triathlon uitgezet. Winnaars waren de Italiaan Davide Zanirato en de Rijssense Eline Wessels.

Niels van Lanen op knappe achtste plaats

Daarna kwamen de Europese topjunioren aan bod. In een spannende sprint triathlon was het de Portugees Joao Nuna Batista (jongere broer van Ricardo), die de race knap wist te winnen. Zilver ging naar de Fransman Tom Lerno, brons was er voor de Spanjaard Pelayo Gonzalez Turrez. Alledrie binnen de elf seconden. Een wedstrijd, die kleur gegeven werd door Niels van Lanen. Hij begon zelfs als eerste aan het lopen en dat bracht het publiek bij de eerste passage op de Kalfstermansweide op de banken.

Eerder die avond was Niels als twaalfde uit de Domelaar gestapt, op 18 seconden van Tom Lerno. Het was voldoende om mee te gaan in de kopgroep van uiteindelijk acht man. Daaruit begon Niels dus als eerste aan de 5 kilometer. Na 1000 meter werd hij overvleugeld door de Europese concurrentie. Hidde Mollee had de aansluiting na het zwemmen net niet, maar ook de tweede achtervolgende groep werkte goed samen. Daarin ook Sem Lazaroms, die bij het lopen nog wat terugviel.

Snoeihard lopen deden dus wel Batista, Lerno en Gonzalez Turrez. Vierde was de tweede Spanjaard Andres Prieto Villar. De Britse junioren moesten dit keer genoegen nemen met plaatsen buiten het podium. Beste man was Ryan Symington op plaats vijf. En dan de Nederlanders dus. Niels van Lanen uitstekend op een achtste plaats (op 1.17 van Batista), Hidde Mollee knap veertiende,  Mats Keulstra volgde op een 24e plek dankzij een sterke 5 kilometer. Vervolgens Sem Lazeroms op de 27e plaats, Joran Stobbe op een 32e, Ivor Feunekes op een 33e, Rens van Beek op een 39e, Rick van der Knaap op een 45e, Noel Sterk op een 47e, Justin Steenkamp ene 48e en uiteindelijk Julian Broodman op een 53e plaats. Op een totaal van 57 deelnemers.

Luna de Bruin boekt historische overwinning

Het begon vrijdagavond ook heel spectaculair met die daverende overwinning voor Luna de Bruin. Koud terug uit Montreal, jetlag nauwelijks verwerkt, maar klaar voor de strijd in de Europe Triathlon Junior Cup. Het was Kasja Sophie Gronberg Christensen uit Denemarken, die ver voor de rest uit het water kwam met Luna op een derde plaats. Sonja de Koning en Kyanie Blom hadden de aansluiting ook mooi te pakken en veroverden zo ook een mooi plekje in de snel ontstane kopgroep van twaalf, want lang bleef de Deense niet vooruit.

De groep bleef op de flanken van de Holterberg goed samen, waarna het hartje Holten een kwestie was van zo hard mogelijk de 5 kilometer afleggen. Al snel scheidden Luna de Bruin en liefst drie Franse meisjes zich af van de rest. Even leek het erop alsof de drie onze Nederlandse in de tang wilden nemen door enkele keren aan te vallen. Maar Luna liet zich niet van de wijs brengen en koos zelf de aanval. Eerst moest Laura Moureau lossen, later moest Anouk Sterkers nog een penalty uitzitten en zo bleven alleen Luna en Appoline Foltz vooraan over. In de Oranjestraat versnelde Luna nogmaals haar pas en was het gewonnen spel. Een daverende zege  voor de nummer vijf van het WK een week eerder. Sinds Ashley Stienen in 2010 had er nooit meer een Nederlandse deze Europe junior cup gewonnen. Historisch dus. Flotz werd zes tellen later tweede, Anouk Sterkers – Nederlandse voorouders – uit Frankrijk derde en daarna passeerde Elsa Pena Vicente nog de derde francaise Laura Moureau, die vijfde werd. Een tweede top tien klassering kwam op naam van Sonja de Koning. Ze werd negende en revancheerde zich op het minder geslaagde WK. Ook Aniek Mars kwam goed uit de verf op een twaalfde plaats. Ook de andere Nederlandse meisjes kwamen korter dan ze in menig internationale triathlon eindigden: 20e Merel Veltman, 21e Femke Scheepers, 22e Kyanie Blom en 27e Meike Regeling.

Hekkenslepper Pim wint bedrijventriathlon

Terwijl de eerste bands op het grote podium speelden en de vrijdagavond afsloten, maakte Holten zich op voor de tweede dag, zaterdag. Het begon met de Vivera Run over 5 en 10 kilometer en in de Domelaar met de Bedrijventriathlon. Die race werd gewonnen door Holtenaar en ‘hekkenslepper’ Pim ten Brinke, uitkomend voor het Volker Wessels team. Suzanne Kanters was namens Witteveen+Bos de snelste vrouw. Bij de trio-estafette – een onderdeel wat pas laat in Holten is ingevoerd omdat altijd zoveel individuele triatleten zich aanmelden – was Team Witteveen+Bos 2 de sterkste.

Vervolgens ging het weer op de internationale toer. Eerst de mannen, omdat in het vrouwenveld altijd de kaart Rachel Klamer gespeeld wordt. De winst ging naar de Spanjaard Sergio Baxter Cabrera. Voor de derde keer Spaanse winst na Javier Gomez (EK) en Ignacio Gonzalez Garcia (in 2018). De razendsnelle Sergio klopte het Britse duo Jack Willis en Thomas Bishop. Zelfs de vierde plaats ging naar de Britten: Ben Dijkstra, de Brit met een Friese vader. Ook zijn opa was er weer bij als toeschouwer in Holten. Voor Jorik van Egdom was zijn familie ook naar Holten gekomen. Jorik finishte in de internationale vijfde en kwam ’s avonds weer in actie in de WvdB-serie. Achter de kersverse nationaal kampioen was het de Duitser Jannik Schaufler op een zesde plaats. En vervolgens bolden in hoog tempo de Fransman Yanis Seguin, de Spanjaard Igor Bellido Mikhailova, de Brit Iestyn Harrett en de Mexicaan David Mendoza over het blauwe tapijt naar de finish. Sommige atleten struikelden, de winnaar maakte een mooie koprol. Feit was wel dat het oneffenheidje in het parkeerterrein waardoor het blauwe finish-tapijt een knikje had sommige atleten parten speelde. De organisatie had er bij Europe Triathlon al op gewezen, maar aanvankelijk werden geen maatregelen getroffen. Later kwam er met tape een soort stippeltjeslijn ter markering. Maar ook bij de vrouwen kwam het nog een enkele keer voor. Jammer natuurlijk van een verder tot in de perfectie georganiseerd evenement.

Mitch snelste zwemmer 

Even naar het begin, want Mitch Kolkman opent het feest met de snelste zwemtijd. Hij komt in de kopgroep terecht, die allengs groter en groter wordt en op enig moment 44 coureurs bevat. Daarin ook andere Nederlanders als Jesse Cuijpers, Gjalt Panjer en Jorik van Egdom. De laatste demarreert een paar keer, maar komt niet echt weg. Het moet van het lopen komen. Daar laten de Britten en de kleine Spanjaard geen gras over groeien. Vrijwel meteen zijn ze weg bij de rest. Vooral Baxter Cabrera stuift over het Zandvoortpad, de Zuurberg en de straten van Holten. Hij is zeven seconden sneller dan Willis en Bishop. Op een 14e plaats zat Mitch Kolkman er toch lekker bij deze zaterdag. En ook Gjalt Panjer mocht tevreden zijn met zijn 26e plaats.

Wellicht hadden Victor Goene (35e), Jesse Cuijpers (41e), Olaf Jan Bosscher (50e), Dorian Horsten (55e), Lucas Goene (56e), Joey van ’t Verlaat (57e), Simon den Braber (59e) en Roel Kwaaitaal (61e) hogere verwachtingen, maar hey: het blijft wel Holten he. Daar gaat het altijd hard, daar is de wereldconcurrentie moordend.

Eerste Franse overwinning ooit bij vrouwen Holten

Voor het eerst in Holten een Franse zege bij de vrouwen. Verantwoordelijk daarvoor was Mathilde Gautier. Net als bij de mannen scoorden de Britse vrouwen zilver en brons met twee topfavorietes Sophie Alden en Olivia Mathias, paar jaar terug nog winnaar van de Junior Cup Holten. Daarna volgden de Tsjechische Petra Kuriakova en nog zo’n topfavoriete Emma Jeffcoat uit Australie. De zesde plaats ging naar een ijzersterke Quinty Schoens, die voor de meeste spektakel zorgde. Rachel Klamer kreeg last van zijsteken bij het lopen en werd kort achter Quinty zevende. De andere drie in de top tien waren: Zuzana Michalickova, Maria Casals Mojica en Angelica Prestia.

In het 22,2 graden warme zwemwater waren Alden, Jeffcoat, Gautier en Mathias de snelsten. Rachel hield de schade beperkt en stapte als vijfde op vaste Overijsselse grond. Negende kwam Rani Skrabanja eruit, 17e en 18e zijn het de kersvers nationaal kampioene Robin Dreyling en Silke de Wolde. De Almeerse dames zien al snel bij het fietsen Quinty Schoens voorbij komen. De Limburgse is als 21e uit het water, maar maakt een indrukwekkende opmars, waarin ze van groepje naar groepje jumpt en tenslotte zelfs in haar eentje de kopgroep van vier (de snelste zwemsters dus) bereikt. Wel liggen daar meteen de blauwe matten in de Industriestraat ten teken dat T2 daar is.

Quinty weergaloos sterk op de fiets

Natuurlijk refereren wij speakers aan Quinty’s fietskwaliteiten. Niet voor niets mag ze weldra naar de Tour Feminin, maar dat ze deze stunt kon leveren om vervolgens nog een heel behoorlijke 5 kilometer te lopen (25e tijd) en daarmee keurig die zesde plaats vasthoudend. Dat ze de voorste vrouwen, die vooral samen de 20 fietskilometers hebben afgelegd moest laten gaan, was wel verwacht. Verrassend was de zege van Gautier ook weer niet helemaal, drie weken eerder won ze ook al de Europe Cup in het Italiaanse Coimbra. Maar de prijs voor de strijdlustigste kwam niemand anders dan Quinty Schoens toe.

Twee Nederlandse vrouwen in de top tien, was niet verkeerd natuurlijk. Geen zevende overwinning voor Rachel Klamer, maar die was er niet lang rouwig om. Ze genoot, zoals zo veel mensen/atleten, van deze altijd formidabel op touw gezette thuiswedstrijd. Quinty en Rachel gingen een lang rijtje Nederlandse vrouwen vooraf. Landskampioene Robin Dreyling mocht content zijn met een 15e plaats. Silke de Wolde op een 24e en Rani Skrabanja op een 27e plaats deden het naar behoren. Een dikke minuut later volgde Marit van den Berg op een 43e plek, Maaike Vooren deed het lang niet slecht op een 46e positie. Vervolgens het rijtje: 48.Eva Cornelisse, 49.Anna Witteveen, 50.Joyce Caro, 51.Kim van ’t Verlaat, 53.Romy Spoelder en 57.Kim Groeneveld.

Niels groet ons met winst op kwart

Nadat de stofwolken waren opgetrokken kwamen de honderden recreanten en sommige wedstrijdatleten aan hun trekken in 9 series kwart en sprint. De standaard afstand werd gewonnen door Niels Esmeijer, die pas in de straten van Holten zijn tegenstander Sander Hoogeveen voorbij liep. Nike-boy Niels kwam op die manier met een zege afscheid nemen van speaker Wim. Sander strandde in het zicht van de finish op zes tellen. Amsterdammer Rick Marsman finishte als derde. Holtens kampioen werd Stefan Pekkeriet. Verrassend was de zege bij de vrouwen voor topzwemster Mariel Borgerink uit Nijverdal. Als derde overall uit de Domelaar en volgehouden tot aan de finish. Marije Dankelman en Lieke Hegeman hadden het nakijken. Marieke Bosman is Holtens kampioene.

 

Wims series in een volgende WTJ

De sprint afstand werd gewonnen door Ingmar Neple uit Goor en Ayla Stobbe uit Almere. Daar was natuurlijk het Holtens kampioenschap de grote publiekstrekker aan het eind van de zaterdagmiddag met Glenn ten Berge en Lieke Smale als winnaars. Normaliter is dat de apotheose van een vaak warm dagje Holten. Warm was het ook nu weer, maar de finale betrof eenmalig de twee Wim van den Broek-series. Daarover wijden we nog een aparte WTJ. Hier volstaan we even met de vermelding dat 113 triathlonlegendes deze ‘once in a lifetime’ hebben volbracht. Het was een ongelofelijk mooi slot van twee prachtige sportdagen met ook nog eens de presentatie op het grote podium van al die helden van de Special Olympics Twente ertussen. Holten, u was mooi!